Bazen insanlar hiç olmadıkları garip bir his yaşıyorlar. Bu, bir kişinin durumunu takıntılı olarak kısaca karakterize edebilirsiniz. Periyodik olarak, kendisi olmaktan vazgeçer ve sıradışı düşünceler, duygular, garip ve bazen korkutucu fikirlerin üstesinden gelmektir.
Sendromun açıklaması
Takıntı temsil eder Zaman zaman kişinin obsesif düşünce ve fikirler göründüğü sendrom. Onları atmak ve böyle bir sendromdan sakin bir şekilde acı çekmek için, dikkatini onlara yoğunlaştırır ve nahoş duygulara, stres durumuna neden olur.
Bir kişi onlardan kurtulabilir ya da kontrol altına alamaz. Her zaman değil, ancak çoğu zaman bir kişi kötü düşüncelerin işlerine geçer, gerçekleşmesi meydana gelir. Takıntının sonucu haline gelen bu tür eylemler, düşüncelerin eşlik ettiği takdirde zorunludur ve sendromun kendisi, takıntılı-kompulsif (veya takıntılı düşünceler ve eylem sendromu) denir.
İlk defa, bu sendromun belirtileri 1614'te Felix Plater tarafından tarif edilmiştir. Westfal, 1877 Dr. Westfal'da bir kişiyle neler olduğunu açıkladı. Sonuç olarak gelen o oldu. Kalan insan zekasının kalan bileşenleri ihlal edilmediyse bile, olumsuz düşünceler sürme yeteneği yoktur.
Dünyanın hata hatasının ve modern doktorların bu bakış açısına uyduğunu önerdi. Takıntının tedavisinde ilk başarılı adımlar, Rus bilim adamları ve doktor tarafından yapıldı. Vladimir Bekhterev 1892'de.
Böyle bir olgunun ne kadar yaygın olduğunu anlamak için, Amerika Birleşik Devletleri'nden sosyologlar fantezi içermeyi teklif etti: Bütün Amerikalıları bir arada saplantılarla toplarsanız, nüfusu yeni gibi mürettilerden sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde dördüncü yapacak bir şehir olacaktır. York, Los Angeles ve Chicago.
2007'de, kim doktorlar hesaplandı: Obsesif-kompulsif bozukluğu olan insanlar, vakaların% 78'inde gerçekleşir. Düzenli olarak tekrarlanan negatif ve bazen açıkçası agresif saplantılar. Böyle bir problemle yaklaşık her beşinci, müstehcen bir doğanın obsesif samimi dürtüsünden muzdariptir. Nevrozdan muzdarip insanlarda, takıntının diğer semptomları arasında olguların üçte birini kapsamaktadır.
Obsessions, insan yaşamının kürelerini etkileyebilir. En yaygın örnekler, kendi hataları, hatalı eylemleri, görünen bir şeyin patolojik korkuları hakkında tekrarlayan takıntılı düşüncelerdir. Psikolojide, bu durum şüphe hastalığı olarak adlandırılır ve bu başlıkta özü oldukça doğru bir şekilde yansıtmaktadır.
Korkular ve patolojik konumlar ile başa çıkmak için, bazen bir insanın bir eylem döngüsü (zorulma) üretmesi gerekir. Örneğin, enfeksiyonları etkilemek için irrasyonel bir korku ile, bir kişi ellerini sürekli olarak yıkamaya başlar (günde yüzlerce kez kadar).
Bakteri ve virüslerin bulunduğu fobik düşünceler takıntılardır ve elleriyle yıkanır - bir komplektiftir. Comcoupulsia her zaman açık, tekrarlayan, bu bir kişi için bir tür ritüeldir. Kırılırsa, panik bir saldırı, histerik, saldırganlık oluşabilir.
Sınıflandırma
Birçok kuşak bilim adamları ve doktorlar, takıntıların az ya da çok anlaşılır bir sınıflandırılması yaratmaya çalıştı, ancak değişkenlikleri o kadar geniştir ki tek bir sınıflandırma yapmak çok zordu. Ve bu olanlar:
- Takıntılar, bir refleks arkına dayandığından, psikiyatrik sendromlara atanır;
- Obsessions, bir düşünce bozukluğu (veya ilişkisel bozukluk) olarak kabul edilir.
Obsesif düşünceleri veya düşünce ve eylemlerin kombinasyonları türlerine gelince, uzmanların görüşleri bölünmüştür.
Alman Psikiyatrist Carl Jaspers, geçen yüzyılın ortalarında, takıntıyı şunaı vermeyi önerdi:
- dikkatini dağıtmak - etkinin gelişimiyle ilgili değil;
- Fantıklı - Boş belirgin sözel eleştiri hakkında ve onsuz;
- Manik aritmetik hesap - bir kişi her şeyi hesaplamaya çalışıyor;
- Obsesif, geçmişten gelen hatıraları sürekli iade ediyor;
- Bireysel hecelere kelimeler konuşurken ayrılması;
- figüratif (korku, kaygı eşliğinde);
- obsesif şüpheleri;
- Obsesif ekler;
- Adam tarafından periyodik olarak tam olarak ustalaşan sunumlar.
Araştırmacı Lee Baer, her şeyi basitleştirmeye karar verdi ve tüm çöpleri üç büyük gruba bölünmeyi önerdi:
- agresif bir doğanın takıntılı saplantıları (hit, ritmi, suçlu vb.);
- Cinsel Karakterin Obsesif Düşünceleri;
- dinsel içeriğin obsesif düşünceleri.
Sovyet psikiyatristi ve seksolog Abram Svyatoshp, takıntıları görünüşlerinin doğasında bölmeyi önerdi:
- İlköğretim - çok güçlü bir dış uyarandan sonra görünür ve hastanın kendisi mükemmel bir şekilde anladıkları yerden (örneğin, deneyimli kazadan sonra bir arabada korkutmak);
- kriptojenik - Kökeni belli değil veya bir hasta ne de doktor, ancak onlar ve hastalarının hatırlanması, takıntılı düşüncelerin gelişiminde olan olayı bağlamaz.
Psikiyatrist ve patofizyolog Anatoly Ivanov-Smolensky aşağıdaki ayrımı önerdi:
- uyarma sapanları (entelektüel alanında genellikle fikirler, performans, bazı anılar, fanteziler, dernekler ve duygular alanında - fobiler, korku);
- Hastanın travmatik durumlarda kendi dileklerinde belirli hareketler yapamadığı gecikme, frenleme durumları.
Oluşma nedenleri
Takıntıların oluşumunun nedeni ile, her şey sınıflandırmadan daha da karmaşıktır. Gerçek şu ki, o kadar sık obsesif düşünceler veya zorunlu olarak kombinasyonları, farklı nedenlerle ilgili çeşitli zihinsel hastalıkların semptomlarıdır ve bazen bariz nedenleri yoktur.
Bu nedenle, daha sonra obsesif-kompulsif sendromun gelişimiyle bazı faktörlerin doğrudan ilişkisi yoktur.
Ancak, doktorların (teorik olarak) takıntıların olasılığını etkileyebileceğini (teorik olarak) tahmin edilen faktörlerin bir listesini oluşturduğuna göre birkaç hipotez vardır:
- Biyolojik faktörler - Beynin hastalıkları, yaralanmalar, bozulmuş vejetatif sinir sistemi, endokrin bozuklukları, serotonin ve dopamin, norepinefrin ve gamc sayısı ve sayısı ile ilişkili endokrin bozuklukları, genetik faktörler, enfeksiyon;
- Psikolojik faktörler - Kişiliğin özellikleri, mizaç, karakterdeki sapmalar, kişilik deformasyonu profesyonel, cinsiyet;
- Sosyal faktörler - Aşırı sıkı (genellikle dini) eğitim, toplumda yetersiz tepkiler vb.
Her bir faktör grubunu daha ayrıntılı olarak düşünün.
Psikolojik
Ünlü bilim adamı Sigmund Freud cinsel takıntıları, bilinçsizimizin "işi" olarak kabul etti, çünkü tüm samimi deneyimler orada görülüyor. Cinsiyetle ilgili herhangi bir deneyim ve yaralanma bilinçsiz kalır ve eğer ousted değilse, o zaman obsesif sendromu dahil olmak üzere zaman zaman kendilerini tanımlayabilirler. Psişe, insan davranışını görünmez bir şekilde etkiler.
Takıntı, eski deneyimlerin veya bilinçlere geri dönme yaralanmalarının bir girişiminden başka bir şey değildir. En sık, Freud'a göre, obsesif bozukluğu için ön koşullar çocukluk çağında döşenmiştir - bunlar kompleksler, korkulardır.
Freud'un takipçisi ve öğrenci psikoloğu Alfred Adler, bunu iddia etti. Cinsel çekiciliğin saplantıların oluşumunda rolü biraz abartılıdır . Belli bir güç kazanma arzusu ile kendi kendine giriş duygusu, aşağılık hissi arasında yerli bir çatışma olmanın kendisine güveniyordu. Böylece, Adam, gerçeklik onun kişiliğiyle çelişkili olduğunda obsesif düşüncelerden muzdarip başlar.
Özel dikkat uzmanları Ivan Pavlov teorilerini ve yoldaşlarının teorilerini öderler. Akademisyen Pavlov, bazı yüksek sinirsel aktivitelerin belirli tür organizasyonlarında nedenler arıyordu. Obsesif düşünceler ve saçma bir zorunluluk akrabaları, tüm bu devletlerle Beyinde, bazı bölgelerin aşırı bir aktivasyonu vardır, bazıları ise atalet ve paradoksal frenleme gösterir.
Biyolojik
En sık, uzmanlar, saplantıların kökeninin nörotizör teorisine dayanır. Özellikle, vücuttaki düşük serotonin seviyesi, bir saplantı olarak tezahür edilen beyin bölümlerinin etkileşiminin ihlal edilmesine neden olabilir. Bu durumda, serotoninin ters nöbet geçirilmesi gereksizdir ve zincirdeki bir sonraki nöron gerekli dürtüyü almaz.
Bu hipotez, antidepresanlar başvuru yapmaya başladıktan sonra onay buldu - resepsiyonlarının arka planına karşı, obsesif sendromun durumu önemli ölçüde iyileştirildi.
Ayrıca, obsesif sendromlu hastalarda dopamin seviyeleri arasındaki ilişkiyi de belirtti. Serotonin ve dopamin sayısı, alkol, lezzetli yemekler alırken, seks uygulamaları sırasında vücutta yükseliyor. Ve dopaminin yükselişinin yalnızca listelenenlerin hepsi olmasına neden olmuş, ancak hatta keyifli bir hatıra. Bu nedenle, bir insan geri döndü ve tekrar ona zevk verdiği gerçeğine geri döndü.
Teori, dopamin üretimini (antipsikotik ilaçlar) engelleyen ilaçların başarılı bir şekilde kullanılmasından sonra teyit edildi.
Ayrıca saplantıların geliştirilmesinde, HserT geninden şüphelenildi. Ek olarak, bu sendrom genellikle şizofreni, nevroz, her türün fobisinde görünür. Listelenenlere ek olarak, bilim adamları bakteri ve zihinsel bozukluklar arasındaki ilişkiyi de keşfettiler. Özellikle, Takıntı, streptokok bozukluğunun akışını önderlik edebilir veya şiddetlendirebilir.
İnsan bağışıklığı, örneğin bir anjin sırasında onlarla savaşmak için güçler, ancak bağışıklık organlarının saldırısı, diğer kumaşların acı çekmesi, yani otoimmün işlem başlar. Bazal ganglionların kumaşı yaralanırsa, o zaman büyük bir olasılıkla, obsesif-kompulsif bir hastalık başlayabilir.
Sinir sisteminin tükenmesi aynı zamanda obsesif devletlerin gelişimi için bir önkoşuldur. . Bu, doğumdan sonra, akut bulaşıcı hastalıktan sonra emzirme yaparken mümkündür. Genetik teori de oldukça inandırıcı verilere sahiptir: Obsessions mirasi bozukluğu olan yetişkinlerde çocukların% 60'ına kadar. Hser geninin 17 çift kromozomdaki serotonin transferinden sorumlu olduğuna inanılmaktadır.
Semptomatik
Sendromun başlığında, hemen hemen tüm anlamı gizlenir, zihinsel ihlalin ana belirtisinin obsesif fikirlerin veya düşüncelerin varlığı olduğu anlaşılmalıdır. Örneğin, bir çocuk ya da bir yetişkin, kirli olduğu bir saplantı görülür. En azından ondan kurtulmak için ondan kurtulmak için kişi sürekli olarak yıkanmaya başlar, aynaya bakın, kendi vücudunun kokusuna kokladılar.
Ve ilk başta yardımcı olur Ancak, takıntının her bir sonraki saldırısıyla her zamanki eylemden yetmedi, yıkama giderek daha sık hale geliyor ve biraz rahatlama getiriyor, kir ile ilgili düşünceler haince iade edildi.
Belirtiler hangi takıntıların ve hangi kombinasyonun sunulduğuna bağlıdır.
Gerçek şu ki, bir kişinin hemen birkaç takıntılı düşünceye sahip olabileceğidir. Farklı şekillerde ihlaller vardır: bazıları kendiliğinden ve aniden, diğerleri, takıntıdan önce bir süre belirli bireysel "önlük" yaşadılar.
Obsesif düşüncelerin görünümü, fikirlerin iradesine karşı fikirler ortaya çıkar. Ancak bir bütün olarak bilinç, mükemmel bir düzende acı çekmez ve nedeni, hasta kendisini eleştirel olarak değerlendirir ve fikrinin anlamını veya kabullenemezliğini anlar. Ancak, düşüncelerden kurtulmak imkansızdır. bu not alınmalı Farklı şekillerde hastalanan düşüncelerle savaşın: aktif veya pasif olarak.
Aktif yüzleşme, takıntılı düşüncelerin tam tersini yapmaya çalışır. . Örneğin, bir kişi boğulma fikrine geliyor. Ezmek için, bazı aktif savaşçılar dolgulara gider ve suyun en ucunda uzun süre dayanır.
Obsessions ile pasif savaşçılar başka bir yol seçin - Diğer şeylere dikkat çekmeye, düşüncelerden kaçınmaya çalışıyorlar, Ve benzer bir durumda, sadece nehre gitmeyecek, ancak su, banyo, havuzdan kaçınacak.
Akıl korunmaya devam ediyor, kişi, bilişsel süreçleri analiz edebiliyor. Ancak ek ıstırap, obsesif fikirlerin doğal olmayan ve hatta suçlu olduğu fikrine neden olur.
Özet takıntılar kendilerini çok yönlü gösterir.
- Sonuçsuzluk - Bir kişinin herhangi bir şey hakkında tartışabileceği bir durum, ancak çoğu zaman din, metafizik, felsefe, ahlak hakkında. Bu akıl yürütmenin anlamsızlığını anlıyor, durdurmaktan mutlu olurdu, ama işe yaramadı.
- Obsesif tekrarlayan anılar - Önemli olayların (bir çocuğun ev doğuşu) olmadığı ve her günün küçük şeylerinin çoğu zaman hafızada doldurulması dikkat çekicidir. Genellikle, kişinin aynı kelimeleri tekrarlamaya başlaması eşlik eder.
Figüratif takıntılar genellikle şüphelerle tezahür edilir - bir kişi, görevin doğru şekilde çözülüp çözüldüğü demir, gaz veya ışığı kapatıp kapatmadığı düşünceden muzdariptir. Kontrol etme fırsatı varsa, birden fazla kontrol ve aynısı bir zorunluluk haline gelebilir - eylem ritüel, en azından kısaca sakin bir şekilde gereklidir. Kontrol etme imkanı yoksa, kişi sürekli kafaya girer, ne ve nasıl yaptığı, eylemlerinin tüm zincirini olası bir hata arayışı içinde hatırlar.
Obsesif alarmlar, korkular daha da zordur. Bir kişi, mevcut görevlere odaklanmak için tanıdık bir şeyler yapamaz, sürekli olarak olabilecek olası olumsuz olaylar başkanlığında sürekli kaydırır.
Obsesif konumlar en tehlikeli saplantıdır.
Onunla, adam acı bir şekilde tehlikeli ya da müstehcen bir şey yapmak istiyor, örneğin bir çocuğu öldür ya da merdivendeki bir komşuyu tecavüz ediyor. Neredeyse hiç bu gibi takıntılar gerçek suçlara yol açmaz: Verimsiz akıl yürütme gibi, sadece hasta kafasında kalırlar.
Görüşleri ayırma, hastanın düşüncelerinde bir gerçeklik bozulma özelliğidir. Örneğin, yakın ve cenazenin ölümünden sonra, hasta hayatta gömüldüğünü, fiziksel ölümünden emin olmadığını varsayabilir. Yeraltında uyandığında neyin göreceli olduğunu canlı olarak hayal edebiliyorlar, bu düşüncelerden muzdaripler.
Komisyonlar, kendisini mezara gitme ve zeminden gelen sesleri dinlemek için kendini karşı konulmaz bir arzu verebilir. Ağır vakalarda, aktif hastalar, aşamayı gidermek için bir talebi içeren şikayetler, dilekçeler yazmaya başlar.
Duygu alanındaki bozukluklar, artan suçluluk, yüksek kaygı ile kendini gösterir. Adam bastırılır, eksik, emin değil. Tahliye artar, bir kişi depresyona düşebilir.
Dünyanın algısı da değiştirilir. Birçoğu aynaları önlemeye başlar - kendilerine bakmak tatsız hale gelir, kendi "çılgın bakışlarından" korkuyorlar. Çevreyi sık sık iletişim halinde, böyle bir işaret gibi görünüyor Muhatere göze bakmamak. Ağır saplantılarla, çağrılan halüsinasyonlar değil Kandinsky - tadı bozukluğu, koku, seslerin ve dokunsal algının bozulduğu psödogalükülasyonlar.
Fiziksel düzeyde, takıntı en sık aşağıdaki işaretlere sahiptir:
- Cilt kapakları soluktur;
- Güçlendirilmiş kalp atışı, soğuk ter;
- Baş eğirme, soluk mümkündür.
Bir kişinin kademeli olarak karakterinin, obsesif sendromundan uzun vadeli bir ıstırabın değiştiğini söylemek gerekir. Bu kişi için daha önce tamamen sıradışı özellikler görünür.
Bir kişi 2 yıldan fazla bir süredir obsesif düşüncelerle yaşıyorsa, değişiklikler başkaları için çok somut olabilir. İyileştirme artar, endişe, inanç kendi başına azalır, basit çözümler bile daha da zorlaşır, utangaçlık arttıkça, başkalarıyla iletişimdeki zorluklar ortaya çıkar.
Dövüş yöntemleri
Takıntılarla bağımsız olarak etkili bir şekilde savaşmak imkansızdır ve onları tedavi etmek imkansızdır. Bir psikiyatrist veya psikoterapiste atıfta bulunmak ve tanı koymak gerekir. Takıntının şüphesi olması durumunda, özel bir test sistemi kullanılır (Yel-Brown's ölçeği).
Sadece bir doktor, sapkın-kompulsif bir sendromu yansıması, şizofreni, nevroz, travma sonrası sendromdan, bipolar bozukluk, doğum sonrası depresyon, psikoz ve manidan ayırt edebilir. İlgili ihlalleri oluşturmak çok önemlidir, çünkü bu tedavi yönteminin seçimine bağlı olacaktır.
Obsesif düşüncelerden ve görüntülerden kurtulmak için en etkili yöntem psikoterapi . Çoğu zaman bilişsel davranışsal, sergileme psikoterapisini uygulayın ve "Düşüncelerin durdurma yöntemi" adını alan bir yöntem.
Doktorun görevi, eski kurulumları yeni, pozitif, olumlu bir toprak yaratmak için değiştirmektir, böylece kişinin yeni, ilginç bir şeyden etkilenmesi için, eski düşüncelerden rahatsız edebildiler. İyi sonuç verir iş terapisi . Bir durumda, doktor hipnoz yeteneklerini, NLP'yi, hasta ototraya ve meditasyonunu eğitmek için kullanabilir.
Bazen ilaçlar psikoterapiste yardım etmeye gelir - sakinleştiriciler, antidepresanlar, nöroleptikler . Ancak ayrı ilaçlar (tabletler ve enjeksiyonlar) eylemleri kaldırmaz. Psikoterapi olmadan, sadece obsesif fikirlerin gelişimi mekanizmasını etkilemeden semptomları maskeleyeceklerdir. Deneysel tedavi yöntemleri, vitaminoterapi, mineral preparatlarının yanı sıra, belirli dozlarda nikotin alımının yanı sıra (bu durumda, nikotinin faydalı etkisi bilinmemektedir).
Tahmin Projeksiyonları Olumludur - çoğu durumda, hasta doktorla işbirliği yaparsa, tüm önerileri yerine getirmeye çalışır, takıntılar geri dönüşümlüdür.
Bir sonraki video, saplantıyı tedavi etme yöntemlerinden bahseder.