Από τους εκπροσώπους της παλαιότερης γενιάς, ακούμε συχνά τη διαχωριστική φράση που νωρίτερα, ήταν καλύτερα. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν καλύτερο πριν, αλλά στην ενηλικίωση θα θεωρηθεί ακριβώς το ίδιο - μόνο επειδή το άτομο είναι διατεθειμένο να νοσταλγία, του αρέσει να θυμάται τις ώρες της ανέμερας νεολαίας. Εν τω μεταξύ, η μυρωδιά που στηρίχθηκε νεαρή κοπέλα, πηγαίνοντας την πρώτη ημερομηνία, είναι σε θέση να κάνει οποιαδήποτε ώριμη κυρία δυσκολεύει να διασκορπιστεί. Πολλοί τώρα οι γυναίκες που ζουν ακόμα θυμούνται τα πνεύματα των σοβιετικών χρόνων - καλούνται να πάνε σύντομα.
Χαρακτηριστικά της Σοβιετικής Αρωματοποιίας
Για τους νέους, οι οποίοι δεν μπορούν να γνωρίζουν, σημειώνουμε ότι η Σοβιετική Ένωση αγαπούσε να μοιράζεται τον κόσμο με τους «και τους« ξένους »του, και με τους« ξένους », ελήφθησαν να ληφθούν καθόλου το ελάχιστο - δεν υπήρχε όχι Ειδική διαπραγμάτευση μαζί τους. Ενόψει αυτού, τα γαλλικά αρώματα, ανά πάσα στιγμή θεωρούνται υποδειγματικά, θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνο ένα όνειρο για οικιακές ομορφιές - πνεύματα από το Παρίσι τις μέρες αυτές δεν είναι ρεαλιστικές. Μια τέτοια κατάσταση αφορούσε σχεδόν όλα τα δυτικά προϊόντα - αν διεισδύσει στην επικράτεια της ΕΣΣΔ, τότε μόνο επεισοδιακά, για λίγο και σε μικρά κόμματα.
Επιπλέον, κατά τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της χώρας, ακόμη και με τα θηλυκά αρώματα ήταν ένα τεράστιο στέλεχος - ένας τυπικός προλεταραβός δεν ήταν ακόμη συνηθισμένος στη χρήση τους, θεωρήθηκαν το θέμα της πολυτέλειας, το οποίο, όπως ήταν γνωστό, το κομμουνιστικό καθεστώς ήταν να μην αντιμετωπίσει. V Η χώρα υπήρχε, φυσικά, τα αρωματοποιία τους, που παράγουν προϊόντα από προ-επαναστατικές εποχές, αλλά στο πλαίσιο της ρήξης των εμπορικών συνδέσεων με τους ξένους προμηθευτές, πολλά απαραίτητα συστατικά ήταν απλά όχι, έτσι ώστε η ποικιλία να απορριφθεί πολύ, χτύπησε στην ποιότητα. Αργότερα, φυσικά, η κατάσταση με τις εισαγωγές τέτοιων προσωπικών αγαθών που έχει γίνει ελαφρώς βελτιωθεί, αλλά τότε οι εισαγωγές ήταν αρκετά περίεργες - σήμερα λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν για τα πολωνικά ή συριακά πνεύματα και στη συνέχεια ήταν κομψά τουλάχιστον λόγω της μοναδικότητάς τους.
Με όλη την αγάπη των μεμονωμένων πολιτών στην εποχή, διαφωνούν ελάχιστα ότι τα σύγχρονα γαλλικά νερά της τουαλέτας ισχύουν πολύ περισσότερο για τον τίτλο του καλύτερου, αλλά η νεολαία είναι η νεολαία. Επιπλέον, τα παλιά αρώματα του δείγματος της δεκαετίας του '80 είχαν μια συγκεκριμένη καθιερωμένη συνταγή, στην οποία τα συστατικά που λείπουν θα μπορούσαν να αντικατασταθούν. Με μια λέξη, με έναν ανεπαρκώς ισχυρό βρόχο και μια σχετικά μικρή επιλογή των αρωμάτων του αρωμάτων της περιόδου εξακολουθεί να μπορεί να γίνει πολύ πιο πολύτιμο δώρο από το εμπορικό σήμα της Γαλλίας.
Δημοφιλείς γεύσεις
Μερικά από τα ονόματα των οινοπνευματωδών ποτών εκείνης της εποχής έκαναν σοβιετικές γυναίκες κυριολεκτικά όνειρα να λαμβάνουν ένα αγαπημένο μπουκάλι, επειδή πολλά δημοφιλή δείγματα δεν ήταν τόσο ακριβά, αλλά απλά δεν συναντήθηκαν σε συνηθισμένα καταστήματα και θεωρήθηκαν σπάνιο προϊόν. Τώρα, ακόμα και μετά από δεκαετίες μετά την κορυφή της δημοτικότητάς τους, είναι πολύ πιο εύκολο να πάρετε τέτοια αρώματα, γιατί για όλους όσους θα ήθελαν να βυθιστούν στη νοσταλγία, θα κάνουμε εν συντομία μια επισκόπηση αυτών των οσμών.
"Krasnaya Moscow"
Μερικά από τα πιο αναγνωρίσιμα σοβιετικά πνεύματα είναι γνωστά τουλάχιστον ό, τι ήταν αρχικά γαλλικά - ακόμη και πριν από την επανάσταση, εφευρέθηκαν από τους αρωματοποιούς της εταιρείας, σε μια στιγμή, που ιδρύθηκε από το διάσημο Γάλλο Anri Brocar, ο οποίος μετακόμισε στη Μόσχα. Η αρχική σύνθεση ονομάστηκε αρχικά το "αγαπημένο μπουκέτο της αυτοκράτειρας", το οποίο, φυσικά, έθεσε σε όλες τις πιθανότητες να εκδοθούν τέτοιου είδους προϊόντα στην κομμουνιστική λειτουργία. Λέγεται ότι το "κόκκινο moskva" είναι το ίδιο άρωμα ή κάπως ανακυκλωμένο λόγω του γεγονότος ότι ορισμένα συστατικά σταμάτησαν να παράγουν.
Το νέο εργοστάσιο της Zarya, ο οποίος είναι ένας άμεσος απόγονος της επιχείρησης Brocarovskaya, παράγει τα κύρια αγαθά του κάτω από το παλιό εμπορικό σήμα και μέχρι σήμερα, αν και τώρα οι σημερινοί καταναλωτές συγκρίνονται, φέρεται ότι η σύγχρονη έκδοση δεν αντιστοιχεί στη Σοβιετική. Η πλήρης πυραμίδα κρατιέται σε μυστικό, αλλά φωτεινά εσπεριδοειδή και γαρύφαλλα, περγαμόντο και γιασεμί, κόλιανδρο και βανίλια αισθάνονται πολύ καθαρά. Σε μια στιγμή, ήταν ένα κομψό στάδιο των ποπ αστέρια - αν επιλέξετε την αντίστοιχη εικόνα, θα είστε ακαταμάχητοι!
"Lily Silver"
Αυτό είναι ένα άλλο σοβιετικό κλασικό του επιπέδου κορυφαίου επιπέδου που παράγεται από το εργοστάσιο Leningrad "Northern Lights". Είναι περίεργο το άρωμα , έγινε ένας από τους δημιουργούς της θηλυκότητας στη σύγχρονη κατανόηση.
Εάν, από τους σοβιετικούς χρόνους, αγαπάτε τη μυρωδιά της κοιλάδας, αλλά, τα άρωμα λουλούδια, μην αισθάνεστε την ίδια απερίγραπτη γεύση - σημαίνει ότι εξακολουθείτε να θυμάστε ότι το άρωμα της μητέρας με την αντίστοιχη κυρίαρχη αποκομμένη. Στη Σοβιετική Ένωση, οι αρωματοποιοί συνήθως δεν είχαν κυνηγηθεί για μια πλήρης πυραμίδα τριών επιπέδων - τα πιο συχνά τα προϊόντα τους ήταν ένα συστατικό. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των ετών, ο κατασκευαστής απλουστεύει όλο και περισσότερο τη συνταγή στην επιδίωξη της αυξανόμενης παραγωγής, διότι ακόμη και το κρίνο του αργύρου κρίνος μπορεί να επικριθεί από τους γνώστες.
"Χρυσός Σκύθες"
Υπάρχουν τέτοιες γεύσεις που δεν πρέπει να εφευρεθούν, αλλά και να τους δώσουν να ράβουν. Οι "Ζλάτο Σκυθιστές" εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα ράφια των σοβιετικών καταστημάτων το 1958 και από τότε ... περίπου είκοσι χρόνια παρέμειναν σχεδόν απαρατήρητα. Ειλικρινά, είναι ακόμη περίεργο - αυτό είναι όπου οι ειδικοί έχουν δοκιμάσει, δημιουργώντας μια πλήρης πυραμίδα τριών επιπέδων. Ωστόσο, μόνο στη δεκαετία του 1980, αυτό το άρωμα, το οποίο μπορεί πραγματικά να ονομαστεί κομψό με κάθε έννοια της λέξης, ξαφνικά άρχισε να απολαμβάνει μεγάλη ζήτηση.
Σήμερα, αυτό το άρωμα θα επικρίνει πόσο αρκετά βαρύ - είναι ακόμα κατάλληλο για την έξοδο βράδυ, αλλά σε καμία περίπτωση όλη την ημέρα, και ακόμη και στη θερμότητα.
Ο κορυφαίος τόνος καλείται για ένα ζουμερό περγαμόντο και φρέσκα πράσινα, η "καρδιά" αποτελείται από ένα καταπληκτικό τόνισε το Ylang-Ylang ενός συνδυασμού Quech-ροδάκινο και το σανταλόξυλο με βανίλια και πατσουλί με βρύα είναι κρυμμένα.
"Μπορεί"
Αυτή η μυρωδιά πήρε το όνομά του από ένα τζαζ τραγούδι, το οποίο ο Τραγουτσάκι Eddie Rinner, ο Πολωνός Εβραίος, ο οποίος έγινε διάσημος και στην ΕΣΣΔ, έγραψε για έναν τραγουδιστή της παράνομης δημοφιλούς ορχήστρας του. Φτάνοντας στην περιήγηση στην Κρακοβία, γοητεύει τα τοπικά αρώματα τόσο πολύ που στην τιμή της μουσικής δημιουργίας εκπληρώθηκαν από αυτήν, αποφάσισαν να ονομάσουν το νέο πνεύμα Byc Moze.
Όπως και στην περίπτωση πολλών άλλων σοβιετικών γεύσεων, οι σημειώσεις εδώ δεν είναι τόσο πολύ - μόνο οι κοινόχρηστοι τόνοι λουλουδιών τσιπ είναι καλά αισθητές. Miraculum - μια εταιρεία που παράγει ένα τέτοιο άρωμα - υπάρχει σήμερα και τα αγαθά της εξακολουθούν να μπορούν να αγοραστούν, αλλά νέα δείγματα, σύμφωνα με τα μάρτυρα, δεν είναι πλέον εκείνες.
"Σαρδόνυξ λίθος"
Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι μερικά πνεύματα, αλλά ταυτόχρονα τρεις εκδόσεις από ένα εμπορικό σήμα, το οποίο στην ΕΣΣΔ έχει γίνει αρκετά δημοφιλής στη δεκαετία του '70. Οι δημιουργοί προφανώς ενδιαφέρονται ενεργά για την αντίκες μυθολογία - τουλάχιστον, σύμφωνα με τον επίσημο θρύλο, το άρωμα Νο. 1 απευθύνθηκε στη θεά της αγάπης Αφροδίτη, Νο. 2 - Αφροδίτη (στην ίδια θέση) και αριθ. 3 - Σπαρτιάτης King Menel.
Η Αφροδίτη, σύμφωνα με τους αρωματοποιούς, θα πρέπει να μυρίζει το Chiprovo, με φύλλα, τριαντάφυλλα και γιασεμί, καθώς και με ξεβιδώματα ξύλου, δέρματος και χόρτων. Η Αφροδίτη είναι επίσης τσιπ, αλλά με σοβαρές νότες ελατηρίων λόγω του σανδάλου και του πατσουλίου, του Lrangee και γιασεμιού. Το Meneli ως ολόκληρο μυρίζει τα ίδια συστατικά, αλλά εδώ είναι πιο πιθανό να είναι σε μπαχαρικά και χόρτα.
"Ρίγα λιλά"
Στον Σοβιετικό Times, τα κράτη της Βαλτικής ήταν πάντα ένα είδος παραθύρου στην Ευρώπη και η Ρίγα συχνά συγκρίθηκε με το Παρίσι. Μια τέτοια αναλογία οφείλεται όχι μόνο στην αρχιτεκτονική εμφάνιση της πρωτεύουσας της Λετονίας, αλλά και από τη βιομηχανία αρωματοποιίας, η οποία πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο μιας καπιταλιστικής χώρας που δεν έχει ακόμη συμπεριληφθεί στη Σοβιετική Ένωση.
Ο Dzintars ασχολήθηκε με την παραγωγή αρώματος, η οποία εξέδωσε τα πρώτα μπουκάλια στη δεκαετία του '60 του περασμένου αιώνα.
Μέχρι σήμερα, ένα τέτοιο νερό τουαλέτας θεωρείται μονοχομάτης λόγω του γεγονότος ότι το λιλά που έγινε στο όνομα διακόπτει σχεδόν όλες τις άλλες σημειώσεις, αλλά πάνω από το πιο κοντά, αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα υπήρχε ένα μέρος για lrangess, βανίλια, heliotrop, κανέλα, κανέλα, κανέλα Στη σύνθεση, το Muskus και το κεχριμπάρι.
Σε μια στιγμή, αυτά τα πνεύματα θεωρήθηκαν η τέλεια προσθήκη στην εικόνα της προσφοράς και της ρομαντικής κυρίας, ήταν πολύ άνοιξη και φωτίζουν μια όμορφη ζωή.
Η βασική διαφορά από τη σύγχρονη έκδοση ήταν ότι στις παλιές μέρες το άρωμα ήταν φυσικό, δεν υπήρχε προφανής αίσθηση συνθετικής, που είναι σήμερα.
"Κορυφή κυρία"
Ένα άλλο παλιό χτύπημα από το νέο εργοστάσιο Zarya, το οποίο πριν κατόρθωσε να γίνει διάσημος για τη διάσημη "Κόκκινη Μόσχα". Το άρωμα δεν είναι μάταια ονομάζεται το ίδιο με ένα από τα πιο διάσημα έργα του Αλεξάνδρου Πούσκιν: Το άρωμα κυκλοφόρησε το 1949, ειδικά χρονομετρημένο στο συγκλονιστικό του στη γέννηση ενός λαμπρού ποιητή. Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι η δημιουργία τους είναι επίσης η ίδια μυστικιστική και μυστηριώδης, που μοιάζει με ένα πολύπλοκο και απρόβλεπτο παιχνίδι καρτών.
Η σύνθεση πραγματικά δεν μπορεί να θεωρηθεί απλή - είναι μια πονηρή ύφανση ροζ, νάρκισσους και σημειώσεις ίριδας. Για να αραιωθεί η σύνθεση των λουλουδιών λύθηκε από νότες του πατσουλί, βρύα και περγαμόντο, και κάποιος ακούστηκε επίσης καπνό με γαρύφαλλο. Πικάντικα και γλυκά την ίδια στιγμή, αυτό το νερό τουαλέτας από την απελευθέρωσή της έγινε γρήγορα αρκετά δημοφιλής, αλλά η τεχνολογική πρόοδος δεν την απέκλεισε: από τη δεκαετία του '60 του περασμένου αιώνα, η σοβιετική βιομηχανία αρωμάτων άρχισε να χρησιμοποιεί ενεργά συνθετικά αρώματα και η συνταγή έχασε την αρχική του γοητεία.
Αλλα
Η σοβιετική αρωματοποιία που περιγράφηκε παραπάνω δεν περιορίστηκε στη σοβιετική αρωματοποιία - υπήρχαν και άλλα ονόματα, τα οποία, χωρίς να διαθέτουν παράλογη δημοτικότητα, εξακολουθούν να βρήκαν τον καταναλωτή τους. Εξετάστε μερικές άλλες επιδιωκόμενες επιλογές.
- "Νυχτερινό". Το πορτοκαλί-ροζ-γιασεμικό άρωμα εμφανίστηκε σχετικά αργά, μόνο το 1981 και αμέσως συναρπάζει τους πιθανούς καταναλωτές πρωτοφανή με την αριστοκρατικότητα στην ΕΣΣΔ. Ήταν η τέλεια μυρωδιά για κάθε ρομαντική φύση.
- "Κόκκινη Παπαρούνα" . Μια άλλη δημιουργία του νέου εργοστασίου Zarya με έναν αιώνα ιστορίας - αυτό το άρωμα εμφανίστηκε το 1926. Το άρωμα πήρε το όνομά του από το κλασικό μπαλέτο, δόθηκε έμφαση στην πυραμίδα από ροζ, μυκήτριο, εσπεριδοειδή και κεχριμπάρι.
- "Κλήμα" . Αυτή η μυρωδιά ήταν ένας από τους λίγους πραγματικά γαλλικούς, οι οποίοι εξακολουθούσαν να έσπασαν στη Σοβιετική Ένωση, παραμένοντας μια τεράστια σπανιότητα και το όριο των ονείρων. Το Brainchild Lancome μυρίζει πρώτα με ένα πλούσιο σύνολο επιλογών floral παλέτα, στη συνέχεια ρέει σε κονδύλους και δεντρολίβανο, και στο τέλος ευχαριστεί τα γύρω σανδάλια, μπαμπού και μόσχοι. Στη δεκαετία του '70, ο Κλήμμα ήταν στην κορυφή της δημοτικότητας.
- "8 Μαρτίου". Αυτό το άρωμα δεν είχε ποτέ δεσμευτική σε ένα συγκεκριμένο εργοστάσιο, επειδή η εμφάνιση του φιαλιδίου και της συσκευασίας έχει αλλάξει τακτικά. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ από την εφεύρεση στα απομακρυσμένα 30s, έτσι ώστε να είναι floral σημειώσεις: υάκινθος, βιολετί, γιασεμί και κρίνο.
Μπορώ να αγοράσω τα πνεύματα της ΕΣΣΔ τώρα;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πώς αναπτύχθηκε η τύχη του κατασκευαστή και το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη διατύπωση. Σε πολλές περιπτώσεις, τα αρώματα, η περιγραφή της οποίας δίνεται παραπάνω, υπάρχουν επίσης σήμερα - η ίδια "νέα αυγή", η οποία παράγει "κόκκινη Μόσχα", εξακολουθεί να λειτουργεί και κερδίζει με πολλούς τρόπους ακριβώς με την νοσταλγία των πολιτών στις παλιές στιγμές . Μια τέτοια μοίρα άγγιξε σε πολλά άλλα αντικείμενα και σε ορισμένες περιοχές ο παλιός κατασκευαστής δεν είναι πλέον όχι, αλλά μια άλλη εταιρεία ήρθε να την αντικαταστήσει, η οποία αναθεώρησε τη συνταγή και ακόμη και επεκτείνει τον αρχικό χάρακα. Για παράδειγμα, το Baltic "Mystery of Riga", το οποίο ταυτόχρονα θεωρήθηκε συγκρίσιμη στην ποιότητα με τα καλύτερα εισαγόμενα αρώματα, παράγεται μέχρι στιγμής.
Εδώ, ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι αυτό το vintage φαίνεται να είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και ευχάριστο, παρά σύγχρονο αντίγραφα.
Τέτοιες καταγγελίες λαμβάνονται συχνότερα σχετικά με την αρωματοποιία, η οποία παράγει σήμερα στη Ρωσία. Θεωρητικά, μπορείτε να βρείτε το πρωτότυπο - το πρωτότυπο - τα φιαλίδια, αλλά, πρώτον, είναι ακριβό, δεύτερον, μπορεί εύκολα να είναι ψεύτικο.
