Το Viola da Gamba είναι ένα μουσικό όργανο με πέντε-επτά χορδές και ένα τόξο, που μοιάζει με ένα σχετικό τσέλο που σχετίζεται με το τσέλο. Συνήθως, το Viola παίζει σε μια καθιστή θέση, κάθετα κρατώντας το ανάμεσα στα γόνατά της ή τοποθετώντας το πλευρικό τοίχωμα στο πόδι.
Ιστορία και νόημα
Ένα μουσικό όργανο εμφανίστηκε στο XVI αιώνα στην εποχή της αναβίας. Εάν συγκρίνουμε με τα βιολιά, τότε οι αναλογίες του είχαν ένα συντομευμένο σώμα όσον αφορά το μήκος των χορδών και ένα επίπεδο κατάστρωμα. Οι Gamps ήταν λεπτότεροι και ευκολότεροι, το σχήμα του σώματος δεν ήταν τόσο περιγραφασμένο ότι δεν ήταν αντίκτυπος στον ανακτήσιμο ήχο.
Από ολόκληρη την οικογένεια της βιολιού, ένα πόδι Gamba διατήρησε το πιο σημαντικό πράγμα: για το παιχνίδι στο Γκάμπα, περιγράφηκαν πολλά έργα των διάσημων συντάκτων του μεσαίου αιώνα του XVIII. Στην ολοκλήρωση του XVI αιώνα, η μάζα εξάπλωση των βιολών ξεκίνησε στην Ιταλία ως η πιο κατάλληλη ιταλική νοοτροπία μουσικών οργάνων, το Gambo βρήκε τον πραγματικό σκοπό τους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Viola Ναι Γκάμπα πλησίασε πλήρως το δικαστικό βρετανικό, υπάρχουν πολλές θαυμάσιες μουσικές που δημιουργούνται για σύνολα για έναν ολόκληρο αιώνα. Εκείνη των ετών στις οικογένειες των Βρετανών Μουσικών υπήρχαν γάχες διαφορετικών μεγεθών.
Gamba Λόγω της ειδικής δομής του πλέγματος με τα FRET, ανακτήθηκε πιο εξελιγμένος και σιωπηλός ήχος από τα εργαλεία μιας οικογένειας βιολιού, αλλά δεν έδωσε την ελευθερία του τόνο. Οι λεπτότεροι μαλακοί ήχοι ήταν ο πιο λαμπερός εκφραστικός παράγοντας και η υπερφόρτωση ήχου δεν προέκυψαν.
Ωστόσο, η χώρα, όπου αποκαλύφθηκαν πλήρως οι σόλο δυνατότητες του Gambo, η Γαλλία έγινε πιο κοντά στο τέλος του XVII αιώνα. Το εύρος των gamps επεκτάθηκε, πρόσθεσε μια άλλη χαμηλή συμβολοσειρά. Λόγω της προώθησης των γνώσεων της μουσικής, εκδόθηκε μια μεγάλη ποικιλία εκλεπτυσμένων μουσικών έργων Marina Mare.
Στις συνθέσεις των Γάλλων, ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί εγγενής στις τεχνικές επιμήκυνσης plug-in. Η Γκάμπα έλαβε τη μέγιστη εξέλιξη του τεχνικού συστατικού της. Στο παιχνίδι στο Viool, οι αριστοκράτες και οι εκπρόσωποι μιας ευγενής οικογένειας βελτιώθηκαν. Παρά τον βαθύ ήχο, οι φυγοί με την πάροδο του χρόνου ήταν γεμάτα με βιολιά που ακούγονται δυνατά σε μεγάλες αίθουσες, αλλά είχαν λιγότερες χορδές. Η οικειότητα του μουσικού ήχου έκανε ένα σόλο εργαλείο με ένα σόλο εργαλείο, κατάλληλο μόνο για μικρά δωμάτια και η εξόρυξη ευθυγραμμισμένη, στερηθεί ο δυναμισμός των ήχων ήταν ταυτόχρονα ο λόγος για την ύφεση της δημοτικότητας αυτού του εξαιρετικού εργαλείου. Μετά την ολοκλήρωση του αιώνα XVIII, οι Gamps σχεδόν εξαφανίστηκαν από όλους, και η θέση τους ελήφθη από το τσέλο.
Ποικιλίες
Κατά κανόνα, υπάρχουν τέσσερις ποικιλίες βιολιού da gamba:
- alte;
- νόημα;
- μακρινός;
- Βασικός.
Εκτός από το κύριο είδος, έγιναν βολές, έχοντας και συντονιστικές συμβολοσειρές. Οι χορδές που συντονίστηκαν σε νέους οδηγήθηκαν από τα κλειδιά, καθώς και οι χορδές Bardon βρισκόταν στο Jiff.
Για μια Viola Tenor, η οποία είναι ο εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας και το γενικά αποδεκτό όνομα "Viola da Gamba" εδραιώθηκε. Σε ολόκληρο το ιστορικό της ύπαρξης του εργαλείου που χρησιμοποιήθηκαν gamuts:
- μονοφωνία;
- σύνολο;
- ορχηστικός.
Οι Βρετανοί αποκάλυψαν τις σόλο δυνατότητες του Γκάμπα και άρχισαν να παράγουν μειωμένα μπάστα gamas, που ονομάζονται διαίρεση-βιολιού. Μια μικρότερη στερεά σόλο βλάβη με μεταβλητό σύστημα ονομάστηκε LIRA VIVE.
Εργαλείο αναβίωσης
Η αναβίωση του Viol Da Gamba συνέβη στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι γαμπιστές χριστιανοί χρωμομουνίοι έγιναν το χρωμιωμένο του νέου αιώνα, ο οποίος εκπλήρωσε το Sonatu Κ. F. Abel το 1905 το 1905 Ο Döberayaker πραγματοποίησε επίσης το μέσο του ρεπερτορίου του XVIII αιώνα στο Gamba, SOLING του συνθέτη Bach σε συναυλίες.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, τα συμφέροντα του Violet ξυπνούν σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αρχίζουν τα σύνολα των βιολιστών, αρχίζουν να δημιουργούνται, για παράδειγμα, την οικογένεια του Α. Vetsinger στη Βασιλεία, καθώς και τα μικτά σύνολα των εργαλείων vintage με βιόλα.
Η Viola da Gamba, σχεδόν ξεχάσει και εκτοπίζεται από άλλα όργανα, επέστρεψε στις αίθουσες συναυλιών και τις εκκλησίες εις βάρος των επιδόσεων των ερμηνευτών. Ο καλύτερος βιρτουόζο στο παιχνίδι στο Gamba αναγνωρίστηκε από το ιταλικό Paolo Pandolfo. Σήμερα πιστεύεται ότι το διπλό μπάσο συνδυάζει κάποια χαρακτηριστικά και βιολιά και βιολιά. Το παιχνίδι στο όργανο αναδημιουργήθηκε από τους λάτρεις μιας βιοίης και ειδικών κοινωνιών, οι οποίοι περιλαμβάνονται οι μουσικοί που λάτρεις.
Για το πώς ακούγεται η Viola da Gamba, δείτε το επόμενο βίντεο.