Kornet - miedziany instrument muzyczny, uważany za bezpośredni potomek rogu pocztowego. Bez kornetu niemożliwe jest wykonanie różnych prac klasycznych. W nowoczesnym duchu orkiestry prawie zawsze brzmi melodią kornet. W szkołach muzycznych służy jako narzędzie edukacyjne.
Jak i kiedy się pojawił?
Nowoczesna rura zwana kornetem jest wykonana z miedzi, a wczesne analogi zostały wykonane z drewna. Instrument muzyczny jest znany i nazywany cynkiem. W XV-XVII stuleci. Rura skrzydła do muzyki była niesamowicie popularna w Europie. Jej dźwięk słyszano na wszystkich masowych urlopach miejskich w renesansowej epoku. Solo na kukurydzy został dystrybuowany we Włoszech XVI wieku. W dzisiejszych czasach historia muzyczna gloryfikuje słynnych muzyków Porę - Virto City Giovanni Bassano i nie mniej utalentowane Claudio Monteverdi.
W XVII wieku instrument oczywiście się poddał popularności, zasłonięty przez popyt na skrzypcach. W ostatnich najdłuższych w ulubionych trwał na terytorium północnej Europy. Tam ostatnie solowe prace zostały wydane po kolejnym wieku. Wraz z przybyciem nowej ery, w XIX wieku, Kornet całkowicie stracił swoje znaczenie.
Teraz jest na niej, wykonując starożytne motywy ludowe.
Nowoczesne analogi przybyły do klasycznego wycofania kornetu. W szczególności był to legendarny CORNET-A-tłok, stworzony w 1830 r. W kapitale francuskiej Sigismund Schlotel. Zaktualizowana modyfikacja projektanta Cornet przedstawiła dwa zawory. W 1869 r. W szczególności gwałtowny wzrost popularności klawiatur, ulepszony narzędzie. Modne było poznanie gry na tym narzędziem. Budynek Konserwatorium Paryża otworzył rekord specjalnych kursów muzycznych.
Po Źródło tego pomysłu był Koretista o imieniu Jean Batist Arban - wirtuoz w swojej firmie. Pod koniec wieku Era narzędzie było na grzbiecie popularności. W tym czasie dowiedział się o nim w Imperium Rosyjskim. Sovereign Nikolai Pavlovich stał się pierwszym wśród osób panujących, które mogłyby grać na różnych typach instrumentów wiatrowych znanych z tego okresu. Król zdołał doskonale obsługiwać konstrukcję Kornet. Współcześni potwierdziły obecność wybitnych zdolności w obszarze muzycznym. Sovereign dowiedział się nawet o utworach własnego eseju, tradycyjnie - marsz wojskowych.
Orkiestra Symfoniczna jest podstawą po raz pierwszy wprowadzony na wysokości XIX wieku. Narzędzie często brzmiało w wynikach P. Tchaikowskiego ("Włoska Capricchio"). Zaktualizowany widok Cornet-A-tłok wszedł do orkiestry symfonicznej i był używany podczas koncertów opery. I znalazł również przyzwoite użycie w mosiężnych orkiestrach, po upływie wiodącej roli melodycznej.
Osobliwości
Klasyczny Cornet jest narzędziem burzy mózgów z miedzi, która jest poprawa w starożytnym rogu pocztowym (z włoskiego koroków przekłada się jako róg lub róg pocztowy). Wraz z projektem i sposobem odzyskiwania dźwięku Cornet jest podobny do rury. Jednocześnie jego rurka jest krótsza i szersza, a zamiast zaworów, są zainstalowane tłoki. Rurka kadłuba ma podobieństwa ze stożkiem z przestronnym wgłębieniem, u podstawy, z którego znajduje się ustnik. System tłokowy Cornet-A-Tłok ma przyciski klawiatury na górze, które są z ustnikiem w jednej płaszczyźnie.
Jedną z zalet instrumentu muzycznego jest długość nieco ponad 50 cm, która reprezentuje wygodę podczas kontaktu.
Barwa dźwięku jest nieco bardziej miękka, a technika ma większą mobilność. Dzięki mechanizmowi zaworu możliwe jest uzyskanie dużej ilości dźwięku pełnego chromatycznego. Narzędzie jest w stanie wykonać 3 oktaw, co zapewnia przestrzeń do składu improwizacji melodycznych. Kornet-A-tłok według klasyfikacji odnosi się do aerofluby. Muzyk z wysiłkiem wieje powietrze do ustnika, masa powietrza gromadzą się w przypadku i tworzyć oscylacje dźwiękowe.
Następny rodzaj narzędzia - Echo-Cornet - był popularny wśród mieszkańców Ameryki i Brytyjczyków Mussed w Queen Victoria. Specyfika instrumentu jest dostępna 2-częściowa. Przełączając za pomocą dodatkowego zaworu do innego gniazda, wykonawca udało się stworzyć efekt gry z Surdine, często dla dźwięku Echo.
Narzędzie cieszyło się niezwykłą popularnością, wiele prac napisał specjalnie dla niego. Niektóre z nich, na przykład, "Alpine Echo", zagraniczne trębacze wykonują na nim tego dnia.
Wyprodukowaliśmy takie narzędzia z limitowaną edycją. W szczególności wykonano to przez Boosey & Hawkes. W dzisiejszych czasach produkcja takich kornę została ustalona w Indiach, chociaż jakość indyjskich produktów nie wytrzymuje żadnej krytyki. Dlatego specjaliści wolą radzić sobie ze starymi instrumentami.
Sprawdź modele
Rozważ dobrze znane modele tego narzędzia.
BB Brahner CR-430s. Model w stylu Yamaha YCR-2330, tylko wykonany w srebrnym konstrukcji. Charakterystyczna cecha modelu jest lekkim brzmieniem. Tymbre brzmi ładnie, jasny i aksamitny.
BB Bach CR-700. Dobra i wysokiej jakości zmienność instrumentu muzycznego od producenta jest bardzo znany w świecie muzycznym.
BB ROY BENSON CR-202. Pompujące narzędzie wykonane z żółtej miedzi z rurką mięśniową rozrządu, pokryte przezroczystym lakierem. Wyróżnia się obecność stałego pierścienia i ogranicznika w trzeciej koronie, hak do regulacji pierwszej korony, dwóch zaworów spustowych i sztywnej obudowy na dwóch paskach.
BB Brahner CR-350. Zdecydowanie uwagę modelu Cornet. Wykonane w stylu Yamaha YCR-2330. Wyróżnia się niewielkim odzyskaniem dźwięku, przyjemnym łańcuchem miękkim i wygodnym mechanizmem pompowania. Kompaktowe rozmiary i projektowanie - żółta miedź z przezroczystym lakierem, a także obecność sprawy korporacyjnej sprawiają, że ta opcja Cornet jest jeszcze bardziej atrakcyjna.
Rola w historii muzyki
Słynny Cornszystysta Jean-Batista Arbana udało się podjąć nieoceniony wkład w popularyzację kornetu na całym świecie. Klasyko był solo, pełen tańca z Kornet - Neapolitan Taniec z Swan Lake P. I. Tchaikovsky i taniec baleriny w baletu "Pietruszka" I. F. Strawiński.
Kornet zastosowano w wydajności kompozycji kierunku jazzowego. Sławni muzycy, słynny, w tym gra na kukurydzy, są reprezentowane przez osobistości Jazzmen Louis Armstrong i króla Oliver.
Z czasem trąbka wyciska się z jazzu.
W Rosji Vurm Vurm stał się najsłynniejszym muzykiem, autorem książki "Szkoła dla Cornet z tłokiem" z 1929 roku. Jego student A. B. Gordon należy do autorstwa kilku etitów.
