Δεν υπάρχουν ατρόμητοι άνθρωποι που δεν φοβούνται τους ανθρώπους. Εάν ένα άτομο ξαφνικά γίνει τέτοιο, θα χάσει επειδή η προσοχή θα χάσει, φροντίδα, η ικανότητα να αξιολογεί κριτικά τι συμβαίνει γύρω. Αλλά μερικές φορές οι φόβοι μας περιπλέκουν σημαντικά τη ζωή μας και στη συνέχεια τίθεται το ερώτημα: πώς να αντιμετωπίσουν τις εκδηλώσεις αυτού του ισχυρού πρωτόγονου συναισθήματος;
Αιτία και ψυχολογία του φόβου
Ο φόβος είναι το βασικό συγγενές συναίσθημα του ανθρώπινου σώματος. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, ακόμη και τα φρούτα στη μητρική μήτρα είναι σε θέση να βιώσουν φόβο και αυτό επιτρέπει με μια καθαρή συνείδηση να υποστηρίξει ότι το αίσθημα του φόβου δημιουργείται από τη φύση δεν είναι τυχαίο. Χάρη σε αυτόν, η ανθρωπότητα επιβιώνει, ο φόβος κάνει έναν άνθρωπο προσεκτικά, πιο συνετό, σώζει τη ζωή του σε επικίνδυνες καταστάσεις. Χάρη στον φόβο, οι άνθρωποι ήρθαν με πολλές χρήσιμες εφευρέσεις που αυξάνουν την ασφάλεια και την άνεση της καθημερινής μας ζωής.
Το αίσθημα του φόβου εγκαινιάζει τη μάζα των αόρατων φυσιολογικών διαδικασιών που κινητοποιούν άμεσα το ανθρώπινο σώμα, αναγκάζοντάς το να ενεργούν και να σκέφτονται ταχύτερα, να κινηθούν πιο ενεργά, δύναμη και αύξηση ταχύτητας. Αλλά ταυτόχρονα, μερικές φορές οι φόβοι γίνονται ένα ιδεοειδές κράτος. Και στη συνέχεια ονομάζονται φοβίες. Εάν μια υγιής αντίδραση είναι ένα τρόμο λόγω μιας συγκεκριμένης απειλής, τότε ο παθολογικός φόβος είναι μια παράλογη φρίκη, να εξηγήσει ποιος άνθρωπος δεν μπορεί.
Κατά κανόνα, όλοι ανησυχούμε για κάτι, και αυτό οφείλεται σε γενετικά, μεταφέρεται σε εμάς με κληρονομιά από απομακρυσμένους προγόνους. Για παράδειγμα, ο φόβος του σκοταδιού είναι εγγενής σε όλα τα παιδιά και τουλάχιστον το 10% των ενηλίκων. Είναι εξίσου φυσιολογικό να φοβόμαστε τα ύψη, το βάθος, την ανοιχτή φωτιά, το θάνατο. Ένας υγιής φόβος κάνει ένα άτομο ισχυρότερο, αφού η απειλή περνάει, περνά γρήγορα και η συναισθηματική κατάσταση γίνεται ακόμη και.
Ο παθολογικός φόβος μπορεί να συμβεί σε ορισμένες περιπτώσεις για ένα συγκεκριμένο άτομο, Και δεν κινητοποιεί, αλλά κάνει ένα πρόσωπο ευάλωτο: Στην επίθεση της φρίκης πανικού, κανείς δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις, κανείς δεν μπορεί να γίνει ισχυρότερη.
Ο φόβος το κάνει, προκαλεί απτά σωματικά συμπτώματα - ζάλη, ναυτία, τρόμο, αλλάζει το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης, και μερικές φορές λιποθυμία, ακούσια αφόδηση ή ούρηση. Στην επίθεση της επίθεσης του πανικού, ένα άτομο που πάσχει από μια φοβία δεν είναι επαρκής κατ 'αρχήν.
Πρέπει να το πω Ο παθολογικός φόβος κάνει το πρόσωπο του υποκείμενου, υπαγορεύει τις συνθήκες του. Ένα άτομο αρχίζει να αποφεύγει επιμελώς τα αντικείμενα και τις καταστάσεις που προκαλούν πανικό, και μερικές φορές πρέπει να αλλάξει ολόκληρο τη ζωή του γι 'αυτό. Δικαστής για τον εαυτό σας: Άνθρωποι με κλειστοφοβία (φόβος κλειστών χώρων) περπατούν με τα πόδια ακόμη και στα κορυφαία δάπεδα των πολυώροφων σπιτιών, απλά για να μην είναι στην ατμόσφαιρα της καμπίνας του ανελκυστήρα, και οι άνθρωποι με την κοινωνιοφοβία μερικές φορές αρνούνται να φύγουν από το σπίτι στο σπίτι Όλοι, πηγαίνετε στο κατάστημα, για να εργαστείτε, πηγαίνετε στις δημόσιες συγκοινωνίες, γίνονται κρατούμενοι του δικού τους φόβου.
Με την τρίππαφαβη ενός ανθρώπου τρομάζουν τρύπες συμπλέγματος, και η επίθεση του πανικού μπορεί να συμβεί από ένα είδος σφουγγαριού για πλύσιμο πιάτων ή ένα κομμάτι τυρί, και το χωριό δεν δίνει ένα άτομο να πάει στην τουαλέτα που έχει ανάγκη αν είναι σε ένα Δημόσιος χώρος, ο φόβος της δημόσιας τουαλέτας δεν του επιτρέπει να ελευθερώσει την ουροδόχο κύστη.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουν φυσιολογικούς υγιείς φόβους, και ακριβέστερα, ο ενθουσιασμός, το άγχος, συνήθως, είναι συνήθως σημαντικό, το αποτέλεσμα της οποίας δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια (πριν από τη χειρουργική επέμβαση, την εξέταση, τη συνέντευξη). Τέτοιες εμπειρίες δεν μας στερούνται ως μια ολόκληρη επάρκεια, αλλά μπορούν να παρεμποδίσουν και να κοιμηθούν κανονικά, με την υπόλοιπη σημαντική βλάβη που δεν προκαλούν. Ήταν έτσι αποδείχθηκε ότι οι άνθρωποι μιλούσαν να φοβούνται το άγνωστο και το επερχόμενο γεγονός περιβάλλεται.
Παθολογικοί φόβοι, ακόμη και την παραμονή των γεγονότων, επιδεινώνουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής. - Οι ασφάλειες στην παραμονή της επιχείρησης ενδέχεται να αντιμετωπίσουν έναν ισχυρό συναγερμό, στα πρόθυρα της διαταραχής του άγχους και σε σύγκρουση με ένα τρομακτικό αντικείμενο, χάνουν όλο τον έλεγχο τους.
Για να καταλάβετε πώς να νικήσετε το φόβο, πρέπει να φανταστείτε σαφώς, από ποιους νόμους αναπτύσσει:
- Στην κεντρική περιοχή (σύστημα χωροταξίας) του εγκεφάλου, τα οικόπεδα του σώματος σχήματος αμυγδάλου είναι ενεργοποιημένες.
- Το σήμα κινδύνου (αληθινό ή φανταστικό) επεξεργάζεται από το σχήμα αμυγδάλου και η διαδικασία ξεκινάει, η οποία ονομάστηκε "κόλπος ή τρέχει".
- Δεδομένου ότι τόσο για το τρέξιμο όσο και για τον αγώνα χρειάζεστε δύναμη, ο εγκέφαλος για το κλάσμα ενός δευτερολέπτου εγκαινιάζει τη διαδικασία της καθολικής κινητοποίησης - η ροή του αίματος αποστέλλεται σε μεγάλο βαθμό στους μύες, η εκροή αίματος από τα εσωτερικά όργανα και το δέρμα.
- Τα χέρια και τα μαλλιά των ποδιών επάνω "τέλος" (η φύση δημιούργησε αυτό το αντανακλαστικό στη φύση στους ένδυμα εχθρούς).
- Το έργο των αδένων του ιδρώτα ενεργοποιείται (προφανώς, για να εκφοβίσει τους εχθρούς, αλλά ήδη μυρίζει), η θερμοκρασία του σώματος μειώνεται.
- Ο φλοιός των επινεφριδίων παράγουν μια μεγάλη ποσότητα ορμόνης αδρεναλίνης, η οποία εισέρχεται στο αίμα και οδηγεί αμέσως σε μείωση του βάθους της αναπνοής, ταχεία καρδιακό παλμό και την επέκταση των μαθητών.
- Τα καλύμματα του δέρματος είναι χλωμό, η παραγωγή ορμόνων φύλου πέφτει απότομα, εμφανίζεται ένα οδυνηρό συναίσθημα στην κοιλιακή χώρα.
- Στο στόμα στεγνώνει, γίνεται δύσκολο να καταπιεί.
Εάν ο φόβος είναι υγιής, τότε μετά την ανάλυση της κατάστασης και της δράσης (τρέξτε ή κτύπησε) το έργο του σώματος αποκαθίσταται γρήγορα. Στην περίπτωση του φόβου του πανικού (Φοβία), ένα άτομο μπορεί να χάσει τη συνείδηση, την ισορροπία, ο αυτοέλεγχος στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αδύνατη.
Έτσι, η κύρια αιτία του φόβου μας είναι η φύση μας, ο δικός μας εγκέφαλος και τα αρχαία προγράμματα επιβίωσης (ένστικτο αυτο-συντήρησης) που τοποθετούνται σε αυτό. Αλλά όχι κάθε φόβος περνά στη μορφή μιας ψυχικής διαταραχής, και γι 'αυτό. Η πιθανότητα να εμφανιστούν οι φοβίες, αυξάνεται εάν:
- Το παιδί αυξάνεται σε μια αυταρχική οικογένεια, όπου στερείται του δικαιώματος ψήφου, τα παιδιά αυτά δεν γνωρίζουν πώς να λαμβάνουν αποφάσεις.
- Το παιδί μεγαλώνει στην ατμόσφαιρα των υπερτεκών, Και στην περίπτωση αυτή, το παιδί δεν ξέρει επίσης πώς να λαμβάνει αποφάσεις, αλλά και φοβούνται τον κόσμο έξω από το παράθυρο (οι γονείς προσεκτικά εμπνέουν ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο).
- Το παιδί δεν δίνει προσοχή Δεν έχει κανέναν να μοιραστεί τους φόβους (η αρχή του κινουμένων σχεδίων για το γατάκι έδωσε "ας φοβόμαστε μαζί" είναι πολύ σημαντική στην παιδική ηλικία!).
- Το παιδί εκτίθεται σε τρομερές καταστάσεις γι 'αυτόν , τιμωρίες (που βρίσκονται σε σκοτεινή γωνία, κλειστό σε chulana).
- Το παιδί φοβάται από την απόλαυση - "Το Babai θα έρθει", "να αρρωστήσετε - πεθαίνουν" κλπ.
Ο φόβος φαίνεται όχι μόνο αν υπάρχει προφανής απειλή. Μπορεί να είναι ένα σήμα έμπειρης προηγούμενης εμπειρίας (αν ένας άνθρωπος λίγο ένα σκυλί, θα φοβάται τα σκυλιά με μεγάλη πιθανότητα), καθώς και ο φόβος μπορεί να είναι η αιτία της περιττής εμπειρίας (φοβάμαι δηλητηριώδη φίδια, Αν και ποτέ δεν αντιμετώπισα δηλητηριώδη φίδια). Μερικές φορές ο φόβος επιβάλλεται στο εξωτερικό και εδώ πρέπει να πείτε "ευχαριστώ" στην τηλεόραση, η οποία συχνά λέει για τρομοκρατία, δολοφονίες, ιατρικά λάθη, επικίνδυνες ασθένειες που διανέμονται γρήγορα), κινηματογράφος με ταινίες φρίκης και θρίλερ, βιβλία και "καλοπροαίρετη" εξοικειωμένοι που είναι πάντα έτοιμοι να ενημερώσουν την "τρομερή ιστορία" από τη ζωή των φίλων σας ή των φίλων σας.
Για να καταλάβετε τι είναι οι λόγοι για τον φόβο σας, δεν χρειάζεται μόνο να θυμάστε την παιδική ηλικία, τους γονείς, τις εκπαιδευτικές τους μεθόδους, αλλά και να εκτιμήσετε με τον εαυτό σας. Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι με μια λεπτή οργή οργάνωση, μια εντυπωσιακή, τραυματία, ντροπαλός, που έχουν βιώσει ορισμένες δυσκολίες στην επικοινωνία και την εμπειρία τους τώρα, είναι επιρρεπείς σε περισσότερους φόβους.
Δεν μπορείτε να αλλάξετε τον τύπο της οργάνωσης του νευρικού συστήματος, αλλά ακόμα και αν όλα τα περιγραφόμενα χαρακτηριστικά είναι για εσάς, δεν πρέπει να νομίζετε ότι ο φόβος δεν μπορεί να νικήσει.
Πώς να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα μόνοι σας;
Πριν απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση, πρέπει να καταλάβετε σαφώς τον εαυτό σας, με ποιο φόβο που ασχολείστε με. Εάν πρόκειται για έναν υγιή προστατευτικό μηχανισμό - είναι αδύνατο να το νικήσουμε και δεν χρειάζεστε, χωρίς αυτόν, δεν μπορείτε να επιβιώσετε. Αν μιλάμε για παθολογικό φόβο (φοβία, κατάσταση στην άκρη της φοβίας), τότε είναι σχεδόν αδύνατο να ξεπεραστεί ο φόβος αυτός από μόνος της - απαιτείται η βοήθεια ενός ειδικού (ψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή). Στη μάχη με το φόβο σας θα χρειαστείτε το κύριο όπλο - μια σαφής κατανόηση ότι είναι απαραίτητο να νικήσουμε όχι με συναίσθημα, αλλά με τους λόγους που κάλεσαν.
Ο ειδικός είναι απαραίτητος για να προσδιοριστούν οι λόγοι αυτών όσο το δυνατόν ακριβείς. Προσπάθειες αντιμετώπισης των εκδηλώσεων (συμπτώματα) χωρίς ανάλυση αιτιών και διόρθωσης - χάσιμο χρόνου. Μπορείτε να παρακολουθήσετε εκπαιδευτικές συνθήκες μόδας όπως θέλετε, να μελετήσετε διαλογισμό, να διαβάσετε τη λογοτεχνία από την κατηγορία "100 συμβουλές - πώς να κερδίσετε ατρόμητο". Αλλά χωρίς να καθιερώσει τις βασικές αιτίες του φόβου σας, όλα αυτά θα είναι άχρηστα. Ο φόβος σίγουρα θα επιστρέψει αμέσως, μόλις συμβούν συνθήκες και καταστάσεις, παρόμοιες με αυτές που αρχικά ονομάζονται πανικός.
Εάν ο φόβος σας δεν συνοδεύεται από βαριά επιθέσεις κρίνων πανικού, μπορείτε να προσπαθήσετε να αναζητήσετε τον εαυτό σας τον εαυτό σας. Σε ήρεμη κατάσταση, θυμηθείτε όσα γεγονότα από την παιδική ηλικία που σχετίζονται με τις πιθανές καταστάσεις στις οποίες έχετε δει, ακούσει, αντιληφθεί ένα τρομακτικό αντικείμενο. Φοβάσαστε να οδηγήσετε στο μετρό; Ίσως στην παιδική ηλικία που χάσατε εκεί; Ή κοίταξε την ταινία-καταστροφή στην οποία οι άνθρωποι πέθαναν στο μετρό; Θυμηθείτε πώς βρισκόταν, συχνά βιώσατε φόβους στα παιδιά και την εφηβεία;
Μέσα, μπορείτε να βρείτε πολλές απαντήσεις σε μια ποικιλία ερωτήσεων, πρέπει μόνο να καθορίσετε τις ερωτήσεις αυτές με ακρίβεια και συγκεκριμένα.
Στη συνέχεια, πρέπει να αξιολογήσετε την πραγματικότητα - σε ποιες καταστάσεις αρχίζουν πιο συχνά την επίθεση του φόβου, τι προηγείται αυτό; Μήπως ο φόβος ενός συγκεκριμένου αντικειμένου ή φοβάσαι κάτι που δεν μπορείτε να περιγράψετε ακόμη και λόγια;
Έχοντας καθορίσει το αντικείμενο του φόβου (στην περίπτωσή μας, αυτό είναι το μετρό), η αιτία του φόβου είναι μια αρνητική εμπειρία που σχετίζεται με το μετρό, το περιστατικό ή την εντύπωση της ταινίας, ήρθε η ώρα να αρχίσετε να αλλάζετε τις ρυθμίσεις λανθασμένες στο σωστό . Ξεκινήστε σταδιακά γιορτάζοντας τις θετικές πλευρές αυτού του είδους μεταφοράς - ταχύτητας, ασφάλειας, την ικανότητα να εξοικειωθούν με ενδιαφέροντα άτομα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού ή απλά να περάσετε χρόνο στο δρόμο για το βιβλίο. Αυτό πρέπει να είναι στην πραγματικότητα αυτόματη.
Στη συνέχεια, πηγαίνετε σε μια σταδιακή εμβάπτιση στη ρύθμιση του μετρό. Σήμερα, περιμένετε στην πόρτα του σταθμού. Αύριο, πηγαίνετε και δημοσιεύστε το λόμπι. Βεβαιωθείτε ότι δεν συμβαίνει τίποτα τρομερό. Την τρίτη μέρα μπορείτε να αγοράσετε ένα εισιτήριο και να πάτε κάτω και στη συνέχεια να προσπαθήσετε να μπείτε στο αυτοκίνητο και να οδηγήσετε έναν άλλο σταθμό. Έτσι, δεν αγωνίζεστε καν με το φόβο, αλλά διδάξτε το σώμα σας σε αυτόν, αφήστε τον να φοβάστε μέτρια.
Ο κίνδυνος από τον οποίο αντιμετωπίζετε κάθε μέρα υποτιμάται και αντιλαμβάνεται όχι τόσο οξεία. Σημειώστε πόσο γρήγορα οι άνθρωποι συνηθίζουν για την κατάσταση στον πόλεμο ή σε μια φυσική περιοχή καταστροφής. Μπορείτε να εφαρμόσετε το ίδιο αποτέλεσμα. Εάν αρχικά ο φόβος είναι αρκετά ισχυρός, προσελκύστε την υποστήριξη ενός αγαπημένου, σύντροφος, συγγενής - αφήστε το να είναι σαν να στέκεστε στο μετρό μαζί σας (και πάλι επιστρέφουμε στην αρχή κινουμένων σχεδίων "Ας φοβόμαστε μαζί").
Μια παρόμοια μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε τρομακτική περίσταση ή αντικείμενο. Είναι πολύ σημαντικό να μην αποφύγετε, αλλά να κοιτάξετε το πρόσωπο του φόβου. Δεν είναι περίεργο ότι αυτό συμβούλευσε ο δάσκαλος σαμουράι. Αποφεύγοντας μόνο να επιδεινώσουν τον φόβο. Ως εκ τούτου, οι συμβουλές φαίνεται να "φοβούνται το μετρό - που μετακινείται στο λεωφορείο" είναι επιβλαβείς και επικίνδυνες, αν και στο ντους για όλους όσους φοβούνται ότι βρίσκουν σίγουρα μια ζωντανή απάντηση και έγκριση.
Στη διαδικασία "εθισμού" σε φόβο, εσωτερική προσαρμογή σε αυτό, Θα είστε χρήσιμοι για αρκετές πρακτικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε γρήγορα τις εκδηλώσεις των συναισθημάτων, αν ξαφνικά σας ξεπεράσει σε οποιοδήποτε στάδιο του αγώνα σας.
- Πάλι μπροστά. Η επίθεση του ιδεοειδούς φόβου συνήθως δεν αρχίζει αυθόρμητα, αφού σας παρατήρηση, θα βρείτε κάποιους "foresunners" - άγχος, τρόμο, αδυναμία κλπ. Αίσθημα αυτών των ανέδρων, προσπαθήστε να αλλάξετε την προσοχή σε κάτι θετικό. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να ξεκινήσετε και να μεταφέρετε ένα μικρό talisman μαζί σας (ένα στοιχείο που σας συνδέεται με ένα ευχάριστο γεγονός, τον άνθρωπο). Κρατήστε το, κοιτάξτε το, καθώς προσπαθείτε με ακρίβεια να αναπαράγετε στη μνήμη της ημέρας όταν λάβατε αυτό το στοιχείο, την εμφάνιση ενός ατόμου που το παρουσίασε ή ήταν κοντά. Αυτό θα συμβάλει στη μείωση του άγχους, επειδή δίνετε στον εγκέφαλο μια άλλη εργασία.
- Επίπεδη. Η ώθηση του πόνου είναι σε θέση να αλλάξει αμέσως τον εγκέφαλό σας στη λειτουργία προστασίας, θα αρχίσει να επιλύει το τρέχον "πρόβλημα" και η ανάπτυξη του φόβου θα ανασταλεί. Φυσικά, δεν ενθαρρύνουμε να καταστρέψουμε τον εαυτό σας και να συμμετάσχετε σε συμφέρον. Αρκεί να φορέσει ένα λεπτό κόμμι φαρμακείο στον καρπό, τον οποίο μπορείτε να τραβήξετε έξω μια τρομερή στιγμή και να αφήσετε να πάτε. Μπορείτε επίσης να πιέσετε τον εαυτό σας.
- Μάθετε να χαλαρώσετε. Εάν η κατάσταση επιτρέπει, στη συνέχεια στα πρώτα σημάδια ενός επικείμενου φόβου, καθίστε άνετα, πάρτε μια ελεύθερη στάση. Μην διασχίζετε τα χέρια και τα πόδια, αισθάνεστε πώς είστε εισπνοή και εκπνοή. Διάδοση Εάν είναι απαραίτητο, μια πύλη πουκάμισο, χαλαρώστε τη ζώνη. Οι απειλητικά στενότερες μεμονωμένες μυϊκές ομάδες (για παράδειγμα, γλουτοί ή πόδια), κρατήστε για περίπου πέντε λεπτά και χαλαρώστε. Προσπαθήστε να το κάνετε αρκετές φορές. Ανακουφίστε διάφορες βασικές ασκήσεις της αναπνευστικής γυμναστικής - επίσης χρήσιμα.
Σπουδαίος! Με τον παθολογικό φόβο με την επίθεση πανικού, η μέθοδος δεν λειτουργεί, δεδομένου ότι η συμπεριφορά γίνεται ανεξέλεγκτη.
- Κοιτάξτε τις λεπτομέρειες . Εάν ο φόβος έρχεται αναπόφευκτα, προσπαθήστε να το εξετάσετε λεπτομερώς, να επικεντρωθείτε την προσοχή σε μεμονωμένα στοιχεία. Συνειδητά δώστε προσοχή σε αυτό που βλέπετε γύρω, καθώς μοιάζει να είναι χρώμα από τη μυρωδιά. Στην περίπτωση του μετρό, θεωρήστε τους ανθρώπους, προσπαθήστε να καθορίσετε την ηλικία και το επάγγελμά τους στην εμφάνιση. Ακούστε τις συνομιλίες τους. Αυτή η απλή διαδικασία θα σας βοηθήσει να αποσπάσετε την προσοχή. Και η εισπνοή των μυρωδιών του μετρό θα βοηθήσει να προσαρμοστεί στο φόβο ταχύτερα. Πολύ καλά βοηθά και μαθηματικός λογαριασμός - Μετρήστε τους ανθρώπους στο αυτοκίνητο, προσπαθήστε να υπολογίσετε τον αριθμό των σταθμών στο σχέδιο του μετρό, υπολογίστε ξεχωριστά γυναίκες, άνδρες, παιδιά.
- Πίνετε νερό, βάλτε ένα γλειφιτζούρι στο στόμα μου . Μπορούν να ληφθούν μαζί τους, αφήνοντας το σπίτι. Αυτό θα σας βοηθήσει να αλλάξετε το σώμα από τη λειτουργία κινητοποίησης για να αφομοιώσετε τα τρόφιμα. Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιήστε μόνο αν δεν έχετε κρίσεις πανικού με απώλεια συνείδησης.
Αυξήστε την αυτοεκτίμησή σας - είναι το υποτιμημένο επίπεδο που εμφανίζεται συχνότερα στην ιστορία των ασθενών με φοβίες. Εγγραφείτε για μαθήματα, αρχίστε να πηγαίνετε στην πεζοπορία, επικοινωνήστε με άλλους ανθρώπους, μην κλείσετε τον εαυτό σας.
Τρόποι για να ξεπεραστούν οι φοβίες με τους ειδικούς
Όλες οι παραπάνω μέθοδοι, δυστυχώς, δεν είναι κατάλληλες στην περίπτωση των φοβιών. Εάν ένα άτομο πάσχει από παράλογο φόβο, οι επιθέσεις αυτού του είδους δεν μπορούν να παρακολουθούνται και ως εκ τούτου θα είναι δύσκολο να κάνουμε κάτι. Οι ειδικοί που έχουν πολλές τεχνικές και τεχνικές βοήθειας θα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τον φόβο.Παιδαγωγός και γονείς
Στην περίπτωση των φόβων των παιδιών, ένας έμπειρος δάσκαλος ή εκπαιδευτικός μπορεί να βοηθήσει, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι οι φόβοι άρχισαν πρόσφατα. Οι παιδαγωγικές μέθοδοι της φοβικής μορφής δεν αντιμετωπίζονται. Τι μπορεί να κάνει ο δάσκαλος; Μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον για ένα παιδί στο οποίο δεν θα είναι τίποτα τρομακτικό, και κάθε νέα δράση και η εργασία θα μιλήσουν και θα προετοιμαστούν εκ των προτέρων. Αυτό θα συμβάλει στη μείωση του υψηλού επιπέδου του άγχους στο παιδί. Θα αρχίσει σταδιακά να χαλαρώνει.
Όταν συμβεί αυτό, ο δάσκαλος θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην προπόνηση της θέλησης και της αίσθησης του χρέους του παιδιού. Και τα δύο αυτά συναισθήματα βοηθούν να αντιμετωπίσουν τους φόβους στις περισσότερες περιπτώσεις.
Εξαρτάται πάρα πολύ από τους γονείς και τους δασκάλους. Εάν ένα παιδί είναι ξέφρενο, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει τι δεν τον γελούν, αλλά θα το προστατεύσουν. Θυμηθείτε πώς διδάσκουμε τα παιδιά να κάνουν τα πρώτα βήματα; Υποστηρίξτε το χέρι σας. Και σε κάποιο σημείο αφήνουμε να φύγουμε. Τι κάνει το παιδί; Αμέσως πέφτει, παρατηρώντας ότι δεν κατέχει πλέον. Τα παιδιά συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας, παγοδρομία.
Αλλά αν σε αυτό το στάδιο, πείστε το παιδί ότι δεν το κράτησαν πριν, οδηγούσε τον εαυτό του, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι η εκπαίδευση τελείωσε με πλήρη επιτυχία. Δηλαδή, το παιδί απλά πρέπει να πιστέψει ότι μπορεί. Και στη συνέχεια φοβούνται υποχωρητές.
Ψυχοθεραπευτής, ψυχίατρος
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για τη διόρθωση των φοβιών και σήμερα οι πιο αποτελεσματικές είναι οι ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι. Η μέθοδος εμβάπτισης ίη νίνο έχει αποδειχθεί καλά καθιερωμένη, στην οποία ένα άτομο, ουσιαστικά, πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποτέλεσμα σοκ.
Η εμβάπτιση στην ατμόσφαιρα του φόβου, μετρημένο, τακτικό, που πραγματοποιήθηκε υπό τον έλεγχο ενός ειδικού, βοηθάει να ξεπεράσει τη φρίκη, αλλά να μάθουν να συνυπάρχουν μαζί του ειρηνικά και ήρεμα. Η μέθοδος βασίζεται σε παρατηρήσεις ειδικών που μελέτησαν μηχανισμούς προσαρμογής στους ανθρώπους σε περιοχές μάχης, καταστροφές. Αποδείχθηκε ότι σταδιακά μπορείτε να συνηθίσετε να φοβηθείτε, και ταυτόχρονα την ένταση και η δύναμή του θα μειωθεί. Ο εγκέφαλος θα σταματήσει να αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο ως έκτακτη ανάγκη και θα αρχίσει να το αντιμετωπίζει ως ένα συνηθισμένο φαινόμενο.
Στην πράξη, αυτό μπορεί να γίνει με διαφορετικούς τρόπους. Όλα εξαρτώνται από τα ατομικά νοητικά χαρακτηριστικά του ατόμου. Κάποιος πρέπει να τοποθετηθεί στο σκεπεντάριο έτσι ώστε να συνηθίσει στα φίδια, και ένα άλλο που χρειάζεται μόνο να επισκεφθείτε το κατάστημα κατοικίδιων ζώων και να εξετάσετε τα ερπετά που σέρνουν από μια ασφαλή απόσταση. Ο φόβος του νερού μπορεί να ξεπεραστεί από τα μαθήματα κολύμβησης και καταδύσεων από έμπειρο ειδικό σε αυτούς τους τομείς, και ο φόβος του σκοταδιού - Οποιεσδήποτε ενδιαφέρουσες δραστηριότητες που είναι δυνατές μόνο στο σκοτάδι (για παράδειγμα, σχεδιάζοντας με λαβές φωτός ή προβολή των διαμέτρων).
Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου "ίη νίνο" είναι περίπου 40%, πράγμα που σημαίνει ότι η μέθοδος αντιμετώπισης μιας ψυχικής διαταραχής σημαίνει ότι τέσσερις από δέκα βατράχια.
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος στην ψυχιατρική βοήθεια σε παράλογους φόβους είναι η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία. Περιλαμβάνει διάφορα στάδια. Αρχικά, ο γιατρός θα πρέπει να ανιχνεύσει όλες τις πιθανές καταστάσεις και τις περιστάσεις του πανικού, καθώς και τους λόγους που οδήγησαν στην ανάπτυξη του Φοβιά. Αυτό γίνεται με έρευνα, δοκιμές. Ως αποτέλεσμα, θα καταρτιστεί ένας μεμονωμένος κατάλογος "επικίνδυνων" καταστάσεων.
Στη συνέχεια, ο ειδικός προχωρά στην αντικατάσταση της λανθασμένης σκέψης σκέψης του ασθενούς. Αυτό διεξάγεται από συνομιλίες, νευροϋγνωστικός προγραμματισμός, συνεδρίες ύπνωσης. Η εργασία είναι να εξαλείψει την εγκατάσταση που προκαλεί ένα άτομο να πιστέψει ότι τα μικροσκοπικά γατάκια μπορεί να είναι θανατηφόρα επικίνδυνα που οι νυχτερίδες και οι αράχνες απειλούν την ανθρώπινη ζωή ότι ο κίνδυνος μπορεί να κρύψει στο σκοτάδι που η κοινωνία είναι εχθρική.
Τα δεξιά φυτά, να γίνονται σταδιακά, λύουν το πρόβλημα της παράλογης του φόβου . Ο άνθρωπος τώρα όχι μόνο κατανοεί ότι η αράχνη είναι ηλίθια, αλλά βλέπει πολλά όφελος στη ζωή αράχνης για τον πλανήτη. Παραδέχεται χωρίς φρίκη το γεγονός της ύπαρξης αράχνης και είναι έτοιμη να του βάλει. Αγαπώντας αράχνη κανείς, φυσικά, δεν το αναγκάζει, αυτό δεν απαιτείται. Αλλά οι κρίσεις πανικού, με τις οποίες η κάθε συνάντηση προχώρησε νωρίτερα, δεν θα είναι πλέον.
Στο τελικό στάδιο της γνωστικής-συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας, αρχίζει μια σταδιακή εμβάπτιση επικίνδυνων καταστάσεων. Από τον καταρτισμένο κατάλογο, οι πρώτα λαμβάνουν εκείνους που αρχικά προκάλεσαν το μικρότερο άγχος και προχώρησαν σε όλες τις περιστάσεις για την αυξανόμενη αξιολόγηση της κλίμακας άγχους. Με άλλα λόγια, οι πιο σοβαρές εφιάλτες, οι οποίοι, πριν από την έναρξη της θεραπείας, προκάλεσαν μια ιερή φρίκη και ένα δάκρυ, θα αρχίσουν να ενσωματώνουν στην πραγματικότητα το τελευταίο.
Ο ειδικός παρατηρεί τις αντιδράσεις του ασθενούς, διεξάγει ενδιάμεσες συνομιλίες, συζητά αυτό που ένα άτομο που βιώνει και, όπως απαιτείται, αυξάνεται ή μειώνει το αγχωτικό φορτίο.
Δεν μπορούν να επιβιώσουν όλες οι καταστάσεις στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ένα άτομο φοβάται το διάστημα και τα αστέρια ή τους αλλοδαπούς. Μην το στείλετε στο ISS, έτσι ώστε προσωπικά να ήταν πεπεισμένος για την έλλειψη πράσινων ανδρών στην τροχιά!
Σε αυτή την περίπτωση, οι εμπειρογνώμονες μπορούν να εφαρμόσουν τεχνικές υπνωτογνωσίας στις οποίες η κατάσταση εφευρέθηκε από γιατρό και μεταδίδεται στον ασθενή υπό ύπνωση. Ο άνθρωπος πιστεύει, που βρίσκεται σε μια έκσταση, ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει στο ISS ή στον Άρη, που γνώρισε ένα αλλοδαπό πλάσμα. Μπορεί να επικοινωνήσει με το γιατρό, να μεταφέρει σε αυτόν ό, τι βλέπει, αισθάνεται. Έτσι συμβαίνει η εμβάπτιση και η προσαρμογή, και τελικά - η απόσβεση του φόβου ως τέτοια.
Μερικές φορές η ψυχοθεραπεία συμπληρώνεται από τα ναρκωτικά, αλλά δεν το κάνει τόσο συχνά. Το γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή από το φόβο. Οι ηρεμιστές βοηθούν μόνο να καταστείλει τις επιθέσεις πανικού, δεν αντιμετωπίζουν την κατάσταση και τις αιτίες τους, εκτός από αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν εξάρτηση. Τα αντικαταθλιπτικά βοηθήσουν με τη συνοδευτική κατάσταση της κατάθλιψης (τα άτομα με φοβία είναι πολύ ευαίσθητα σε αυτή την επίθεση).
Τα προϊόντα ύπνου μπορούν να συνιστώνται στην ομαλοποίηση του ύπνου και οι γιατροί συχνά συνιστούν ηρεμιστικά που θα βοηθήσουν στην ηρεμία.
Αλλά δεν χρειάζεται κάθε περίπτωση της φοβίας να εφαρμόσει τα επιτεύγματα της φαρμακολογίας. Επιπλέον, είναι αδύνατο να μιλήσετε για μια ξεχωριστή θεραπεία με χάπια. Χωρίς ψυχοθεραπεία, κανένα χάπια και ενέσεις θα σας βοηθήσουν με τον Phobias.
Χρήσιμες συμβουλές Ψυχολόγος
Η συντριπτική πλειοψηφία των παθολογικών φόβων που δεν μας δίνουν να ζήσουμε πλήρως και να μας κάνουμε να ονειρευόμαστε να τους απαλλαγούμε από αυτούς, μορφή στην παιδική ηλικία. Ως εκ τούτου, οι ψυχολόγοι συστήνουν στους γονείς να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το ζήτημα, διότι να θέσουν ένα άτομο με ένα φυσιολογικό υγιές επίπεδο φόβου για οτιδήποτε εντελώς. Για να το κάνετε αυτό, δοκιμάστε από την πολύ μικρή ηλικία για να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον της αμοιβαίας εμπιστοσύνης στο σπίτι και την οικογένεια - οι φόβοι γίνονται λιγότερο όταν προφέρουν και συζητούν.
- Μην χλευάζετε το παιδί σας φόβο, ό, τι γελοίο σας φαίνεται. Εάν το μωρό ισχυρίζεται ότι η οξιά ζει στο ντουλάπι, αυτό σημαίνει ότι στην αντίληψή του για τον κόσμο είναι πραγματικά. Ακούστε προσεκτικά και έρχονται με έναν τρόπο να νικήσετε το buku (αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε - από ένα τρώγεται εντελώς δείπνο σε ένα τελετουργικό με ένα tetting του ποίημα πριν από τον ύπνο).
- Πάντα να βρείτε χρόνο για ένα παιδί. Τα χαϊδεύματα και η προσοχή δεν συμβαίνει πολύ. Αυτό είναι το "ασφαλιστικό καλώδιο" του, το οποίο θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση τυχόν δυσκολιών, συμπεριλαμβανομένου του φόβου.
- Μην προκαλείτε φόβους αυθόρμητα - Μην καταλήξετε σε τρομερές ιστορίες για τα άτακτα παιδιά που παίρνουν το δάσος τέρας, μην διδάσκουν το παιδί να κολυμπήσει, να αντιμετωπίσει από την πλευρά ή την προβλήτα αντίθετη προς τις διαμαρτυρίες.
- Κερδίστε τους δικούς σας φόβους ενηλίκων . Συχνά, τα παιδιά κληρονομούν τον φόβο μας μόνο επειδή θεωρούν την γαλήνη των γονέων το μόνο αληθινό. Η μητέρα που φοβούνται ποντίκια, με μεγάλη πιθανότητα, θα είναι ένα παιδί που θα φοβάται επίσης τα ποντίκια. Και τα γονίδια δεν είναι τίποτα. Απλά ένα παιδί από την παιδική ηλικία θα δει την αντίδραση της μητέρας στο ποντίκι και σίγουρα θα το αντιγράψει.
Οι ειδικοί δεν συμβουλεύουν να επιπλήξουν και να τιμωρήσουν το παιδί για τους φόβους του, τους αγνοούν, λαμβάνοντας υπόψη τα μη σοβαρά. Επίσης, δεν πρέπει να πάρετε ένα παιδί στην κηδεία πριν την εφηβεία, να του δείξει ταινίες τρόμου.
Είναι αδύνατο να συνδεθεί ο θάνατος ενός ατόμου από τους αγαπημένους με ασθένειες, ακόμη και αν η αιτία θανάτου έγινε ασθένεια - στο μυαλό του παιδιού, μια σαφής σχέση μεταξύ της έννοιας του "άρρωστου" και της έννοιας του "πεθαίνει" είναι σχηματίζεται. Αυτό αυξάνει το άγχος σε κάθε ρήνιο ή ασθένεια κάποιου από μέλη της οικογένειας. Είναι πολύ σημαντικό να μην εγκαταλείψουμε τη βοήθεια ψυχολόγων, ψυχοθεραπευτών, αν δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα ή ένα παιδί.
Η θεραπεία των φόβων είναι μια πολύπλοκη κατεύθυνση της ψυχοθεραπείας και δεν αξίζει την επιτυχία από μόνα τους. Εμπιστευθείτε την εργασία από έναν ειδικό. Όσο πιο γρήγορα κάνετε, τόσο το καλύτερο.
