Viola da Gamba jest instrumentem muzycznym z pięcioma siedmioma strunami i łukiem, przypominającym wiolonczelę związaną z wiolonczelami. Zwykle altówka gra w pozycji siedzącej, pionowo trzymając go między kolanami lub umieszczenie ścianki bocznej na nodze.
Historia i znaczenie
Instrument muzyczny pojawił się w XVI wieku w epoce odrodzenia. Jeśli porównamy się ze skrzybcami, jego proporcje miały skrócone ciało dotyczącą długości ciągów i płaskiego dolnego pokładu. Głowy były cieńsze i łatwiejsze, ich kształt ciała nie był tak opisany, że nie był to wpływ na dźwięk odzyskiwalny.
Cała rodziny botów, stóp Gamba utrzymała najważniejszą rzeczą: W Gamba opisano wiele dzieł znanych autorów MID XVIII wieku. Do ukończenia XVI wieku, masa rozprzestrzeniania skrzypiec rozpoczęła się we Włoszech jako najbardziej odpowiednia włoska mentalność instrumentów muzycznych, Gambo znalazła ich prawdziwy cel w Wielkiej Brytanii. Viola Tak Gamba w pełni podszedł do muzyki Brytyjczyków, istnieje wiele wspaniałej muzyki stworzonej dla zespołów dla całego wieku. W tych latach w rodzinach brytyjczyków były gamy różnych rozmiarów.
Gamba ze względu na specjalną strukturę siatki z Frets, pobierał bardziej wyrafinowany i wyciszony dźwięk niż narzędzia rodziny skrzypiec, ale nie dał wolności intonacji. Cienkie miękkie dźwięki były najjaśniejszym środkiem ekspresyjnym, a przeciążenia dźwięku nie występowały.
Jednak kraj, w którym solowe możliwości Gambo zostały całkowicie ujawnione, Francja stała się bliżej końca XVII wieku. Zakres Gamp został przedłużony, dodał kolejny niski ciąg. Ze względu na promocję koneserów muzyki wydano dużą różnorodność rafinowanych dzieł muzycznych Marina Mare.
W kompozycjach francuskiego możliwe było zidentyfikowanie nieodłącznych technik wygaśnięcia wtyczki. Gamba otrzymała najwyższy rozwój komponentu technicznego. W grze na Viool poprawili się arystokraci i przedstawiciele szlachetnej rodziny. Pomimo głębokiego dźwięku, Gamuts z czasem były zatłoczone skrzypcami, którzy brzmiały głośno w dużych salach, ale miały mniej sznurków. Intymność dźwięku muzycznego wykonała narzędzie solowe z narzędziem solowym, odpowiednie tylko dla małych pomieszczeń, a ekstrakcja wyrównana, pozbawiona dynamiki dźwięków była jednocześnie przyczyną recesji popularności tego niezwykłego narzędzia. Po zakończeniu XVIII wieku gampowie prawie całkowicie zniknęły od wszystkich, a ich miejsce zabrano wiolonczeli.
Odmiany
Z reguły istnieją cztery odmiany naśladowców Da Gamba:
- Alte;
- tenor;
- odległy;
- Podstawowy.
Oprócz głównych gatunków, skromnie zostały wykonane, posiadające i rozciągacze rezonansowe. Struny dostrojone w Unison były napędzane klucze, a także sznurków Bardonów znajdowały się na Jiff.
W przypadku altówki Tenor, która jest przedstawicielem tej rodziny i ogólnie przyjęta nazwa "Viola da Gamba" została zakorzeniona. W całej historii istnienia narzędzia używane Gamuts:
- solo;
- ensemble;
- orkiestrowy.
Brytyjczycy ujawnili solowe możliwości Gamba i zaczęły produkować zredukowane gamy basów, zwanej oddziałów. Mniejsza solidna szkoda soliowa ze zmiennym układem nazywana jest botronem lira.
Narzędzie odrodzenia
Odrodzenie botka Da Gamba miało miejsce na początku XX wieku, kiedy Gambist Christian Debiutanicy stali się debiutantem nowego wieku, który spełnił Sonatu K. F. Abel w 1905 roku Dörayaker wykonał również środek repertuaru XVIII wieku w Gamba, rozwiązując kompozytora Bacha na koncertach.
Mniej więcej w tym samym czasie, w niektórych krajach europejskich, interesy fioletu są obudzone w niektórych krajach europejskich, zespoły wiatrówcy zaczynają być tworzone, na przykład, rodzinę A. Vetsingera w Bazylei, a także mieszane zespoły narzędzi Vintage z Viola.
Viola da Gamba, niemal zapomniana i wysiedlona przez inne instrumenty, zwrócone do sal koncertowych i kościołów na koszt występach wykonawców. Najlepszy wirtuoz w grze na Gamba został uznany przez włoskiego Paolo Pandolfa. Dziś uważa się, że podwójny bas łączy w sobie niektóre cechy i skrzypce oraz skrzypce. Gra na instrumencie została odtworzona przez miłośników wiązań i społeczeństw specjalnych, które są wliczone przez muzyków, którzy lubią.
O tym, jak dźwięki Viola Da Gamba, zobacz następny film.