Owczarek belgijski Rasa nie jest powszechna, ponieważ większość hodowcy wolą zajmować wyłącznie przez przedstawicieli różnych niemieckiej. Ale jeśli zapoznania się ze szczegółowym opisem jego przedstawicieli, dowiedzieć się cechy ich charakteru, opinia miłośników dużych psów drastycznie zmienić.
Historia pochodzenia
Jak wskazano w wielu zapisów naukowych, historii owczarków belgijskich rozpoczyna się od czasów starożytnych. Dowodem na to jest pisarze dnia XVII wieku, w którym informacja na cztery tempie asystentów pasterskich zostanie przedstawiona, gdzie lwia pracy psa miało być nadzorowane dla licznej populacji zwierzęcej.
Ale mimo to, Większość hodowców są przekonani, że historia wystąpienia owczarek belgijski zaczął się znacznie wcześniej. Po tym wszystkim, naukowcy odkryli dokumenty do 1650 z opisem przedstawicieli belgijskiej rasy, bardziej precyzyjnie, psów, bardzo podobnych do nich. Ale jeśli rozumieć wyłącznie w dokumentach historycznych, staje się jasne, że Owczarek belgijski jest dość młoda rasa, która istnieje około 100 lat. To jest po prostu ważne, aby dowiedzieć się, które z tych sprzecznych danych do siebie są prawdziwe.
Wyjaśnia wszystko dość proste. W dawnych czasach ludzie nie byli zaangażowani w wybranych hodowli konkretnych ras psów. Ponadto pasterze w przeszłości nie były uważane za prestiżowe zwierzęta. arystokraci europejskie nie uznał za konieczne, aby stworzyć specjalne kynologiczne kluby dla przedstawicieli opisywanej rasy, ponieważ ich damy serca wolał zrobić zwierzaka jako zwierzę domowe lub niezwykłego wyglądu dekoracyjnych psów.
W większości przypadków, pasterze mieszkali obok chłopów, który zwrócił szczególną uwagę na charakterystykę pracy zwierząt, a nie ich piękno.
A jednak, mimo braku zainteresowania, ludzie zbliżyli się do hodowli tej rasy dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Właśnie wtedy, pasterz miał rozszerzoną paletę kolorów wełny, chociaż głównym oszacowanie zostało również podane do właściwości roboczych od rasy, a mianowicie pomoc w wypasu. Oni umiejętnie dostosowane zwierzęta odeprzeć od stada bydła i strzeżone z wkraczaniu dzikich zwierząt.
Podobna opinia miała belgijskie rolnicy, którzy uważali za pasterzy tylko z punktu widzenia konsumenta. Ale wszystko zmieniło się wraz z wystąpieniem przewrobu przemysłowego. W tym momencie do belgii gospodarka kraju zaczęła odbudować. Mieszkańcy wiejskich byli zmuszeni przenieść się z ich wiosek do miast, które miały negatywny wpływ na popyt na psów pasterskich.
W oficjalnym uznaniu, belgijska rasa jest zobowiązana do wybuchu nacjonalistycznych nastrojów wynikających w XIX wieku w Europie. Wtedy większość narodów zaczęła tworzyć specjalne skały zwierząt domowych, które byłyby ich skarbami narodowymi. Już we wrześniu 1891 r. Belgijski hodowca rasy powstał w Brukseli.
Nieco później, w listopadzie pierwsze wydarzenie wystawowe zorganizowano w Kurgamie, na którym pojawiły się więcej niż setki czystej krwi. Jako oficjalny gość, profesor Riyul, który studiował funkcje psa, zostało zaproszone i zaplanowane dla każdego regionu belgijskiego, aby skonsolidować pewną rasę.
Wśród psów obecnych na wystawie, Tylko jedna trzecia otrzymała zalecenia naukowca do późniejszej hodowli. Riyul wybrał średnią dla wielkości elementów, a cechy profesorów wełny zwierzęcej nie były w ogóle zainteresowane. Dzięki swojej żmudnej pracy w 1892 r. Przedstawiono podstawową powierzchnię pasterza belgijskiego.
Proces wyboru rasy przeszedł przez dziesięć lat. Na początku przedstawiono tylko trzy kategorie pasterki belgijskiej, wyróżnione przez kolor. Fakt ten skłonił resztę psów masy negatywnych emocji, ponieważ ich oddziały nie były odpowiednie do standardów oficjalnie przyjętych kategorii. Stworzyli także swoje okrąg cynologiczny, gdzie byli zaangażowani w niezależną hodowlę swoich potężnych zwierząt. Taka konfrontacja hodowców psów trwała od kilku lat, po czym wystąpiła fuzja klubów, która wpłynęła na zmiany standardów rasy.
Zatem trzy kategorie belgijskich pasterskich uzupełniono przez czwartą różnorodność.
- Grünendal. Psy z czarnym stosem średniej wielkości. Nazwa są zobowiązani do małej wioski znajdującej się w pobliżu Brukseli.
- Lakenua. . Długowłosy psy z ogólnym kolorem wełnianym. Rasa została uzyskana na cześć jednej z dzielnic brakowało.
- Malinaua. SHORTHAIR Psy o żółtawym kolorze. Nazwa odmiany wystąpiła z małego miasta Mechelen.
- Wytrzymałość. Długowłosy psy z czerwonym kolorem. Kategoria otrzymała swoją nazwę na cześć małego miasta położonego w pobliżu stolicy.
Niemniej jednak liczne spory hodowcy nie ustępują tego dnia. Członkowie Belgijskiego Klubu nalegają, aby cztery typy prezentowanych pasterzy belgijskiej są różne skały, a Federacja Świata Kinologów twierdzi, że są to te same belgijskie pasterze. W związku z tym oficjalni przedstawiciele są spowodowane zaufaniem, a mianowicie Federacji Kinologów.
Jednak rozpoznawanie rasy tylko przez belgijskiej koncentracji okazało się niewystarczające. Następnym krokiem na światowe uznanie było atrakcyjność hodowców w królewskiej organizacji kinologów. Jednak ich wniosek został odrzucony. W 1901 roku członkowie społeczeństwa królewskiego zarejestrowali rasę. Ponadto dla każdej kategorii, specjalne standardy sformułowane, gdzie były główne kryteria Długość koloru i wełny.
Wraz z początkiem XX wieku pasterze belgijskie zaczęły służyć w belgijskiej policji. Wraz z tym, patrolowali granice państwowe, towarzysząc wojskowi, a złapani przemytnicy z zabronionymi badaniami próbującymi nielegalnie wchodzić na ich terytorium. Dzięki swojemu umiejętnościom w 1907 r. Psy zaczęły brać do służby USA, a rok później zaczęli służyć we Francji.
Szczególną uwagę należy zwrócić na rolę belgijskiej rasy psa w Wartime. W całej II wojnie światowej psy noszą usługę. Byli zaangażowani w ochronę powierzonych obwodników, dostarczonych przesyłek pocztowych, pomogły wojskowych lekarzom, aby wziąć rannych z pola bitwy. To był ten okres, który zmienił widoki hodowców psów w belgijskim pasterzu. W tak trudnym czasie zwierzęta ujawniły wszystkie cechy swojej postaci, a mianowicie odwagi, siły i lojalności.
Pod koniec działań wojennych pasterze belgijskie stały się bardzo zainteresowani hodowcami psów różnych krajów. Jednak popularność podgatunków nie była jednolita. Najkorzystniejsze były kategorie Grünendal i Malinoi, a to jest takie samo dzisiaj.
Opis rasy
Pasterze belgijskie są silnymi dołami średnich rozmiarów. Ich zewnętrzne dane i cechy struktury mówią o wydajności. Ważne jest, aby pamiętać, że na zewnątrz Belgów nie ma wyrafinowania.
Piękno zwierzęcia leży w innych funkcjach, mianowicie mięśnie i ruchy, które są zauważalne na każdym kroku zwierzęcia. Ponadto wymiary zwierząt różnią się płcią - Wzrost mężczyzn wynosi 60-66 cm, a wysokość samic wynosi 56-62 cm. Kolor jest całkowicie zależy od ich kategorii. Średnio ciężar dorosłego mężczyzny wynosi 26-30 kg, a kobiety mogą ważyć trochę mniej, a mianowicie 20-25 kg.
Zgodnie z cechami zewnętrznych pasterze belgijskie wyróżniają się umiarkowanymi liniami ciała. Głowa charakteryzuje się harmonijnym magazynem, ale wydaje się nieco sucha. Czaszka jest stosunkowo proporcjonalna. Część czołowa nie ma wyraźnych linii. Kieleczki są ledwo zauważalne na całym tle kufy i mają rozwinięte mięśnie.
Pomocniona kufa ma przedłużony kształt, zwężając się do końcówki nosa. Nozdrza są czarne, szerokie. Cienkie linie są mocno naciskane do szczęk. Na śluzu nie ma pigmentacji różowych odcieni.
Uszy wyróżniają się wysoką sadzeniem i wyglądają jak trójkąty. Wskazówki są wskazane, ucha ucha są różną zaokrągloną formą. Przy chwilach niepokoju uszy Belgów biorą pozycję pionową i posunął się z wskazówkami.
Oczy mają średnie rozmiary, wygląda jak forma migdałów. W tęczówce jest obecny brązowy pigment. Co jest jaśniejszy, tym lepiej na zewnątrz PSA. Wapienne belgijskie pasterze mają wyraźny i gładki czarny obwód. W widoku tych psów czujesz umysł i zainteresowanie światem wokół.
Charakterystyczną cechą Belgów jest śnieżno białe zęby wymagające ostrożnej opieki. Zgodnie z normą zewnętrzną ugryzienie może być w kształcie nożycowego lub prosta. Brak permanentów nie jest wyborem rasy.
Szyja belgijskiej rasy ma przedłużony kształt, płynnie płynie do ciała, charakteryzuje się proporcjonalnością. Mała klatka piersiowa jest podświetlona przez mięśnie objętościowe charakteryzujące niekończące się cechy psa.
Ogon w Belgianach średniej długości, z pogrubioną częścią na podstawie. Dzięki pełnym spokojnym ogon włącza się, a gdy podekscytowany jest podniesiony.
Przednia kończyny Belgów mają solidną strukturę kości i rozwiniętą muskulaturę. Palce na łapach są szczelnie naciskane do siebie. Tylne łapy są prostopadłe do ziemi, mają zakrzywiony formularz, który umożliwia PSA bez znacznie trudności z odparciem z dowolnej powierzchni.
Następnie powinieneś rozważyć cechy wyróżniające wełny każdej kategorii belgijskiej pasterza.
- Grünendal. Są to właściciele długiej wełny z gęstym podmokiem, który chroni zwierzę ze złej pogody. Charakterystyczną cechą wełny Grünendal jest brak połysku.
- Lakenua. Mają trudne i grube do dotyku wełny.
- Krótka wełna w kategorii Malinaua. Znajduje się prawie całą powierzchnię ciała. Wyjątkiem jest kołnierz, biodro i ogon.
- Wełna Tervurer. W dużej mierze przypomina "futra" Grünendal z jedną różnicą w długości wełny na głowie i tylnych części łapy.
Odmiany
Po przejrzeniu ogólnego opisu na zewnątrz belgijskiego pasterza, konieczne jest rozważenie bardziej uważniej każdej kategorii tej rasy oddzielnie. Jak wiesz, dziś istnieją cztery kategorie belgijskiej pasterza.
- Grünendal;
- Źródło;
- Malinaua;
- Lakenua.
Pierwsze trzy odmiany mają wiele ogólnych funkcji w wyglądzie. Czwarta różnorodność jest uważana za mała odpowiednio, ma ciężkie różnice w stosunku do swoich kolegów. Mają nieco mniejsze uszy, kufa jest krótsza, ale kadłub jest znacznie bardziej gęsty.
Jeśli chabilisty charakterystyczne, wszystkie kategorie belgijskiej pasterza mają podobne dane, chociaż każda odmiana indywidualna ma pewne indywidualne cechy charakteru.
Ale główna różnica między prezentowanymi kategoriami gorączki belgijskiej rasy - kolor wełny i jej tekstury.
Grünendal.
Te urocze długowłosy zwierzęta są znacznie bardziej powszechne w kolorze czarnym. Niektórzy przedstawiciele tej kategorii mają białą wełnę na klatce piersiowej, przypominającą krawat. Te psy mają dociekliwy umysł, bardzo czunie odczuwają nastrój ich właściciela i w każdej chwili gotowy do rozciągania do niego "okrążenie pomocy".
Wytrzymałość
Te psy mają wystarczającą długą wełnę o jasnym kolorze czerwonym cieniowaniem. Schlujna czarna maska jest obecna na twarzy. Charakterystyczną cechą charakteru danych jest odwaga. Są gotowi spieszyć się, by bronić swojej rodziny bez nadmuchiwania.
Pasterze Tervure są najgorsze z dowolnej nieruchomości.
Malinaua.
W przeciwieństwie do swojego faceta, przedstawiciele tej kategorii są słynni. Kolor z nich jest bezawary, istnieje czarna maska z czystych konturów na twarzy. Przez charakter te psy mogą wykazywać dominującą pozycję. Malinaua hazard, gotowy do zabawy. Mają doskonałe watchdogi.
Lakenua.
Charakterystyczną cechą tych psów jest sztywny kolor popiołu. W niektórych przedstawicielach tej kategorii kolor może być czerwony, bardziej blisko żółtego cienia. W naturze tych stworzeń są bardzo dobre, spokojne i posłuszne.
Charakter i zachowanie
Pasterz belgijski - raczej niezwykła rasa. Potwierdza to różnorodność znaków każdej kategorii rasy. Podczas spotykania zwierząt czynniki te nie są uderzające, ale po spędzeniu z nim staje się jasne, że każdy pies zachowuje się na różne sposoby. Na przykład Grünendal jest idealny do roli strażnika. Nie można rozumieć ani jednego przestępcy.
Gdy tylko Grünendal zauważa niebezpieczeństwo, informuje swoich właścicieli o głośnej opalce. Ale doświadcza strachu i nieśmiałości w społeczeństwie nieznanych ludzi. Jednocześnie nawet do rodziny jego właściciela, te zwierzęta wykazują pewną ostrożność. PSA nie wydają się natychmiast zaufania do osób, które widzi po raz pierwszy w życiu.
Przedstawiciele tej kategorii są dość ruchomymi zwierzętami. Są podatne na opiekę i opiekę dla każdego członka rodziny. Idealnymi właścicielami dla Grünendal będą ludzie prowadzący aktywny styl życia. Dzięki temu pies nie będzie położony w czterech ścianach i może wyjść z właściciela na długie spacery. Jeśli nie dasz zwierzęcia naturalnej wolności, pies rozpryskuje przykuchnął energię w domu. I może to nie zawsze dobrze się kończyć.
Dla przedstawicieli tej kategorii pasterze korzystnie kupili piłkę lub frisbee. Podczas spacerów Pet powinien pomógł opracować wyszukiwarki, dla których belgijski będzie ci bardzo wdzięczny.
Kategoria pasterza belgijskiego Lachenua łączy kilka sprzecznych cech. Na przykład, zabawność i powaga, aktywny styl życia i bierny odpoczynek. Wraz z Grünendhal, Lakinua radzi sobie z wysokiej jakości pracą z pracą strażnika i, jeśli to konieczne, gotowe, aby rozpocząć partię z gwałcicielką, chroniąc tym samym ich właściciela. Lakinua łatwo znajduje wspólnego języka z innymi zwierzętami, jeśli w wieku szczeniaka dorastał z innymi członkami rodziny Quadallas.
Wyjątki to gryzonie i ptaki mieszkające w komórkach. Jako idealna rozrywka, belgijski Lacieniea wolą Galadów do kraju, podróżując do gór, gdzie zwierzę będzie w stanie uzyskać fizyczne wysiłki i rozpryskiwać energię klastrową.
Przedstawiciele kategorii Malinaui, wraz ze swoimi kolegami, regularne wstrząsy są potrzebne, aby móc rozlecić nagromadzoną energię. W przeciwnym razie jest to bardzo zrównoważone i posłuszne psy. Jak bhakta, wkraczają na obcasy za swoim właścicielem i starannie słuchają każdego ze swoich słów.
Malinaua nie lubi samotności. Pozostając sam w apartamencie, taki pies może zacząć podnosić, a po próbie pozbycia się zgromadzonej energii, co może prowadzić do małego pogromu. Właściciel pasterza Malinau musi zwracać wiele uwagi na jego zwierzak, ale jednocześnie nie oddać psa, ale w razie potrzeby, aby ćwiczyć. Chociaż może to nie być wymagane, ponieważ Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się kapłaństwem.
Themage Belgian, w przeciwieństwie do swojego innego, charakteryzuje się impulsywnym charakterem i utrzymaniem temperamentu. Chociaż początkowo pierwszy przedstawiciele tej kategorii różniły nieśmiałość. W wyniku wyboru plemienia te właściwości znaków zostały wyeliminowane. Tervurena aktywnie odpowiada na jakikolwiek znak ich właściciela, więc nawet wezwanie do siebie zwierzę płynnie płynie do zabawy gry.
Warto zauważyć, że przedstawiciele tej kategorii rocka doświadczają maksymalnego stopnia przywiązania tylko jednego z członków rodziny, który jest akceptowany jako właściciel. Zabawny charakter zwierzęcia wymaga stałej komunikacji z człowiekiem. Jeśli psa pozostaje na chwilę sam, może skierować swoją energię w niepotrzebny kierunek, a mianowicie przełamać kapcie lub przełamać wazę.
Przedstawiono cztery kategorie belgijskich psów pasterskich są nieodłącznymi wspólnymi figurami.
- Psy te mogą niezależnie podejmować decyzje w najbardziej nieoczekiwanych sytuacjach.
- Belgijskie pasterze są dość wrażliwymi stworzeniami. Ostro podejmują krytykę i komentuje właściciela.
- Raz w nieznanym środowisku, łatwo się w nim dostosować.
- Mają tendencję do zdominowania innych przedstawicieli świata zwierząt.
Jak wybrać szczeniaka?
Wybór małego i zdrowego szczeniaka - zadanie nie jest łatwe. Jednocześnie nie ma różnicy, którą kategoria skały belgijskiej była preferowana.
Przede wszystkim przyszli właściciele potrzebują Poproś o dane z hodowcy o rodzicach szczeniaka, a jeśli to możliwe, nawet zapoznaj się z nimi. Fakt ten umożliwi dowiedz się, jakie cechy i cechy charakteru mogą dziedziczyć od swoich przodków.
Kupując psa, musisz zwrócić uwagę na jego wiek. Idealna opcja ma 2 miesiące. Do tego czasu szczenięta belgijskiej pasterza mają częściowo utworzone przez psychikę, dzięki czemu łatwo dostrzegają świat.
Następnie możesz przejść do natychmiastowej inspekcji wszystkich szczeniąt z miotu, aby wybrać najciekawsze dla siebie. Konieczne jest zwrócenie uwagi na najbardziej aktywne i zafascynowane dzieci. Takie szczenięta mają bardzo silną odporność, aw przyszłości nie dają gospodarze właściciela chorób, brak apetytu lub nastroju. Oprócz, Zabawne szczenięta są łatwe i szybko wychodzą na szkolenie.
Jeśli szczeniak jest widoczny dla błędu i zachowania powolnego, nie oznacza to, że w dorosłości będzie tak spokojny, może ma jakiekolwiek odchylenia zdrowia.
I najważniejszą rzeczą jest zdobycie szczeniaka, aby zdobyć oficjalne i udowodnione szkółki. Kup szczeniak na rynku ptaków jest niezwykle niebezpieczny, nawet pomimo niskiej ceny zwierzęcia. Zamiast puppy belgijskiego pasterza, stamtąd możesz przynieść do domu do kundla. A jeśli pozyskasz psa rasowe psa na zewnątrz przedszkola, najprawdopodobniej organizm takiego zwierzęcia jest słaby i ma predyspozycję do wielu chorób, które będą musiały stale odwiedzać kliniki weterynaryjne.
Jak się opiekować?
Wysokiej jakości pielęgnacja belgijskiego pasterza - proces czasochłonny. Złożoność pracy kończy się W czyszczeniu i przetwarzaniu świeckich zwierząt.
Linky w Belgianach występuje w okresie letnim i zimowym. Podczas Moltsa bardzo ważne jest zdobycie swojego PS Codziennie. Na wiosnę i jesieni wystarczy zarysować zwierzę raz w tygodniu. Do wysokiej jakości wełny konieczne jest użycie pędzla z częstymi zębami. Takie urządzenie zapewnia maksymalne pozbycie się włosów. Ważne jest, aby zarysować psa w spokojnej atmosferze i wyłącznie w kierunku wełny.
Reszta opieki jest w całości zależy od kategorii Belgów.
Grundalne psy są podatne na obfite mol. Sprzyjając wełny leżą na meblach na podłodze, na ubraniach, a nawet na stole w kuchni. Lakinua posiada kręcone futro, które musi być wycięte dwa razy w roku, tak że pojawienie się zwierzęcia będzie schludne i zadbane.
Jako podmiot czesający najlepiej jest użyć szczotki do masażu ze sztywnymi zębami.
Najbardziej bezpretensjonalnym przedstawicielem belgijskiego pasterza jest Malinoa. Mają krótką wełnę, dzięki czemu PET może być czesany raz w tygodniu. Jest to wystarczająco dość, aby pozbyć się martwych włosów i stworzyć psa prezentującego wygląd.
Charakterystyczna cecha kategorii thermage leży w podwójnej wełny. Z tego powodu przedstawiciele tej rasy cierpią z powodu tworzenia chatunin. Kategoria psa Tervurer. powinien być starannie czesany co najmniej kilka razy w tygodniu . Ponadto potrzebują ich od wieku szczeniaka, aby uczyć ich do procedury trwałej wełny na łapach.
Kąpiel Belgów jest niezwykle rzadki. Wyspecjalizowane szampony do grubej wełny, stosowanych w procedurach kąpiel może niekorzystnie wpływać na strukturę włosów psa, wełna traci sztywność i matowości. Jeśli pies zaczął kontynuować psa, nieprzyjemny zapach brudnego PSA, możesz skorzystać ze specjalnych suchych agentów z przyjemnym aromatem.
Regularnie konieczne jest sprawdzenie oczu i uszu psa. W przypadku wystąpienia dziwnego wyładowania konieczne jest pozbycie się ich przy użyciu bawełnianej kiju lub dysku, zwilżone w ciepłej wodzie lub słabym roztworem spawania herbaty.
Jeśli wybór nie zatrzymuje się, musisz odwiedzić lekarz weterynarii, ponieważ może to być objaw choroby zakaźnej.
Właściciele dużych rozmiarów nie znają problemów w kwestii przycinania pazurów, belgijskie pasterze nie są wyjątkiem. Spędzają dużo czasu na ulicy, ich pazury są akceptowane o asfalcie. I tylko w zimie, kiedy lód i śnieg leży na drogach, właściciel będzie musiał zrobić „manicure” z psem przy użyciu specjalnego cogteresis. Wtedy musisz obsługiwać ostre rogi z pilockera, aby usunąć słoik.
Nie mniej ważne do pielęgnacji jamy wytrzymałego psa. Owczarek wymaga codziennego czyszczenia zębów, więc właściciel zwierzęcia musi być zakupiony specjalną szczoteczkę. Zabrania się używać pasty do zębów dla psów, skierowane do spożycia przez ludzi. Specjalne środki czyszczące są tworzone na przetwarzanie przez jamę ustną. Można je nabyć w każdym sklepie zoologicznym.
Karmienie
Nowoczesne miłośnicy psów dużych ras podać swoje preferencje do pasz przemysłowych. Ale Belgian Shepherds w tej materii jest skromny i będzie zasilany przez co leży w misce. A jednak, dla pełnoprawnego rozwoju, zwierzę musi być wyposażony w zbilansowanej diecie.
Nowoczesne kanały przemysłowe pełni zapewnić zwierzęta niezbędnych witamin i minerałów. Hodowca z kolei muszą być zakupione za psem pokarm klasy. Najważniejsze nie jest zapomnieć, że dla każdego wieku zwierząt oddzielnej żywności jest rozwijany.
Ale to najlepiej karmić czworonożnych strażników rasy owczarek belgijski Naturalne jedzenie. Ważne, aby pamiętać, To nie powinno być człowiekiem jedzenie ze stołu. W przeciwnym razie, zwierzę będzie stale żebrania, a czasem nawet ukraść ludzkie jedzenie.
Naturalną menu PSA powinny być zróżnicowane. Psy są z natury - drapieżniki. Ale to nie znaczy, że powinni jeść wyłącznie surowe mięso. Dla pełnego rozwoju pasterza, konieczne jest uzyskanie zróżnicowaną dietę, która opiera się na odmianach o niskiej zawartości tłuszczu z mięsa, na przykład, wołowiny, królika lub kurczaka.
Na śniadanie, jest korzystne w leczeniu zwierząt domowych kasza, takie jak gryka, ryżu lub jęczmienia. W porze lunchu, pies powinien być podawany z warzywami w duszone i dodać olej roślinny do nich. Raz w tygodniu należy wlać zwierzaka z ryb morskich, fermentowanych produktów mlecznych i jaj na twardo, ale w małych ilościach.
Wiedzieć, jakie witaminy są zobowiązani do psa podczas aktywnego wzrostu, trzeba zwrócić się do lekarza weterynarii. będzie mógł wybrać odpowiedni witamin i minerałów złożony tak, że zwierzę nie ma deficyt ważnych elementów.
Jest to niemożliwe, aby przepełnić pasterza belgijskiej rasy, więc każda pojedyncza część musi spełniać kryterium wieku. Im starszy pies, tym większa ilość żywności powinny być w misce.
Zabrania karmić Owczarek belgijski ze słodyczy, produktów wędzonych, kości rurkowych, surowego mięsa wieprzowego i ryb rzecznych. Naruszenie co najmniej jednego z tych zakazów może spowodować poważne problemy zdrowotne. Na przykład kości rurowe, uderzając w przełyk, może uszkodzić jego ściany, ponieważ pies ma wewnętrzne krwawienie i oszczędzaj to będzie bardzo trudne. Czekolada dla grubych przyjaciół jest śmiertelna trucizna. Helminki mogą być obecne w rybach.
Pies powinien zawsze mieć dostęp do czystej wody pitnej. Jest to szczególnie ważne dla zwierząt domowych, które spożywają suchą żywność, ponieważ pragnienie wzrasta z niego.
Edukacja i trening
Belgijskie pasterze należą do ras, których szkolenie należy rozpocząć od pierwszego wieku. Najważniejsze jest to, że nie zapomina o wglądu. Jest to czynnik, który pomoże zmaksymalizować stan psychiczny psa, zrozumieć jego nastrój i równowagę psychologiczną.
Jeśli nowy właściciel nie ma pewności, że będzie w stanie niezależnie podnieść zwierzaka, powinieneś szukać pomocy dla doświadczonego psa, który działa wyłącznie z Belgami za nie jedna dekada.
Belgijskie kobiety są znacznie bardziej cytowane i spokojnie mężczyźni, którzy z natury konieczne jest pokazanie niezależności własnej natury. Doświadczeni hodowcy psów polecają rozpocząć wychowanie szczeniaka Od pierwszego dnia jego wyglądu w domu.
Początkowo nie powinieneś zmusić szczeniaka o długie spacery i różnorodność gier. Jeśli zwierzak rozciąga się na śmieci i zaczyna zasnąć, nie musisz mu przeszkadzać. Pies, jak każde inne stworzenie, wymaga odpoczynku. W końcu nadal mają dużo czasu, aby nauczyć się różnych zespołów, nauczyć się ich pseudonimu, przyzwyczaić się do smyczy z kołnierzem i nie radzą sobie z potrzebą w niewłaściwym miejscu.
Pseudonim w kwestii edukacji jest osobnym punktem. Po pierwsze, właściciel powinien pamiętać, że nazwa zwierzaka powinna być krótka, po drugie, wiąże się wyłącznie z jasnymi i miłymi emocjami. Nie zwracaj się do czterogawnego przyjaciela o nazwie, jeśli przegapił lub zepsuł coś. Zrozumienie, że oczekuje się, że zostanie ukarany, dziecko nie chce się podchodzić odpowiednio do właściciela, nie odpowie na jego pseudonim.
Proces szkolenia belgijskich pasterzy wyróżnia się różnorodnymi niuansami w zależności od kategorii rasy. Grundal jest ważny dla niekwestionowania poleceń i zadań. Przedstawiciele tego gatunku odnoszą się do szkolenia jako wiele korzyści dla grach. Z tego powodu nie tworzą żadnych problemów i wyraźnie postępować zgodnie z instrukcjami ich właściciela. Chociaż niektórzy z przedstawicieli tej rasy, niezależność Lave mogą mieć kęs instynktu, który negatywnie wpłynie na osiągnięcie celu.
Dlatego Grünendal Konieczne jest szkolenie w najwcześniejszym wieku, nie dając psa długiego przerw. Szkolenie powinno być Codzienny W przeciwnym razie PSA nie będzie w stanie czekać na posłuszeństwo.
I tylko w najrzadszych przypadkach będą wymagane przez interwencję filmu eksperymentalnego.
Lachenua łatwo się uczy się i chętnie spotka się z właścicielem. Z entuzjazmem będą działać z ich właścicielami lub przezwyciężyć bar przeszkód. Główną cechą tych psów jest niestrudzona. Znacznie jest zmęczony wymyślnymi zadaniami, a nie psem, aby je spełnić.
W trakcie szkolenia Nie należy go używać surowego głosu i być niepotrzebnym trwałym. Pies poczuje się i zrobi wszystko dokładnie na odwrót. Ale jeśli prawidłowo podejdziesz problem treningu, możliwe będzie zwiększenie najbardziej prawdziwej strażnika i lepszego przyjaciela dla dużej rodziny. W końcu jest to bez względu na ich jakość najczęściej przyjmuje służbę policyjną lub w armii.
Oprócz właściwego szkolenia Malinau musi podjąć wspólny obszar z innymi psami, gdzie pasterz będzie w stanie komunikować się z krewnymi, podkreśl ich do komunikowania się ze swoimi właścicielami. Bardzo szybko absorbują otrzymane informacje, które mówi o ich wysoce produktowej inteligencji. Tylko komunikacja psa może odgrywać przeciwną rolę. Pies zobaczy jego względne elementy nieposłuszeństwa i postrzega je jako właściwe.
Tervureti próbuje dominować i pokazywać większą niezależność niż pozostałe kategorie belgijskiej rasy. Dla tych psów ważne jest intensywny kurs zespołów szkoleniowych i posłuszeństwa. Właściciel powinien unikać despotycznych postaw i grubego zachowania podczas pracy ze zwierzętami. W przeciwnym razie zwierzę nie będzie miało takiego zachowania właściciela i nie odpowie na jego słowa.
Podczas treningu, termot jest ważny, aby zapamiętać trzy złote zasady: sekwencję, cierpliwość i sprawiedliwość.
Pies musi konsekwentnie wykonać polecenia, właściciel musi być cierpliwy, jeśli pies nie radził sobie z czymś, a dalej, w sprawiedliwości, traktuj zwierzę z delikatnością.
Wszystko o belgijskich pasterzy patrz następny film.