Wiele osób kupuje piękne rzeczy, dbać o stylowe makijaż, godne uwagi akcesoriów w ich wizerunku z jedynym celem - być atrakcyjnym dla innych. W tym samym czasie są ludzie, którzy nigdy nie wyróżni się z szarej masy, ponieważ obawiają się, że zostaną uznanym za zaletą. Taki strach nazywa się skopofobią.
Co to jest?
Skopofobia (przysada) - W racjonalnej strachu paniki przed stałymi dziwnymi spojrzeniami. Nie mylić tego zaburzenia psychicznego Gelotofobia. - Strach przed możliwym ośmieszeniem, chociaż Scoptofoby są częściowo charakterystyczne dla strachu przed śmiesznością. Ale tylko częściowo.
Skopofobia jest bezpośrednio związana z grupą fobii społecznych (kod 40.1 w ICD-10), ponieważ jest ściśle związany z interakcją osoby z samym sobą.
Skopofobia jest uważany za złożony i ciężki zaburzenie psychiki, w końcu, z wyjątkiem strachu, fobesa jest doświadczając kilku silniejszych negatywnych emocji - poczucie winy, wstydu.
Trudno powiedzieć, kiedy ludzkość po raz pierwszy dowiedziała się o zakresie fobii, naukowcy sugerują, że ten starożytny strach, który był szczególny dla niektórych przedstawicieli rasy ludzkiej wciąż w zaraniu cywilizacji. Uważa się, że "punkt wyjścia" był pierwszym ludzkim wstydem. Gdy tylko ludzie nauczyli się doświadczyć tego sensu społecznego, były osoby, które wstydzili i nieśmiały więcej niż inne.
Sama kadencja, oznaczająca nazwę tego zaburzenia, została najpierw sformułowana przez psychiatrów na początku ubiegłego wieku. Przez długi czas eksperci nie mogli dokładnie opisać charakterystycznych objawów tego zaburzenia od innych, ale stopniowo stał się znany średniemu portrecie SKOPOFOBA: Jest to osoba, która jest niezwykle pewna siebie, nie wygląda jak inni w jego oczach, obawia się, że ktoś może się na niego spojrzeć. Obawia się być śmiesznym, upokorzonym, a zatem poglądy innych ludzi nazywają go pragnieniem ucieczki i ukrycia, znaleźć bezpieczną przestrzeń, w której nikt go nie widzi. W przypadku takich podstawowych objawów, popularność jest często nazywana neurozą społeczną.
Dlaczego powstaje?
Specjaliści uważają, że najprawdopodobniej najbardziej prawdopodobne warunki rozwoju tej fobii są układane w dzieciństwie. Gdy tylko dziecko zacznie się spotkać - idzie do przedszkola lub zaczyna studiować w szkole, niezmiennie stoi w obliczu faktu, że jest "obchodzony przez ubrania", każdy z nas w różnych momentach życia jest niezmiennie odwiedzany przez innych. Jeśli dziecko ma dość silny układ nerwowy i normalną samoocenę, łatwo radzi sobie z mimowolnym zakłopotaniem i niezręcznością, która może powstać w ramach oceny poglądów obcych.
Ale zdezorientowane dzieci, dla których opinia innych jest bardzo ważna, może łatwo dostać się do "pułapki" - jeden lub dwa komentarze z boku nauczyciela, nauczyciela lub rówieśników, zwłaszcza jeśli są publiczne, wystarczy na Dziecko, aby doświadczyć obecnego shoking, zmartwionego.
Jeśli wyświadczenie od rówieśników jest okresowo powtórzone, kompleks niższości rozwijają się, co jest bardzo żyzne gleby dla rozwoju i scopotofobii oraz wielu licznych i różnorodnych chorób psychicznych.
Czasami rozpoczyna się Scorpobia. Po nieudanej mowie publicznej (dziecko zapomniano słowa mowy, nie udało mu się przedstawić swojego projektu na ważnej konferencji lub olimpiadę dla niego). W tym przypadku strach przed nieuprawnionymi poglądami rozwija się szybciej i bardzo szybko osoba nawet poza sytuacjami, kiedy musi porozmawiać z kimś zaczyna doświadczać niepokoju z powodu możliwej negatywnej oceny społeczeństwa wyglądu, działań, zachowania.
Spójny wkład w rozwój popullophobii, w opinii psychiatrów, przyczynia się również do rodziców. Jeśli stosunkowo ocena rodzaj edukacji przeważy w rodzinie, kiedy dorośli stale porównują swoje dziecko, jego działania, osiągnięcia, umiejętności z sąsiadem lub synem dziewczyny, prawdopodobieństwo zaburzenia psychicznego znacznie wzrasta.
Mamy i ojcy, oczywiście, chcą jako lepsze, wierząc, że porównanie ich łzawiącej syna z sąsiednim chłopcem powinien stymulować jego rodzime dziecko, aby osiągnąć i osiągnąć sukces w studiowaniu. Ale w praktyce nie działa. A jeśli to działa, wraz z prawdopodobnymi skutkami ubocznymi w postaci zaburzeń psychicznych.
Zbyt wymagająca postawa rodziców do dziecka jest również prawdopodobną przyczyną popullophobii.
Zadania, które dorośli mogą nakładać przed mistrem, są często nie do zniesienia, a wymóg, aby syn lub córka odniosła sukces we wszystkim, może łatwo zamienić w poważne konsekwencje dla zdrowia psychicznego.
Jeśli jednocześnie dorośli ujawniają nieuniknione awarie dziecka o trudnej krytyce, prawdopodobieństwo zaburzenia jest jeszcze wyższe. Dziecko zamyka się, stara się zamknąć od rodziców, a zatem ze społeczeństwa jako całości, ponieważ mimowolnie projektuje krytykę matki i ojcowskiej w stosunku do jego osoby na wszystkich ludziach.
Ale to nie oznacza, że crofofobia nie cierpią na dzieci i dorosłych dzieci. Nadmierne dzieci, które są przyzwyczajeni do bycia głównymi, bliskowymi, centralnymi figurami w rodzinie, rosną bez użytecznej umiejętności opozycji wobec problemów, Nie wiedzą, jak podejmować odpowiedzialne decyzje, czekają na działania od innych . I na takich dzieci najczęściej śmiech w zespole rówieśników ("Son Mamienkin", "Córka Pataka"). Pod szczeliną dziecko może "przerwać".
Filety do dorosłych Scope próbują zachować rezydencję, są bardzo skromne, nawet boleśnie skromne. W ich wyglądzie odzież wszystko jest przemyślane do najmniejszego szczegółu, są niesamowicie schludne, podążają za sobą, a ta ogromna kontrola i ciągłe myśli o tym, jak wyglądają, wyczerpują je. Unikają tłumów, dużych drużyn, nowych znajomych. Trudno im zbudować życie osobiste, stworzyć rodzinę, komunikować się z kolegami.
Występowanie spisofobii w każdym wieku może wynikać z obecności padaczki, zespołu wieży.
Epayptic-Matownowie doświadczają ataków głównej choroby w miejscach publicznych, na przykład w centrum handlowym. I cierpienie Zespół Touretta. , Martwiąc się, że są brane pod uwagę, zaczynają cierpieć na gwałtowne zaostrzenie naśladowców Tikowa, jąkając się dokładnie, gdy na nich patrzą na nich.
Objawy i znaki
Raz w "niebezpiecznej" sytuacji, squatofobe blues lub blade, często bije serce, ciśnienie krwi wzrasta, zaczynają drżeć dłonie, odłam się głos. Osoba może doświadczyć ataków nudności, może stracić przytomność. Aby wykluczyć takie sytuacje, ludzie z tą fobią starają się unikać okoliczności i sytuacji, w których może pojawić się ich niekontrolowany strach, z którym nie mogą zrobić nic na świadomym poziomie.
Skopoft nigdy nie zgodzi się mówić przed publicznością, nawet jeśli jest udanym naukowcem, innowatorem, genialnym pisarzem.
Pracuj, wybierze niewłaściwy, do którego ma talenty i sympatie, a jedyne, na którym nie będzie konieczne, aby skontaktować się z nieznaniami. Skopofobes charakteryzują się stałym alarmującym stanem, przerostowym poczuciem winy. Sprawdzają wiele razy, aby wyeliminować błędy, są prawie zawsze pewni, że radzą sobie z najgorszymi z innych, które nie mają takich umiejętności jak reszta.
Crytycznie dojrzały rozumie, że ich strach nie ma powodu, a nawet więcej go wstyd i obwiniają, że nie potrafią radzić sobie z manifestacjami fobowymi. Oszuga tylko ich już nielegalną pozycję.
Często aspirały są spekulowane dla innych, dramatyzują. Po odwiedzeniu lekarza lub byłeś w poczcie, myślą przez długi czas, czy wszystko zostało poprawnie powiedziane, czy wszyscy zrobili, wyglądali dobrze, że ci całkowicie zagraniczni ludzie mogli o nich pomyśleć - lekarz i listonosz. Skopofobes są pozbawione snu i tracą apetyt, jeśli ktoś, nawet przypadkowy paserinę, dezaprobatę lub oceniający będzie wyglądać w ich kierunku lub zwolnić nieprawidłową uwagę.
Ludzie z takim zaburzeniem fobowym są bardzo trudne do skupienia, koncentrują się na czymś, ich myśli są prawie stale zaangażowane w analizę własnych "lotów", doświadczeń. Jeżeli działania wymagają ich spełnienia komuś, dana osoba nie może spełnić jego zadania z podniecenia (na przykład bibliotekarz-supplafobe czuje się doskonale sam, prowadzenie zapasów funduszu książki, ale traci kontrolę nad sobą, jak tylko wnioski odwiedzające książki lub dać im).
Terapia
Nie lekceważ opasek. Sama się nie przechodzi, pozbywaj się go z środkami ludowymi i jest również niemożliwe samodzielnie. Psychoterapeuta lub psychiatra należy leczyć z leczeniem.
Wizyta w psychologa nic nie da. Zaburzenie psychiczne wymaga oceny medycznej. Psychoterapia jest uważana za skuteczną metodę - głównie racjonalny i poznawczy behawioralny.
Ale w tym samym czasie częściej niż w przypadku innych fobii zaleca się otrzymywanie leków. Aby usunąć manifestacje neurotyczne, niepokój może zalecić leki przeciwdepresyjne, w ciężkich przypadkach - uspokajające.
Często leczenie rozpoczyna się dokładnie z części leku i tylko wtedy systematycznie przenosi się do psychoterapii. Zadaniem lekarza jest nauczenie pacjenta, aby spojrzeć na traumatyczne sytuacje z innym wyglądem, z nowej pozycji, w wyniku pacjenta zmienia jego stosunek do poprzednich instalacji, wartość opinii publicznej maleje, a na tym samym czas strach przed byciem tak różnym jest zmniejszony.
Nie mniej pozytywne wyników i Terapia gestaltowa , w którym lekarz określa przyczyny i współpracuje z poczuciem wstydu i winy.
W drodze do odzyskiwania jest ważnym wsparciem dla bliskich. Początkowo pożądane jest, aby krewni towarzyszą spyłupom w transporcie, przechowywać na ulicy.
Zaleca się również mistrzowi metod jogi i relaksacji. . Przebieg leczenia może potrwać kilka miesięcy.
Następny film opowie o fobii i obawach, które są prawie każdą osobą.