Procesy empatyczne są podporządkowane zadaniom socjalizacji w młodym wieku. Dzieci są w stanie doświadczyć czyjegoś doświadczenia i odpowiadać na niego.
Co to jest?
Zdolność do zrozumienia emocji i doświadczeń innej osoby nazywają się empatią. Warunek może przejawiać się w formie sympatii, empatii i pomocy. Empatia u dzieci tworzy się w procesie poznania otaczającego świata samego i innych ludzi. Występuje już w niemowlęcości. KROCHA uśmiecha się w odpowiedzi na uśmiech, manifestuje reakcję na płacz lub wykrzykniki innych dzieci. Do 10 lat osoba zyskuje pozytywne doświadczenie, które jest dalej dotkniętym jego emocjonalną odpowiedzią.
- Początkowy etap rozwoju dzieciaka charakteryzuje się nabyciem zdolności do sympatii i empatii. KROCH może sobie wyobrazić na miejscu bliskich ludzi.
- Drugi etap jest związany ze świadomością osobistych uczuć i emocji. We wczesnym dzieciństwie dzieciak czuje uczucie bólu w upadku lub zaburzeniu, kiedy ma gdzieś matka, ale nadal nie może zrozumieć jego emocji i jakoś wyrazi ich.
- Wreszcie świadomość jest utworzona, że druga osobowość rzekomo czuje się. W tym czasie zaleca się demontaż różnych przypadków, które miały miejsce w otaczającym lub wydobywce z bajek, historii, wierszy, kreskówek. Konieczne jest omówienie wydarzeń, których uczestnicy są rodzicami lub samemu dzieckiem.
Bardzo ważne jest, aby zakiwa się zaszczepić współczucie, w przeciwnym razie będzie rosnąć przez egoistyczną, samodzielną osobę. Obecność empatii dzieci pozwala dziecku z powodzeniem pasować do grupy rówieśników, pracować w tym samym zespole i rozwijać intelektualnie. Empatyczna osoba rozumie, co dzieje się z innymi w tej chwili. Jeśli jakieś dziecko płacze lub boją się, a następnie empatia chce to zrozumieć w swojej sytuacji, a następnie pomoże cierpiących. Tworzenie empatii zależy od doświadczenia zdobyte z dorosłymi doświadczeniami, wkładem emocjonalnym samego dziecka, a także od jego temperamentu.
Bezproduktujący temperament z empatią jest szczególnie wyraźny w okresie dojrzewania. Agresywne zachowanie nastolatków obserwuje się głównie w choleryce i melancholice o niskim stopniu empatii.
Wpływ edukacji
Rozwój reakcji u dzieci bezpośrednio zależy od empatycznych instalacji rodziców. Psychologiczna atmosfera w rodzinie znajduje odzwierciedlenie nad emocjami dziecka. Manifestacja miłości, życzliwości, czułości i uczucia nie wystarczy, aby rozwinąć poczucie empatii. W relacjach rodzinnych konieczne jest wykazanie empatycznego modelu manifestacji. Dziecko musi oglądać opiekę i wrażliwość na gospodarstwa domowe.Brak odpowiedniej emocjonalnej odpowiedzi matki lub ojca może hamować, a nawet blokować funkcjonalne mechanizmy empatii. Dorośli powinni zwracać uwagę dzieci na własne emocje innych ludzi. W procesie socjalizacji jest rodzice, którzy dają dziecku pierwsze instrukcje empatyczne: "Dlaczego popchnąłeś chłopca? Ty sam rurniesz, kiedy upadłeś! Przeprosić chłopca. "
Jak określić poziom?
Istnieją różne techniki identyfikujące poziom tworzenia empatii u dzieci. Dla przedszkolaków, technicy stworzonych przez G. A. Uruntaev i Yu. Aphonkina są używane. Jedna z ich technik implikuje reprodukcję scen storyjnych. Po pierwsze, dzieci muszą przedstawić różne sytuacje. Następnie są ankietowane, że czuje każdy bohater tej historii. Na drugim etapie uczestnicy wykazują różne emocje. Specjalista przetwarza uzyskane wyniki, wykrywając stopień tworzenia empatii dla każdego dziecka.
Diagnozę w juniorskich uczniów jest przeprowadzana z pomocą N. E. Metody, Prass typu ", gdy osoba jest obrażona w mojej obecności, ja ..." lub "Możesz zadzwonić do tego, kto ...". Uczeń, który ma nieprawidłowy pomysł na jakość humanitarną, otrzymuje 1 wynik. Dziecko z niekompletnym zrozumieniem zarabia 2 punkty. Dzieci z jasnym i jasnym pomysłem koncepcji otrzymują 3 punkty.
Zidentyfikować poziom reakcji mentalnej młodzieży, wykorzystywane są kwestionariusze wymagające uczciwych odpowiedzi. Ekspresowe techniki I. Yusupova, V. Boyko są popularne.
Jak się rozwijać?
W celu utworzenia empatycznego uczucia psychologowie doradzają przy użyciu różnych ćwiczeń. W pierwszym roku życia człowieka przydatne zawód jest grą w chowanego. KROCH zawsze doświadcza jasnych emocji na widoku nagłej powierzchni rodzica po okresie po jej zniknięciu. Gra w "Ku-Ku" pomaga dziecku uświadomić sobie, że rodzice z pewnością pojawią się w odpowiednim momencie. Od roku do 3 lat zaleca się sprowokować dziecko, aby znaleźć zagubioną zabawkę. Jednocześnie pewne wskazówki powinny być przekazywane dziecku: "Prawdopodobnie twój misia siedzi pod łóżkiem lub pod stołem, ale nie mogę znaleźć stamtąd drogi". Potem dziecko koncentruje swoją uwagę nie tylko na własnych emocjach, ale także pomóc dorosłym, pod kierunkiem, którego radzi sobie ze świata zewnętrznego.
Utworzone przed przedszkolakami, reakcja może być skonfigurowana do nawiązania kontaktu z przedstawicielami Fauny. Zwierzęta pomagają opracować poczucie odpowiedzialności i empatii z dziecka. Od pięcio-lata, dziecko jest w stanie uśmiechać się na różne sposoby. Z pomocą uśmiechu, musisz zademonstrować radość na spotkaniu przyjaciela, aby przedstawiać wsparcie przyjaciela, który wpadł w kłopoty, wyrazić sympatię chorym osobom. Psychologowie polecają ćwiczyć oryginalne powitanie. Na przykład oferowany jest dzieciakiem, kiedy spotykasz się z moją matką, aby go całować w policzku, z tatą - potrząśnij ręką, z bratem - stracić nosy. Przyjaciele mogą być chciwym za pomocą gestu "Niech pięć" lub pocałunek powietrza. Dla dzieci w wieku przedszkolnym konieczne jest czytanie bajkowych opowieści nasyconych różnymi uczuciami, omówić funkcje i charakter bohaterów. Jest to konieczne razem z dzieckiem, aby znaleźć znaczenie bajki i dojść do wniosku. Pobyt podczas czytania, zapytaj pytania takie jak "Will Ivanushka obraźliwe, co nazywa się głupcem?" Lub "Jakie uczucia zostały przetestowane przez Kopciuszek, kiedy przeniósł zbiornik?"
Ćwiczenie "Daj czuły słowo" sugeruje w odpowiedzi na komplement do powiedzenia przyjemnej frazy do rozmówce. Dzięki temu zadaniu dzieci uczą się pokazać odpowiedź i przedstawić go jako prezent dla ludzi. Powiedz dziecku o dzieciach pozostawionych bez rodziców. Razem zebrać paczkę dla uczniów sierocińca. Rozwój empatii u młodzieży dzieje się ze szczerym relacjami z rodzicami. Jeśli ten kontakt jest uszkodzony, ta okoliczność negatywnie wpływa na tworzenie duchowej osoby.
Nastolatki mogą być nauczane przez uczucie empatii i zrozumienia świata duchowego innej osoby tylko przy pomocy zaufania i przyjaznego kontaktu z nim. W takim przypadku możliwe staje się utworzenie solidnej podstawy do posiadania Empatii przez resztę życia.
