Τα συναισθήματα του κρίματος και της συμπόνιας είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τι ακριβώς καταλήγουν.
Περιγραφή των εννοιών
Πριν από τη συμπόνια, η ικανότητα να συμπάθεια, να κατανοήσουν τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων που λαμβάνουν χώρα στις ψυχές τους. Ο κρίσιμος έχει καταστροφική δράση για την ψυχή του ενός στον οποίο κατευθύνεται. Η συμπόνια σε σχέση με άλλους ανθρώπους είναι η δυνατότητα να καθορίσει με ακρίβεια τη συναισθηματική τους κατάσταση. Ικανότητα ανεξάρτητα από τις περιστάσεις να ενεργούν έτσι ώστε να μην βλάψουν τους άλλους. Ένα άτομο που προκαλεί κρίμα, σημάδια στη δική του αδυναμία και κάποια "φλεγμονή", το πόνο της αναφέρεται από μια ορισμένη απόσταση. Αυτό το συναίσθημα συνοδεύεται από καταστροφική ενέργεια, δείχνει την αδυναμία ενός άλλου ανεξάρτητα ξεπεράσει τη δύσκολη κατάσταση, αναγνωρίζοντας τη θέση θυσίας.
Η συμπόνια θεωρείται ειδική ποιότητα, πρόθυμη να παράσχει βοήθεια, να εκφράσει με τέτοιο τρόπο την εσωτερική αγάπη του γείτονα, να αισθανθεί και να δεχτεί τον πόνο του. Ο συμπονετικός άνθρωπος είναι προσεκτικός και λίγο σε όσους είναι κοντά, σέβονται τα συμφέροντά τους και τις εμπειρίες της, η ουσία της συμπάθειας δεν είναι να αυξήσει τα υλικά οφέλη, αλλά να καθαρίσει τη συνείδηση από τη δέσμευσή τους. Συμφωνώ, αυτό σημαίνει, συμπόνια, θέλω να σώσω ένα άλλο από μια οδυνηρή, ευγενή μοίρα. Το αντικείμενο της συμπόνιας είναι τα δεινά πλάσματα, η πτυχή του είναι να τους απαλλαγεί από το μαρτύριο.
Υπό κρίμα υπάρχει επάρκεια της ανωτερότητας. Αυτός που το προκαλεί είναι αντιληπτό ως ηττημένος. Μην λυπάμαι κάποιος - αυτό είναι ένα καταστροφικό συναίσθημα. Ασχολείται με την αλαζονεία, έχει καταστροφική δράση και σε αυτό που λυπάται, και σε αυτόν που το προκαλεί.
Όσοι χρειάζονται κρίμα, θέλουν να επιβεβαιώσουν το πόνο τους.
Ομοιότητες
Με την πρώτη ματιά μπορεί να φανεί ότι ο κρίσιμος και η συμπόνια είναι πανομοιότυπες έννοιες, είναι πραγματικά παρόμοιες. Και ένα, και ένα άλλο συναίσθημα να εκφράσει τη φροντίδα αυτών γύρω από τους άλλους. Και αφήστε το συναισθηματικό υποκείμενο να έχει διαφορετικό, αλλά η ομοιότητα είναι σίγουρα παρούσα. Κρίμα με συμπόνια δείχνουν την παρουσία θλίψης. Χαρακτηρίζονται από τη θλίψη. Αυτά τα συναισθήματα επιδεικνύουν ανθρώπινες αξίες, και οι δύο χρειάστηκαν. Η ανθρωπότητα εξαρτάται από αυτά.
Οι ομοιότητες βλέπουν τα πάντα, αλλά η διαφορά δεν παρατηρείται σε όλους, αλλά δεν μπορεί να απορριφθεί.
Κύριες διαφορές
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του κρίματος από τη συμπόνια;
- Πρώτα απ 'όλα, το γεγονός ότι υπάρχει μια δύναμη στη συμπόνια, και με τη δεύτερη έννοια λείπει.
- Ένας συμπονετικός άνθρωπος είναι πάντα έτοιμος να είναι κοντά, ακόμα κι αν δεν μπορεί να βοηθήσει τίποτα. Ακόμα και μία παρουσία είναι ένας δείκτης ότι η κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο φαίνεται να αφαιρείται. Όταν υπάρχει ένας αξιόπιστος ώμος, η έξοδος σίγουρα θα είναι. Είναι μια θεραπευτική ακόμη και σε αυτές τις καταστάσεις που φαίνονται απελπιστικές. Ας υποθέσουμε ότι ένα άτομο βρίσκεται στο κατώφλι του θανάτου. Η κατάσταση είναι σαφής - η σωτηρία δεν προβλέπεται, αλλά αυτός που συμφωνεί δεν θα φύγει ούτως ή άλλως. Η επίδειξη της αγάπης ενεργεί έντονα στην ψυχή.
- Ο κρίσιμος είναι ένας ανίσχυρος, μοιχεία και λασπώδης συναίσθημα. Η συμπόνια είναι χαρακτηριστική της δραστηριότητας και της σοφίας. Ψάχνετε πάντα μια ισορροπία μεταξύ της αποδοχής, αφήστε να φύγει και να αρχίσει ενεργά να ενεργεί. Πολλές κατευθύνσεις του Βουδισμού, για παράδειγμα, ορίζουν ορισμένες ιδιότητες στον εαυτό τους. Αυτή η θρησκεία προχωρά από το γεγονός ότι σε κάθε άτομο καθορίζεται αρχικά. Μπορείτε να γίνετε θύμα περιστάσεων, και μπορείτε να το αντιμετωπίσετε με επιτυχία. Το κύριο πράγμα είναι να κάνετε τη σωστή επιλογή.
- Ο κρίσιμος δεν περιέχει συμπάθεια και στην συμπόνια είναι παρούσα, ενθαρρύνοντας να βοηθήσει σε ένα άλλο για να ξεπεράσει το πόνο του.
- Η βασική διαφορά μεταξύ αυτών των συναισθημάτων είναι ότι κάποιος είναι καταστροφικός, και το δεύτερο είναι εποικοδομητικό.
- Η κρίση έχει μια σχέση που δυστυχώς δυστυχώς και η συμπόνια αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας στην υπέρβαση των υφιστάμενων ευγενών περιστάσεων.
- Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι το αίσθημα της συγκατάθεσης. Ακολουθεί πάντοτε κρίμα. Αλλά η συμπόνια στερείται από αυτό, ένα άλλο άτομο θεωρείται στο ίδιο επίπεδο, όχι λιγότερο.
- Ο κρίμα χαρακτηρίζεται από απομόνωση και συμπονετική ακεραιότητα.
- Οι άνθρωποι που λυπάμαι δεν παίρνουν τίποτα καλό από αυτό, συνεχίζουν να παραμένουν θύματα. Κανείς δεν πηγαίνει προς όφελος μιας τέτοιας στάσης. Το να είσαι φτωχός και δυσαρεστημένος είναι ο τρόπος πουθενά.
- Συγγνώμη για κάποιον, ένας άνθρωπος τον βυθίζεται βαθύτερα στο σκοτάδι και την ατυχία. Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα είδος μηνύματος της εικόνας της ζημίας. Οι άνθρωποι που λυπάμαι είναι να συνηθίσουν ότι είναι αδύναμοι, μπορούν να απενεργοποιήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συχνά για να ξεπεραστούν οι κακές συνθήκες πρέπει να λάβουν αποφασιστικά μέτρα. Αλλά γιατί το κάνετε, αν είναι ευκολότερο να είστε κακοί και δυσαρεστημένοι.
- Συγγνώμη για τον εαυτό τους, οι άνθρωποι με χαρά μοιράζονται την υπάρχουσα επιβάρυνση με τους άλλους - αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να αλλάξουμε την ευθύνη για τις δικές τους δράσεις και δράσεις, να απαιτούν κατανόηση και προσοχή.
- Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της συμπόνιας έγκειται στο γεγονός ότι προέρχεται από τα βάθη της ψυχής. Αυτό το συναίσθημα καθιστά δυνατή την εξέταση των άλλων χωρίς να αποφεύγουν και να λερώσουν, να διατηρείτε πάντα ηρεμία.
- Η γνήσια συμπόνια δεν είναι μια συναισθηματική εμπειρία, η φροντίδα για τον εαυτό σας είναι ένας αγαπημένος - αυτή είναι η αντίληψη των ταλαιπωριών που περιβάλλεται από το πνευματικό επίπεδο, αποδεχόμενος τους όπως είναι. Socradia, μπορείτε να ηρεμήσετε τα βάσανα, πάρτε τον πόνο του. Για να επισκεφθείτε - σημαίνει να είστε στο χώρο εκείνου που πρέπει να υποφέρει.
- Συγνώμη είναι να συνειδητοποιήσω ότι το άτομο μπήκε στο πρόβλημα, αλλά ταυτόχρονα βιώνει ανακούφιση από το γεγονός ότι αυτό συνέβη μαζί σας.
- Η συμπόνια είναι εγγενής στη δραστηριότητα, ωθεί την αναζήτηση διαδρομών ικανών να μειώσει το πόνο - όχι μόνο στην κονσόλα και να προσποιηθεί ότι όλα είναι καλά, όταν δεν είναι έτσι, αλλά βρίσκουν μια διέξοδο από τις περιστάσεις.
- Ένας συμπονετικός άνθρωπος δεν διαχωρίζεται από τον περιβάλλοντα κόσμο, αισθάνεται απόλυτη ισότητα μπροστά σε όλα. Η συμπόνια είναι ένα υψηλότερο συναίσθημα, διεγείρει τη φροντίδα από το πόνο και αυξάνουν μόνο το κρίμα τους.
Οι άνθρωποι πρέπει να δείξουν την επιθυμία να συγκρίνουν και να αποφεύγουν το κρίμα. Είναι στην πρώτη είναι η εστίαση στη δύναμη και την ελευθερία, η δεύτερη χρησιμεύει ως μια εκδήλωση αδυναμίας, προκαλεί εξάρτηση.
