Wśród najbardziej zdezorientowanych i skomplikowanych rzadkich obaw, że ludzie mogą doświadczyć, pedofobia zasługuje na oddzielną uwagę - strach przed małymi dziećmi. Istnieje takie zaburzenie psychiczne rzadko, ale może mieć dość destrukcyjne dla konsekwencji ludzkich.
Opis
Pedofobia jest zaburzeniem psychicznym alarmującego typu, który jest bardzo trudny do rozsądnego wyjaśnienia z punktu widzenia logiki. Strach zdrowej osoby doświadcza jako mechanizm ochronny na niebezpieczeństwie, naprawdę grozi. Ale jakie niebezpieczeństwo może być w dziećmi, ponieważ nawet najsilniejsze z nich nie jest silniejsze niż dorosły i nie może być niebezpieczny?
Jednak w strachu przed Carapazovem, który nazywa się pedofobią, jest silny, a czasem panikowy strach na widok małych dzieci nie osiągnięte dorastanie. Fobia zajmuje różne formy, czasami wyrażone w odmowie narysowania własnego potomstwa. Cierpi zarówno mężczyzn, jak i kobiety.
Pedofobia jest uważana za odosobnioną fobię, przedmiotem strachu, przed którym jest dzieci. Uważa się, że pedalofobes mogą żyć całym swoim życiem, nie odnosząc się do lekarzy, ponieważ unikać kontaktów z dziećmi nie jest tak trudne. Ale Pedofob jest prawie niemożliwy do stworzenia własnej pełnoprawnej rodziny, w której będą dzieci . Nawet jeśli jest partner, perspektywa narodzin dzieci jest postrzegana przez człowieka strasznego, koszmarnego. Dlatego relacje z partnerem często się rozpadają.
Z krewnymi i przyjaciółmi, którzy prędzej czy później zapoznają się z rodzinami i dziećmi, pedofobes płynnie przestają komunikować się, starając się nie spotkać. W ciężkim, zaburzenie może być bardzo niebezpieczne dla psychiki.
Ale takie formy, gdy spotkanie z dzieckiem powoduje horror, panikę i nieodpowiednie zachowanie, są izolowane przypadki. Częściej pedofobia przebiega spokojniej, a osoba jest wystarczająco dość, aby uniknąć spotkania z dzieckiem Po tym, jak włącza się po drugiej stronie ulicy lub przyspieszyć krok, gdy rodzice spotykają się z przewozem.
Ale całkowicie wyeliminować przedmiot strachu przed życiem nie może - dzieci znajdują się w sklepach, na ulicy, w aptekach, są one pokazywane w telewizji, a zatem lęk stopniowo wzrasta, powodując coraz poważniejsze zmiany w psychice i światopoglądu człowieka. Zmiany znaków - staje się drażliwe, niepohamowane, szybko hartowane, osoba jest skłonna do depresji na każdą okazję. Dzieci denerwują, a nawet jeśli przez okno usłyszały, jak bawią się na podwórku, śmiać się lub płacz, pedofoba czuje się niespokojny, nieufny. Wydaje mu się, że gdzieś w pobliżu niebezpieczeństwa. Od strachu przed irracjonalnymi, nielogicznymi, sam pacjent nie może jasno wyjaśnić zamknięcia i znajomości, dlaczego nie lubi i unikać dzieci, a zatem zostaje zamknięty.
Niektórzy jednak znajdują wyjaśnienie, że sami chronią przed potrzebą mówienia prawdy - zaczynają zaprzeczać wartości małżeństwa, rodzin, kłócić się, że spalili we wszystkim lub po prostu "Childfries". Istnieje wiele wyjaśnień społecznych, które możesz "przebrać" prawdziwe okoliczności, uznają, w którym jest bardzo haniebne.
Przyczyny występowania
Często wymaga wstępne dla pedofobii pojawiają się w dzieciństwie. Więc starsze dziecko może zbyt boleśnie postrzegać narodziny młodszego brata lub siostry. Zazdrość dla rodziców automatycznie odnosi się obraz dziecka z niebezpieczeństwem, ponieważ utrata miłości rodzicielskiej dla dziecka jest prawdziwym prawdziwym niebezpieczeństwem. Strach przed małymi dziećmi może pojawić się po incydencie - dziecko ranny przez przypadek lub celowo młodszego dziecka, dla którego był silnie ukarany.
Zazdrość dzieci z okazji bracie lub sióstr zwykle przechodzi przez lata, kiedy wydaje się racjonalne wyjaśnienie wszystkiego, co się dzieje. Ale ustalony silny obraz dziecka w związku z uczuciem zagrożenia może zostać zachowany na życie. A dorosły z pedofobią faktycznie w większości przypadków nie pamięta, które wydarzenia służyły jako podstawa jego strachu.
Czasami potencjalne pedofile stają się pedofiami. Jeśli dorosły jest świadomy swojej fizycznej atrakcji dla dzieci, może celowo unikać komunikowania się z dziećmi, a stopniowo unikanie stanie się znajome, przekształcając strach.
Przyczyna strachu może być utrzymywana w podejściu rodzicielskim do wychowania. Istnieją rodziny, w których narodziny dzieci są wzniesione prawie ogólnie, w kultu. A dzieci z małych lat ustanowili, że sami muszą stać się rodzicami, gdy nadejdzie czas. Zdarza się, jeśli oboje rodzice są bardzo religijni. Nie są zainteresowani, a co, ogólnie, dzieci marzą, może latać w kosmos dla nich bardziej cenne sen niż perspektywa całego życia, aby umyć suwak? I konflikt wewnętrzny, w którym takie dziecko rośnie, może to być podstawa strachu.
Dorosły pedofobia może powstać na tle tragicznych wydarzeń - uderzaj przez dziecko samochodem, kobieta straciła dziecko podczas porodu. Warto zauważyć, że dzisiejsza praca wspólna (partnerstwo) może spowodować rozwój pedofobii u mężczyzn.
Prawie zawsze pedofobes są zamyślonymi. Ale to nie jest zaskakujące, mizantropy są nie tylko jak dzieci. Nie lubią całej ludzkości jako całości.
Objawy
Kobiety i mężczyźni mają różne objawy pedofobii. Kobieta, która cierpi ze strachu patologicznego przed dziećmi, jest przerażona na wiadomości, że jest w ciąży, a nawet przy omawianiu takiej okazji z partnerem. Mężczyzna może dojść do horroru wiadomości, że jego dziewczyna stała się w ciążę. Nalegnie na aborcję, a z dużą ilością prawdopodobieństwa spróbuje uciec i ukryć się od kobiety, jeśli odmówi przerwie ciąży.
Z innych zaburzeń fobicznych pedofobia jest bardzo różna - nie ma ataków paniki. Ale to nie jest łatwiejsze dla pacjenta, ponieważ silny alarm prawie nie pozostawia go, zmniejsza się z czasów na czas i coraz częściej. Więc zarówno mężczyźni, jak i kobiety pilni, a czasami i celowo unikają kontaktów z dziećmi.
Jeśli partner okaże się trwałe, a nadal przekonuje pedofoba, aby rozpocząć dzieci, finał może być bardzo smutny - pacjent odmawia uniesienia do wychowania, nie może spokojnie przenieść płacz dzieci, histeriach, ostatecznie dziecko może nawet być w schronisku - pedofob nie powinien być od niego porzucony. I cóż, jeśli jest babcia, dziadek, który jest podawany przez takie dziecko, aby wychować się do co najmniej wieku. Jeśli nie ma takich krewnych, los dziecka może być niewidoczny.
Eksperci uważają, że patologia jest uważana za rzadkie, ponieważ oficjalnie za pomoc pedofobes jest rzadki. W rzeczywistości, w każdej trzeciej rodzinie, gdzie dzieci rosną z babciami z żyjącymi rodzicami, istnieje możliwość, że jeden z rodziców pedofoby, a drugi - po prostu zależy od niego.
Jak pozbyć się strachu?
Niestety, praktycznie niemożliwe jest to sam. Nie pomożemy połączyć się, aby wziąć się pod ręką, a nawet więcej nie próbować być traktowany przez metodę z odwrotnej - aby urodzić dzieciom zwanym ich strachem. Nic dobrego nie pochodzi z tego.
Po pierwsze, nie możesz bać się rozpoznać obecności takiego problemu. Dlatego, szczerze odpowiedz na twoje pytania, czy masz przyjemność, zatwierdź zdjęcia Różowego Karappy lub jesteś nieprzyjemny, aby je kontemplować? Chcesz dzieci? Czy powodujesz gniew i podrażnienie dzieci sąsiadów, współpracowników znajomych?
I nie jest tak ważne, co dokładnie odpowiesz, ważne jest, jak poczujesz się w tym samym czasie. Dyskomfort Kiedy zastanawiasz się nad tematem dzieci, niepokoju i niepokoju - pierwsze "połączenia", które powinno sprawić, że wyrzuciłeś fałszywy wstyd i idzie do recepcji do psychoterapeuty.
To ten specjalista, który może wiedzieć i powinien pomóc. Przede wszystkim pomoże znaleźć przyczyny strachu, nawet jeśli pochodzą z wczesnego dzieciństwa, których wydarzenia już częściowo wymazały z pamięci. Sposób psychoterapii poznawczo-behawioralnej pomoże zmienić instalacje wiążące wizerunek dzieci z niebezpieczeństwem, na dodatnich, a osoba zacznie postrzegać dzieci w inny sposób. Hipnoterapia i NLP mogą być stosowane do leczenia.
Potrzeba leków pojawia się tylko w ciężkich formach i dowiedzieliśmy się, że są one singlem, a raczej są wyjątkiem. W tym przypadku, uspokajające, przeciwdepresyjne, ale w ciężkich przypadkach, główna nadzieja jest przypisana do klas psychoterapeutycznych, aby zmniejszyć alarm.
Jednocześnie z trakciem leczenia zaleca się angażowanie gimnastyki oddechowej, medytacji. Ponieważ instalacje zmieniają się za zgodą lekarza, musisz zacząć stopniowo komunikować się z dziećmi - z dziećmi ich przyjaciół, krewnych, przyjaciół, komunikować się z rodzicami, nie proszono o poprosić i zadawać pytania. Młode matki i ojcy będą zadowoleni, aby podzielić się swoimi doświadczeniami i zabijać, że dzieci są szczęściem, nawet jeśli dość trudne.
