توانایی بدن برای پاسخگویی به اعمال فیزیکی پس از مکث طولانی و دستیابی به نتایج اولیه، با کار حافظه عضلانی توضیح داده شده است.
چه چیزی است؟
حافظه عضلانی ناشی از فعالیت بدنی است و پس از مدت طولانی، بازسازی توده عضلانی را تضمین می کند. بدن انسان قادر به حفظ سطح تن عضلانی است که در سلول های عصبی و ساختار فیبرهای عضلانی رخ می دهد. در بدن تغییرات درازمدت وجود دارد، اطلاعاتی که در مورد آن به قشر موتور مغزی مغز می افتد. تمام اطلاعات مربوط به تعداد انقباض عضلانی و در مورد هر گونه فعالیت فیزیکی دیگر در ساختارهای مغز حفظ می شود. اقدامات فیزیکی به اتوماستی به حافظه ذخیره می شود.
شکل گیری چنین حفظی در سطح ناخودآگاه رخ می دهد. هدف اصلی حافظه عضلانی، بازگرداندن تمرینات پس از وقفه اجباری و استفاده از اختیار خود است. این فرآیند بازسازی سریع فرم های ورزشی را پس از یک مکث طولانی همراه با بیماری، تروما، سفر، تولد یک کودک و یا به عنوان یک نتیجه از شرایط دیگر فراهم می کند. افرادی که در ورزش مشغول به کار هستند، به سرعت پس از حمله قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری های سنگین بازسازی می شوند.
بعلاوه، حافظه عضلانی به خوبی توسعه یافته کاهش خطر را تسهیل می کند.
یک مثال قانع کننده توانایی دوچرخه سواری دو چرخ است. مرد، در حالی که هنوز یک کودک است، یاد گرفت تا تعادل را حفظ کند، در حالی که سواری در این نوع حمل و نقل، مهارت را از دست نمی دهد. اقدامات و حرکات به طور خودکار از طریق تعداد زیادی از سال ها تولید می شود.
مکانیسم عملکرد
حافظه عضلانی از طریق تعامل عضلات و مغز، مولفه اتصال آن سیستم عصبی است. در طول اجرای تمرینات فیزیکی، مغز سطح آنها را برآورد می کند و تصمیم می گیرد که کدام ارگان ها و بخش های بدن باید استفاده شود. پالس های عضلانی از طریق الیاف عصبی قادر به تولید اقدامات لازم برای دستیابی به نتیجه مطلوب هستند. اطلاعات در فیبرهای عضلانی ثابت می شود. اگر شما نیاز به انجام این تمرین در آینده دارید، عضلات آماده اجرای آن هستند.
این نوع حافظه با فیبرهای عضلانی یک اندازه خاص مرتبط است. آنها ادغام چندین سلول را تشکیل می دهند که سیتوپلاسم را ترکیب می کنند. فیبر عضلانی در یک سیستم چند هسته ای ذاتی است. سلول های ماهواره ای قادر به تقسیم شدن تعداد هسته ها هستند، که هر کدام توسط ریبوزوم ها احاطه شده اند. این در آنها یک سنتز پروتئین است. این فرایندها منجر به افزایش فیبر عضلانی می شود که می تواند بیش از یک سلول تک هسته ای 5 برابر شود. در الیاف بی نظیر، هسته ها کافی نیستند، بنابراین پارامترهای کوچک دارند.
در طول تمرینات سنگین، عضلات در وضعیت استرس زا هستند. در طول زمان، فیبر متولد شده فاقد هسته های موجود نیست، و عضلات حداکثر آنها را می رسانند. اساس حافظه عضلانی هسته های جدید است که به عنوان یک نتیجه از بیش از حد تشکیل شده است. با آتروفی عضلانی بعدی، آنها حذف نمی شوند، اما در حالت خواب هستند. هسته های غیر موثر در این زمان پروتئین ها را سنتز نمی کنند.
تعداد هسته های اضافی قادر به کنترل حجم فیبر عضلانی با افزایش فعالیت بدنی افزایش می یابد. عضلات به سرعت به همان اندازه بازگشت می شوند.
کار حافظه عضلانی ساده تر برای پیگیری در هنگام مشاهده افراد درگیر در بدنسازی است. عدم وجود آموزش منجر به کاهش توده عضلانی می شود. این بدان معنا نیست که هسته های اضافی تشکیل شده شروع به مرگ. آنها به حالت آماده به کار می روند.
با از سرگیری اعمال فیزیکی، سیستم عصبی تضمین می کند که تحریک پذیری نورون های حرکتی که در نیمکره های راست مغز قرار دارد، سیگنال های خاصی را با الیاف عضلانی می فرستد. عضلات نیز در ساختارهای مغز، انگیزه ها را می بیند. انسداد عضلانی عصبی بهبود می یابد. رشد شتابنده عروق جدید و افزایش تغذیه واحد موتور، سنتز پروتئین در عضلات اجازه می دهد که فرد قبلا آموزش به سرعت پس از یک استراحت طولانی بهبود یابد.
چقدر طول می کشد؟
نتایج تحقیقات نشان می دهد که باز کردن و حفظ حافظه عضلانی یک بار بار بیش از حد عضلات را برای مدت زمان طولانی افزایش می دهد. چرخش انتظارات انجام آزمایشات دانشمندان، هسته های سلولی، که با افزایش سطح فعالیت عضلانی تشکیل شده است، در حالی که کاهش شدت آموزش از دست نمی رود، از دست نمی رود. مطالعات نشان داده اند که برای 3 ماه عضلات استفاده نشده است، اما آنها در حالت آماده به کار بودند. پس از بازگشت یک فرد، فرایندهای هیپرتروفی به تمرینات فیزیکی فعال شدند، سنتز پروتئین در سلول های عضلانی افزایش یافت. هسته شروع به کار کامل کرد. این موضوع موفق به بازگشت به سرعت شکل فیزیکی شد.
دوره ذخیره سازی حافظه عضلانی قطعا ناشناخته است. این مدت بسیار طولانی است، پس پس از شکستن اجباری در آموزش، حجم ورزشکاران عضلانی بسیار ساده تر و سریعتر از هنگام پمپاژ توده بدن مبتدیان افزایش می یابد. هسته های ایجاد شده حداقل 2 ماه برگزار می شود. آنها می توانند سال های طولانی باقی بمانند. یک بزرگسال می تواند به راحتی به ورزش بازگردد که در دوران کودکی مشغول به کار بود.
چگونه به توسعه؟
در سن جوان، روند افزایش توده عضلانی بسیار سریعتر از سالمندان است. اگر چه موارد عضلانی با مردان قدیمی 90 ساله وجود دارد.
حجم عضلانی را فراهم می کند و قدرت به تمرینات بلند مدت و تجزیه و تحلیل دقیق آنها کمک می کند. متخصصان توصیه می کنند که برنامه های توسعه یافته به صورت جداگانه را اعمال کنند. بهتر است تمرینات را با استفاده از و تحت کنترل یک مربی واجد شرایط انجام دهید. آموزش نادرست می تواند به بدن آسیب برساند. در حافظه عضلانی، اطلاعات نادرست چاپ شده است، که عضلانی در آینده استفاده می شود.
توصیه می شود افزایش تدریجی بارها. در این مورد، عضلات به خوبی سازگار هستند. هر وزن جدید برطرف شده هماهنگی را بهبود می بخشد، قدرت بدن و استقامت را می دهد. در غیاب پیشرفت در حالی که اعتیاد آور به تمرینات خاص، شما می توانید اعدام خود را تعلیق کنید. تکنیک بازی های آموزشی در حافظه عضلانی باقی می ماند، بنابراین تلاش برای بازگرداندن آن پس از بازگشت به شبیه ساز حداقل خواهد بود.
سریعتر برای دستیابی به نتایج مورد نظر، به روش های روانشناختی بر روی خود پایه کمک می کند. آنها همراه با اعمال فیزیکی استفاده می شوند.
- قبل از رفتن به رختخواب، توصیه می شود که بدن کامل خود را نشان دهند. در لحظات غوطه وری در خواب و در لحظه بیداری، لازم است که ذهنی عضلانی مورد نظر را بازتولید کند. تصویر وارد شده و به ساختار مغز ارسال می شود. با هر بیداری در شب، دستکاری باید دوباره و دوباره تکرار شود.
- متخصصان توصیه های ذهنی را به صورت ذهنی ارائه می دهند. لازم است که به وضوح احساس کنید و شروع به سوار شدن تمام قسمت های بدن کنید. ابتدا شما باید این توپ را برای ترویج به حنجره امتحان کنید، سپس آن را به Plexus خورشیدی حذف کنید، سپس باید شیء خیالی را به قسمت هیپ بدن هدایت کنید و در نهایت باید پا را لمس کنید. قبل از رفتن به رختخواب ورزش باید 5 بار انجام شود. این کمک می کند تا مسیر جدیدی را به انتهای عصبی تبدیل کند.
تمرینات فیزیکی و روانی منظم به توسعه عضلات هماهنگ شده کمک می کند. توقف موقت کلاسها باعث آسیب زیادی به بدن نمی شود. شاخص های قبلی به راحتی در طول زمان کوتاه بازسازی می شوند.
