Μεταξύ των πιο συγκεχυμένων και περίπλοκων σπάνιων φόβων που οι άνθρωποι μπορεί να βιώσουν, η παιδοφοβία αξίζει ξεχωριστή προσοχή - ο φόβος των μικρών παιδιών. Υπάρχει μια τέτοια ψυχική διαταραχή σπάνια, αλλά μπορεί να έχει μια μάλλον καταστροφική για τις συνέπειες της ανθρώπινης ζωής.
Περιγραφή
Η παιδοφοβία είναι μια ψυχική διαταραχή ενός ανησυχητικού τύπου, η οποία είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί λογικά από την άποψη της λογικής. Ο φόβος υγιής πρόσωπο αντιμετωπίζει ως προστατευτικό μηχανισμό σε κίνδυνο, απειλεί πραγματικά. Αλλά ποιος κίνδυνος μπορεί να είναι στα μωρά, διότι ακόμη και ο ισχυρότερος από αυτούς δεν είναι ισχυρότερος από έναν ενήλικα και δεν μπορεί να είναι επικίνδυνο;
Ωστόσο, στον φόβο του Carapazov, ο οποίος ονομάζεται παιδοφοβία, υπάρχει ένας ισχυρός, και μερικές φορές πανικός φόβος στην όραση των μικρών παιδιών δεν έχει επιτευχθεί εφηβεία. Η Φοβία λαμβάνει διαφορετικές μορφές, μερικές φορές εκφράζονται στην άρνηση να γεννήσει τους δικούς του απογόνους. Υποφέρει τόσο άντρες όσο και γυναίκες.
Η παιδοφοβία θεωρείται μια απομονωμένη φοβία, το αντικείμενο του φόβου του οποίου ένα είναι παιδιά. Πιστεύεται ότι οι πεπαλοφοβές μπορούν να ζήσουν όλη τη ζωή τους, να μην αναφερόμουν στους γιατρούς, επειδή αποφεύγουν τις επαφές με τα παιδιά δεν είναι τόσο δύσκολο. Αλλά Το Pedofob είναι σχεδόν αδύνατο να δημιουργηθεί η δική του πλήρη οικογένεια στην οποία θα υπάρξουν παιδιά . Ακόμη και αν υπάρχει συνεργάτης, η προοπτική της γέννησης των παιδιών θεωρείται από τον άνθρωπο της τρομερής, εφιάλτης. Ως εκ τούτου, η σχέση με τον εταίρο συχνά καταρρέει.
Με συγγενείς και φίλους, που αργά ή γρήγορα εξοικειωμένοι με τις οικογένειες και τα παιδιά, οι Pedophobes σταματούν ομαλά να επικοινωνούν, προσπαθώντας να μην συναντηθούν. Σε σοβαρή, η διαταραχή μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη για την ψυχή.
Αλλά τέτοιες μορφές όταν η συνάντηση με το μωρό προκαλεί φρίκη, πανικό και ανεπαρκή συμπεριφορά, είναι απομονωμένες περιπτώσεις. Πιο συχνά, η παιδοφοβία προχωρά πιο ήρεμα, και το άτομο είναι αρκετά για να αποφύγει τη συνάντηση με το μωρό Μετά, απλά γυρίζοντας την άλλη πλευρά του δρόμου ή επιταχύνετε ένα βήμα όταν οι γονείς έρχονται να συναντηθούν με μια μεταφορά.
Αλλά εξαλείψουμε εντελώς το αντικείμενο του φόβου των ασθενών της ζωής δεν μπορούν - τα παιδιά να βρίσκονται σε καταστήματα, στο δρόμο, στα φαρμακεία, εμφανίζονται στην τηλεόραση, και επομένως το άγχος αυξάνεται σταδιακά, προκαλώντας όλο και πιο σοβαρές αλλαγές στην ψυχή και τον ανθρώπινο κόσμο. Αλλαγές χαρακτήρων - Γίνεται ευερέθιστο, απεριόριστο, γρήγορο, το άτομο είναι διατεθειμένο στην κατάθλιψη για κάθε περίσταση. Τα παιδιά ενοχλούν και ακόμα κι αν μέσω του παραθύρου ακούστηκαν, καθώς παίζουν στην αυλή, γελούν ή κλαίνε, ο παιδεραμβόχος αισθάνεται άγχος, επιφυλακτικός. Φαίνεται σε αυτόν ότι κάπου κοντά στον κίνδυνο. Από τον φόβο του παράλογου, παράλογο, ο ίδιος ο ασθενής δεν μπορεί να εξηγήσει σαφώς να κλείσει και να εξοικειωθεί, γιατί δεν τους αρέσει και να αποφεύγει τα παιδιά, και ως εκ τούτου κλείνει.
Μερικοί, ωστόσο, να βρουν μια εξήγηση ότι οι ίδιοι προστατεύουν από την ανάγκη να πούμε την αλήθεια - αρχίζουν να αρνούνται τις αξίες του γάμου, των οικογενειών, να υποστηρίζουν ότι καίγονται σε όλα ή απλά "Childfries". Υπάρχουν πολλές κοινωνικές εξηγήσεις που μπορείτε να "συγκαλύψετε" τις πραγματικές συνθήκες, να αναγνωρίζετε σε ποια είναι πολύ ντροπή.
Αιτίες εμφάνισης
Συχνά, οι προϋποθέσεις για την παιδοφοβία εμφανίζονται στην παιδική ηλικία. Έτσι, το ηλικιωμένο παιδί μπορεί να αντιληφθεί πάρα πολύ οδυνηρά τη γέννηση ενός νεότερου αδελφού ή αδελφής. Η ζήλια στους γονείς σχετίζεται αυτόματα την εικόνα ενός παιδιού με κίνδυνο, επειδή η απώλεια γονικής αγάπης για ένα παιδί είναι ο πραγματικός πραγματικός κίνδυνος. Ο φόβος των μικρών παιδιών μπορεί να εμφανιστεί μετά το περιστατικό - το παιδί τραυματίστηκε τυχαία ή σκόπιμα το νεότερο παιδί, για το οποίο τιμωρήθηκε έντονα.
Η ζήλια των παιδιών με την ευκαιρία του αδελφού ή των αδελφών συνήθως περνάει τα χρόνια που εμφανίζονται μια ορθολογική εξήγηση για όλα όσα συμβαίνουν. Αλλά η καθιερωμένη ισχυρή εικόνα του παιδιού σε σχέση με την αίσθηση της απειλής μπορεί να διατηρηθεί για τη ζωή. Και ένας ενήλικας με παιδοφοβία στην πραγματικότητα στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θυμάται ποια γεγονότα χρησίμευαν ως βάση για τον φόβο του.
Μερικές φορές οι πιθανοί παιδόφιλοι γίνονται παιδεία. Εάν ένας ενήλικας γνωρίζει τη φυσική του έλξη στα παιδιά, μπορεί να αποφευχθεί σκόπιμα στην επικοινωνία με τα παιδιά και να αποφεύγει σταδιακά ότι θα εξοικειωθεί, μετατρέποντας τον φόβο.
Η αιτία του φόβου μπορεί να πραγματοποιηθεί στη γονική προσέγγιση της ανατροφής. Υπάρχουν οικογένειες στις οποίες η γέννηση των παιδιών ανεγέρθηκε σχεδόν συνολικά, στη λατρεία. Και τα παιδιά από τα μικρά χρόνια δημιουργήθηκαν ότι οι ίδιοι πρέπει να γίνουν γονείς όταν έρθει η ώρα. Συμβαίνει εάν και οι δύο γονείς είναι πολύ θρησκευτικοί. Δεν ενδιαφέρονται και για το τι, γενικά, τα όνειρα των παιδιών, ίσως πετούν στο διάστημα για αυτούς ένα πιο πολύτιμο όνειρο από την προοπτική όλων των ζωής για να πλύνετε το ρυθμιστικό; Και η εσωτερική σύγκρουση στην οποία αναπτύσσεται ένα τέτοιο παιδί, μπορεί να αποτελέσει τη βάση του φόβου.
Ενήλικος παιδοφοβία μπορεί να προκύψει ενάντια στο φόντο των τραγικών γεγονότων - χτύπησε το παιδί με αυτοκίνητο, η γυναίκα έχασε ένα παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημερινή δημοφιλής κοινή ευθύνη (εταιρική σχέση) μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της παιδοφοβίας στους άνδρες.
Σχεδόν πάντοτε οι παιδόφες είναι ο Misanthrops. Αλλά είναι εντελώς έκπληξη, οι Misanthropes δεν είναι μόνο σαν παιδιά. Δεν τους αρέσει όλη η ανθρωπότητα ως σύνολο.
Συμπτώματα
Οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν διαφορετικά συμπτώματα της παιδοφοβίας. Μια γυναίκα που πάσχει από παθολογικό φόβο μπροστά στα παιδιά είναι τρομοκρατημένα στις ειδήσεις που είναι έγκυος, και ακόμη και όταν συζητά μια τέτοια ευκαιρία με έναν εταίρο. Ένας άνδρας μπορεί να έρθει στη φρίκη των ειδήσεων που η φίλη του έγινε έγκυος. Θα επιμείνει στην άμβλωση και με πολλή πιθανότητα, θα προσπαθήσει να ξεφύγει και να κρυφτεί από μια γυναίκα αν αρνείται να διακόψει την εγκυμοσύνη.
Από άλλες φοβικές διαταραχές, η παιδοφοβία είναι πολύ διαφορετική - δεν έχει κρίσεις πανικού. Αλλά αυτό δεν είναι ευκολότερο για τον ασθενή, καθώς ένας ισχυρός συναγερμός σχεδόν δεν το αφήνει, μειώνεται από καιρό σε καιρό και όλο και περισσότερο. Έτσι, τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες επιμελώς, και μερικές φορές και αποτρέπουν σκόπιμα τις επαφές με τα παιδιά.
Εάν ο εταίρος αποδειχθεί ότι είναι επίμονος και εξακολουθεί να πείθει το παιδόφοβας για να ξεκινήσει τα παιδιά, ο τελικός μπορεί να είναι πολύ λυπημένος - ο ασθενής αρνείται να κάνει αναπίβοντας, δεν μπορεί να μεταφέρει ήρεμα την κλάμα των παιδιών, υστερικά, τελικά το παιδί μπορεί να μην είναι καν στο καταφύγιο - Ο παιδεόφοβος δεν πρέπει να εγκαταλείπεται από αυτόν. Και καλά, αν υπάρχει μια γιαγιά, ένας παππούς, ο οποίος δίνεται από ένα τέτοιο παιδί να ανατραπεί μέχρι την ηλικία τουλάχιστον. Εάν δεν υπάρχουν τέτοιοι συγγενείς, η τύχη του παιδιού μπορεί να είναι μη αξιόπιστη.
Οι ειδικοί τείνουν να πιστεύουν ότι η παθολογία θεωρείται μόνο σπάνια, διότι επισήμως για τη βοήθεια των παιδοφοβών είναι σπάνιες. Στην πραγματικότητα, σε κάθε τρίτη οικογένεια, όπου τα παιδιά μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες με τους ζωντανούς γονείς, υπάρχει μια πιθανότητα ότι ένας από τους γονείς του παιδεραστέρα και το δεύτερο - απλά εξαρτάται από αυτό.
Πώς να απαλλαγείτε από το φόβο;
Δυστυχώς, είναι πρακτικά αδύνατο να το κάνετε μόνοι σας. Δεν θα βοηθήσουμε τις κλήσεις να πάρουμε τον εαυτό σας στο χέρι, και ακόμη περισσότερο, ώστε να μην προσπαθήσουμε να αντιμετωπίζονται με τη μέθοδο από το αντίθετο - να γεννήσουν τα παιδιά που ονομάζονται φόβο. Τίποτα καλό δεν θα προέλθει από αυτό.
Πρώτα απ 'όλα, δεν πρέπει να φοβάστε να αναγνωρίσετε την παρουσία ενός τέτοιου προβλήματος. Επομένως, απαντήστε ειλικρινά στις ερωτήσεις σας, έχετε ευχαρίστηση, εγκρίνετε τις φωτογραφίες της ροζ Carappow ή είστε δυσάρεστο να τα σκεφτείτε; θέλεις παιδιά; Προκαλεί θυμό και ερεθισμό σε παιδιά γειτόνων, συναδέλφους οικείοι;
Και δεν είναι τόσο σημαντικό τι ακριβώς θα απαντήσετε, είναι σημαντικό πώς θα αισθανθείτε ταυτόχρονα. Δυσφορία όταν σκεφτείτε το θέμα των παιδιών, του άγχους και του άγχους - οι πρώτες "κλήσεις", το οποίο θα σας κάνει να απορρίψετε την ψευδή ντροπή και να πάτε στη ρεσεψιόν στον ψυχοθεραπευτή.
Αυτός είναι αυτός ο ειδικός που μπορεί, ξέρει και πρέπει να βοηθήσει. Πρώτα απ 'όλα, θα συμβάλει στην εξεύρεση αιτίων φόβου, ακόμη και αν προέρχονται από την πρώιμη παιδική ηλικία, των οποίων τα γεγονότα έχουν ήδη διαγράψει εν μέρει από τη μνήμη. Η μέθοδος της γνωστικής συμπεριφοράς ψυχοθεραπείας θα βοηθήσει στην αλλαγή των εγκαταστάσεων που δεσμεύουν την εικόνα των παιδιών με κίνδυνο, σε θετικό και το άτομο θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα παιδιά γενικά διαφορετικά. Η υπνοθεραπεία και η NLP μπορούν να χρησιμοποιηθούν για θεραπεία.
Η ανάγκη για φάρμακα εμφανίζεται μόνο σε σοβαρές μορφές και διαπιστώσαμε ότι είναι ενιαία και μάλλον αποτελούν εξαίρεση. Σε αυτή την περίπτωση, οι ηρεμιστικοί, τα αντικαταθλιπτικά, αλλά σε σοβαρές περιπτώσεις, η κύρια ελπίδα ανατίθεται σε ψυχοθεραπευτικές τάξεις για να μειωθεί ο συναγερμός.
Ταυτόχρονα με την πορεία της θεραπείας, συνιστάται να συμμετάσχετε στην αναπνευστική γυμναστική, να διαλογιστείτε. Καθώς οι εγκαταστάσεις αλλάζουν με την άδεια του γιατρού, πρέπει να αρχίσετε να επικοινωνείτε σταδιακά με τα παιδιά - με τα παιδιά των φίλων τους, συγγενείς, φίλοι, επικοινωνούν με τους γονείς τους, μην καλούνται να ζητήσουν και να θέσουν ερωτήσεις. Οι νεαρές μητέρες και οι μπαμπάδες θα χαρούν να μοιραστούν την εμπειρία τους και να σκοτώσουν ότι τα παιδιά είναι ευτυχία, παρόλο που είναι αρκετά δύσκολο.
