Elmas uzunluğunda bir güç, dezavantaj ve istikrar standardı haline geldi. Ancak, elmasların nasıl oluştuğunu bilmek faydalıdır.
Tuhaflıklar
En azından bir kere insanlarında çok az insan, elmaslarla süslemeleri tuttu. Ama burada referans değerli taşın kökeni hakkında, durum çok daha kötü. Tecrübeli mineraloglar ve jeologlar bile eksiksiz bir güven hakkında söyleyemezler, hangi sürüm gerçeğe karşılık gelir.
Daha önce ne düşündün?
Diamonds, dönemimizden uzun süredir tanındı. Taşları bu kadar sıradışı özelliklerle geçmek imkansızdı.
Bu nedenle, Adamant'ın görünümünü "açıkladı", çeşitli varsayımlar yaratılmaya başlandı.
Vintage efsanelerinden biri şöyle diyor:
- Elmas kristalleri canlı varlıklardır;
- Farklı katlarla ilgili olabilirler;
- Bu organizmalar "cennetçe çiğ emer";
- Boyutta artabilir ve hatta çoğalabilirler.
Eski Hint mitolojisi, beş ana doğal ilke bağlı olduğunda elmasın doğada göründüğünü savundu. Bunlar şunlardır:
- hava;
- Su;
- Toprak;
- gökyüzü;
- enerji.
Antik yazılarda, derhal elmasın çok sağlam olduğunu ve olağanüstü bir parlaklıkla ayırt edildiğine dikkat etmeye başladılar. Genellikle bu madenin "bir kayanın, denizde ve altın madenlerinin üstünde yer alan tepelerde" görünebileceği yazılmıştır.
Sinbad-Navigas hakkındaki efsaneler, bir yerde oldukça derin bir gorge olduğunu söylüyor, bunların birincil elmas mevduatının gizlendiği. Ancak, elbette, bütün bunlar çok kötü bir şekilde gerçeklikle ilişkilidir.
Antika ve orta yaştaki insanlara haraç ödemeliyiz. Elmas oluşumunun gerçek nedenini bulmak, insan düşüncesinin hiç yerinde durmadığını gösteriyor. Bununla birlikte, görünümünün ilk ciddi versiyonları yalnızca 1797'den sonra aday gösterilebilir - daha sonra mineralin kimyasal bileşimi tam olarak belirlenmiştir.
Biraz daha sonra, elmas, grafit ile çeşitli kömür varyantlar arasındaki farkın kristalli kafeslerin içindeki atomların yerlerinden kaynaklandığı tespit edildi.
Sürüm
"Earthman"
Kavramın özü - Magmanın hareketi sonucu bu minerallerin ortaya çıkması. Ana bölümlerinin 2,5 milyardan daha erken olmadığı ve en geç 100 milyon yıldan daha önce göründüğü varsayılmaktadır. Yaklaşık 200 km derinlikte oldu. Orada, grafit aynı anda yaklaşık 1 bin derece yüksek sıcaklıktan ve 50 bin atmosfer basıncından etkilendi.
Sürümün bir versiyonu, dünyanın yüzeyinde kendi kendine açık artırma taşlarının oluşturulduğu anlamına gelir.
Bu, hava ile temaslar sırasında lavun dondurulması sonucu oldu. Sorun, böyle bir durumda sıcaklığın ve basıncın çok yüksek olmamasıdır. Bu nedenle, böyle bir kavram profesyoneller arasında popüler değildir.
Gems'in ultrabazik kayaların oluştuğu yerlere göre alternatif bir varsayım var.
Sadece daha sonra, magma yukarı çıktığında ve onunla bir taş atıldı. Jeologların büyük çoğunluğu bu yaklaşıma tam olarak eğilerek. Ara versiyon, magma zaten yukarı doğru ilerlemeye başladığında, ancak henüz havalandırmaya ulaşmadığı zaman elmasların oluşturulmasıdır.
Bu hipotezin destekçileri, tırmanırken kristalli kafeslerin gerçekleşmesi gerektiğini savunuyor.
Yapıda benzer değişiklikler, taş tarafından önemli ölçüde güçlendirilir ve ürün kalitesinin pazarında çok değerlidir.
Eski birikintiler ve Kimberlite tüpleriyle ilişkili elmasların eski rezervleri daha az yaygındır. Ve taşlara olan ihtiyaç harika. Bazen, patlamalardan sonra bir süre sonra volkanik alanların sakinleri, katı mineralin katılaşmış lavdan çıkarılır. Ancak görünüşü için gereken koşullar sadece volkanik işlemler nedeniyle elde edilmekle kalmaz, elmas araştırmacılarının bir kısmı sadece dünyanın derinliklerine dikkat çekiyor, aynı zamanda yukarı.
"Uzaydan Konuklar"
Meteorit parçalarının incelenmesi sırasında art arda, tüm elmaslar (veya bireysel parçacıkları) bulundu. Bu tür minerallerin kalitesi mükemmeldi.
Bir zamanlar, göktaşı Amerika Birleşik Devletleri'ne düştüğünde, kraterin duvarlarında değerli taşları keşfetti. Ancak normal seçeneklerden biraz farklılar. Bazı verilerdeki fark, kristal kafesin yapısına ilişkindir - görünümünü etkilemez.
Uzmanların bir kısmı, elmasların zaten meteorlar içinde olduğuna inanıyor. Yıkıldıklarında, taşlar "ücretsiz."
Böyle bir versiyonun dezavantajı, "kozmik parke taşları" durumunda sağlam bir grafit formunun görünmesinin olası değildir.
Dünya yüzeyinle çarpışırken, taşın zaten göründüğüne göre daha popüler bir gösterim. Bu işlem, önemli mekanik ve termal enerjinin serbest bırakılmasını kışkırtır.
Bu nedenle, merkezdeki sıcaklık ve basınç keskin bir şekilde artar (kraterin kaldığı yer). Bu faktörler karakteristik karbon dönüşümüne yol açar.
35 milyon yıl önce ortaya çıkan popigay asteroid kraterinde, birçok elmas var olduğu kesin bir şekilde bilinmektedir. Doğru, onları kuyumcu tezgahının tezgahı üzerinde bir yerde görmek için çalışmayacak - bunlar sadece teknik kullanım için uygun çok küçük bir değer taşlarıdır.
Spektrografik gözlemler, karbon gazının (saf formunda veya azotla birlikte bir demette, hidrojen) güneşin atmosferinde bulunduğunu göstermiştir. Gökbilimciler ve kozmologlar, bu unsurun hem büyük gaz demetlerinde, tüm gezegenlerin öncüleşen tozların hem de olduğunu düşünüyorlar. Soğutulduğunda, gazlar sıvılaştırıldı. Yavaş yavaş, sıvı maddeler kütle ile dağıtıldı: daha ağır daldı ve akciğerler sular altında kaldı.
Dünya gelişimi ilk döneminde sıvı magmatik kütleler, toprak kabuğunun ince tabakası boyunca kolayca kırıldı. Karbon aktif olarak hidrojen ile reaksiyona sokulur. Sonuç olarak, Dünya'nın kabuğu yavaş yavaş bu kimyasal elemanı kaybetti.
Gezegenimizin jeolojik tarihinin şu andaki aşamasında, yaklaşık% 1'ini oluşturur. Böyle bir gezi, harici olarak paradoksal bir sonuç çıkarmanıza izin verir: Volkanik ve kozmik hipotezler arasında derin bir çelişkiler yoktur.
Şimdi mücevherlere eklenen katı karbon formu, delme kronlarında kullanılır ve bir kez yıldızlararası alanda bulundu.
Fark sadece belirli bir yere girdiği yollarda. Uzmanlar, en çok karbonun şimdi mantoun dış kısmında olduğuna inanıyor, çünkü ağır metallerle ana maddenin bileşiklerinin oluşumuna yüksek bir sıcaklık ve basınç kablosu var. Ancak bazı karbon atomları birbirlerine katılır.
Başka bir ünlü Vernadsky ve Fersman, elmasların doğduğu varsayımı öne sürdü. İki bilim insanı, karbon jeokimyasal dönüşümlerin bir şemasına sahiptir. Bu klasik diyagrama ve elmasa göre, grafit esas olarak litosferin alt katmanlarında konsantre edilir.
Bu bilinmeyen olup olmadığı bilinmemektedir, çünkü en inandırıcı teoriler, laboratuvar deneyleri tarafından bile doğrulanıyor, daha belirleyici bir onay yoktur.
Dünyadaki en derin kuyular sadece 10-12 km derinliğe ulaşır. Aynı zamanda, elmasların doğuşu, Fersman'a göre bile, en az 30-40 km'nin derinliklerindedir. Bu tam olarak dünyanın kabuğunun ortalama kalınlığıdır. Manto sürümünü modern sondaj işinde kontrol edin, tümü başarısız olur. Manto-Magmatic versiyonuna geri dönerek, buna göre, karbonun elmaslara dönüşebileceğini göstermeye değer:
- Yüzlerce milyon yıldır kimyasal olarak tek tip bir ortam olacaktır;
- Zayıf termal gradyanlar tarafından desteklenecektir;
- Basınç istikrarlı bir şekilde 5 bin Pa'yu geçecek.
Modern jeolojinin görüşlerine dayanan karşılık gelen parametreler 100 ila 200 km derinlikte elde edilir.
"Başarı" için vazgeçilmez bir başka durum, dünyanın kabuğunun diatreminin veya atılımlarının varlığıdır. Kıta platformlarında, göze çarpan miktarlarda gazla doymuş magmatik eriyik kırılabilir. Sonuç olarak, hem Kimberlite tüpü oluşur.
Kararlı mineralin daha az derinlikte kristalleştiğine göre alternatif bir sıvı versiyonu vardır. Başlangıç noktası, metanın bozulması veya eksik oksidasyonudur. Oksitleyici, bir hidrojen, karbon, oksijen ve kükürt karışımıdır. Dört element sıvı içinde ve gaz halinde bir agrega durumunda olabilir.
Sıvı hipotezinden Elmaslar, 100 ila 500 pascal basınçla aynı anda hareket eden 1 bin dereceden bir sıcaklıkta görünebilir.
Dünyanın farklı bölgelerinde bulunan Kimberlite tüplerinin sadece% 1'in yaklaşık% 1'inin endüstriyel olarak önemli pırlantaların mevduatı içerdiğini belirtmekte fayda var.
Başka yerlerde, büyük ölçekli üretim uygunsuzdur. Zamanla, jeolojik işlemler yerli alanların üst kısmının tahrip olmasına neden olur. Oradan elmaslar (ve geçmişte aşınmış) akışkan suları gerçekleştirilir. Mineralin yeniden birikmesi ile yer.
Pırlantaların kökeninin sırrı için aşağıdaki videoya bakın.