Εκτός από τα τετράποδα κατοικίδια ζώα στην κατοικία, καθώς και σε δημόσιες εγκαταστάσεις και χώρους γραφείων, τα ενυδρεία με διάφορα βράχια ψαριών και θαλάσσιων κατοίκων τοποθετούνται δίκαια. Μεταξύ αυτών των εκπροσώπων της θάλασσας, αξίζει να επισημανθεί ο Macroganatus, των οποίων τα χαρακτηριστικά και η εμφάνιση καθορίζουν τη ζήτηση του από τους ενυδρείους.
Ιδιώτες
Ο κάτοικος των βάθους των υδάτων με ένα τόσο ενδιαφέρον όνομα αναφέρεται στην φραγκόσυκο ακμή, ο οικότοπος των οποίων είναι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Τα τελευταία χρόνια, αυτός ο τύπος ψαριών βρίσκεται σε υψηλή ζήτηση στους ανθρώπους, δεδομένου ότι είναι σε θέση να γίνει μια πραγματική διακόσμηση των οικιακών ενυδρείων. Ο Macrognatus προέρχεται από την οικογένεια Mastatsobelid. Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του δεν διαφέρουν πολύ από το συνηθισμένο φραγμό, ωστόσο, το περιεχόμενο ως ψάρι ενυδρείου είναι αρκετά δυνατό, θα είναι αρκετό να εξερευνήσετε τις κύριες αποχρώσεις του.
Οι ενυδρεκριογράφοι θεωρούν το μακροκανάκι ενός από τα ωραιότερα ψάρια, τα οποία θα είναι σε θέση να αναπτυχθούν και να διαδοθούν με τις συνθήκες τεχνητών δεξαμενών ή στα ενυδρεία.
Το μακρύ και ελαφρώς επιμηκυμένο σώμα του μοιάζει με ένα φίδι, στο ένα άκρο είναι ένα οπτικά αξιοσημείωτο κεφάλι. Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των ψαριών είναι η ικανότητα να αναπτυχθεί σε ένα φυσικό μέσο έως το σήμα μισού μέτρου, αλλά σε κλειστές συνθήκες των ανθρώπινων κατοικιών, τα ψάρια αυτού του τύπου αρκετά σπάνια φθάνουν σε μέγεθος μεγαλύτερο από 25 εκατοστά. Για να προστατευθεί από άλλους θηρευτές που ζουν στο νερό, ο μακροκανάτης έχει μεγάλο αριθμό αιχμές στην κορυφή του σώματος.
Το ψάρι εκφράζεται έντονα από τη σεξουαλική διμορφισμό, ωστόσο, σε αντίθεση με τα ζώα, είναι τα θηλυκά Macrogenatus που είναι περισσότερο από τους άνδρες εκπροσώπους.
Και τα δύο δάπεδα στην οικογένεια έχουν νωτιαία πτερύγια, η παρουσία και η θέση της οποίας προκαλεί την ομοιότητα με την ουρά. Το χρώμα των περιγραφείσων ειδών ψαριών ποικίλλει από το μέσο του περιεχομένου. Επομένως, μπορεί να είναι καφέ σε διαφορετικές αποχρώσεις, καθώς και κόκκινο, ροζ, κόκκινο. Τα ραχιαία πτερύγια διακοσμούν επιπλέον μεγάλους λεκέδες σκούρου χρώματος με ένα χρυσό χείλος, δεν υπάρχουν πτερύγια στο στήθος. Η κοιλιακή χώρα του Macroganatus συνήθως ζωγραφίζεται πιο ομοιόμορφα, διαφέρει από το υπόλοιπο χρώμα με ελαφρύτερους τόνους βασικής κολακείας.
Γενικά, τα χέλια αυτού του τύπου επισημαίνονται με απαιτητικό προς τον οικότοπο, υπό το πρίσμα της οποίας στην άγρια φύση βρίσκονται μόνο σε ορισμένες ασιατικές χώρες - Σουμέρα, Ταϊλάνδη, Σρι Λάνκα, κλπ. Ο Macrogenatus πληρώνουν τις μικρές λίμνες και τα ποτάμια. Στις συνθήκες της ηπειρωτικής Ευρώπης, εκτρέφονται μόνο τεχνητά.
Αυτός ο τύπος αναφέρεται στα άτομα που οδηγούν τον τρόπο ζωής της νύχτας - η ημέρα της ακμής συνήθως κρύβεται στα παχιά, κάτω από τους πυρήνες ή απλά στο έδαφος, αλλά δεν είναι αδρανής, αλλά διατηρούνται επαγρύπνηση, για αυτούς τους σκοπούς έχουν ένα μικρό Trull, ο οποίος είναι ουσιαστικά ένα οσφρητικό όργανο.
Τη νύχτα, ο Macroganatus πηγαίνει να ψάξει για φαγητό. Τρέφονται στο Plankton, χαβιάρι με άλλα μικρά ψάρια, γαρίδες και μικρά καβούρια. Έχει αποδειχθεί ότι η ακμή είναι ικανή να βρίσκεται έξω από τη δεξαμενή στη γη, συνήθως αυτό το χάσμα είναι μέγιστο 1 ώρα. Στο ενυδρείο, η πρώτη φορά των ψαριών μπορεί να αποδείξει μια σοβαρή συμπεριφορά, ωστόσο, όπως μπορούν να παρατηρηθούν όλο και περισσότερο. Μικρό παλιό μακροκροανάκι μπορεί να διατηρηθεί σε ένα δοχείο με μικρές ομάδες, αλλά καθώς μεγαλώνουν, μπορεί να έχουν συχνές συγκρούσεις, ειδικά μεταξύ των ψαριών ενός φύλου.
Ποικιλίες
Μεταξύ των Macroganatus υπάρχουν πολλά είδη που θα μπορούν να περιέχουν σε αιχμαλωσία.Καφέ macrognatus
Αυτός ο εκπρόσωπος της οικογένειας ψαριών θα έχει ένα καφέ σώμα, το χρώμα είναι κοντά σε σκοτεινές αποχρώσεις, ενώ τα πτερύγια θα είναι φωτεινά στο χέλι. Η ακμή θα παραμείνει κατά κύριο λόγο στους νυχτερινούς κατοίκους, σε μεγάλο αριθμό φωτεινού φωτός δεν θα χρειαστεί.
Το μόνο μειονέκτημα αυτού του τύπου είναι χαμηλή ανοσία, κατά συνέπεια, όταν το περιεχόμενο μιας τέτοιας ΕΚΚ είναι, θα δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην κατάλληλη κατάσταση του ενυδρείου.
σιαμαίος
Τα ψάρια μπορούν να είναι τόσο μικρά όσο και μεγάλα, επιπλέον, τα χρώματα μιας τέτοιας ποικιλίας επισημαίνονται από την ποικιλομορφία τους. Το σώμα μεταξύ των μακρυνάδων είναι μάλλον πυκνό, οι λεκέδες πρέπει να βρίσκονται στα πλάγια, το χρώμα τους θα είναι μάρμαρο. Με άλλα ψάρια, το χέλι μπορεί να συνυπάρξει ήρεμα, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν παρόμοιες διαστάσεις, διαφορετικά οι μικροί γείτονες θα θεωρηθούν από τον κάτοικο ως εξόρυξη.
Μαργαριτάρι
Ο μικρότερος τύπος macroganatus, κατά κανόνα, το μήκος του σώματος ενός ενήλικου ψαριού θα είναι 17 εκατοστά. Το χρώμα του χέλι πρέπει να είναι καφέ με ασημένιες πιτσιλιές. Μια ποικιλία προσαρμόζεται μεγάλη στις συνθήκες κλειστού ενυδρείου, τα ψάρια μεταφέρουν επίσης τη γειτονιά με άλλους κατοίκους θαλάσσιων, ποταμών ή λίμνης.
Macrognatus Eyeball
Ο μινιατούχος εκπρόσωπος της οικογένειας, ο οποίος διατίθεται από τη δραστηριότητά του, καθώς και κυρτά μάτια, καθώς το όνομα οδήγησε στο όνομα. Το ψάρι αισθάνεται καλά στα μεγάλα ενυδρεία, η προϋπόθεση είναι το έδαφος με τη μορφή καθαρισμένης άμμου ενός μεγάλου κλάσματος.
Συμβατότητα
Για να περιέχει μαζί με το μακροκρανάκι άλλων ψαριών, θα είναι σε θέση αν δεν θεωρηθούν ως πιθανή εξόρυξη. Άρθτα, το χέλι μπορεί να συνυπάρχει ειρηνικά με άλλους ελκυστικούς κατοίκους ενυδρείων.
Ωστόσο, ο ενυδρείο πρέπει να γνωρίζει ότι ακόμη και οι μικρές ποικιλίες ενός τέτοιου χελιού έχουν αιχμές, η επαφή με τα οποία για άλλα ψάρια μπορεί να τελειώσει είναι αρκετά λυπηρό.
Για να αποφύγετε τέτοιες καταστάσεις, πρέπει να τηρούν ορισμένες συστάσεις σχετικά με τη συμβατότητα.
- Η επιλογή των κατοίκων του ενυδρείου πρέπει να προσεγγιστεί με ιδιαίτερη προσοχή. Σύμφωνα με την απαγόρευση, η απόκτηση ως γείτονες πολύ ενεργός μικροί εκπροσώπους για να αποφευχθούν περιπτώσεις που θα καταναλωθούν με το φαγητό.
- Μια καλή επιλογή θα είναι το περιεχόμενο του χέλι μαζί με τις πυθμένες ποικιλίες ψαριών. Διεξάγονται από αυτά τα χαρακτηριστικά της ζωής τους - κατά κανόνα, δεν θα είναι πολύ δραστήριοι και μεγάλοι. Επίσης, η εναλλακτική λύση μπορεί να είναι κάτοικοι της θάλασσας μεγάλων διαστάσεων.
- Αξίζει να αποφεύγεται η συν-αναπαραγωγή με τον Martgnatus Cikhlid, καθώς οι τελευταίες διατίθενται από την υπερκινητικότητά τους.
- Δεν μπορείτε να κρατήσετε πολλή ακμή σε μια δεξαμενή. Μια τέτοια γειτονιά θα οδηγήσει σε συγκρούσεις μεταξύ ανδρών και τα ψάρια μπορεί να έχουν διαμάχη σχετικά με την επικράτεια.
Συνθήκες για την καλλιέργεια
Προκειμένου τα ψάρια να ευχαριστήσουν τον ιδιοκτήτη του και επίσης έδωσε ελάχιστη ταλαιπωρία, είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε τις κατάλληλες συνθήκες περιεχομένου. Υπάρχουν ορισμένες απαιτήσεις, η τήρηση των οποίων θα παρέχει υαλωτικά υγιή και ελκυστικά ψάρια ικανά να αναπαραχθούν.
- Η δεξαμενή για το χέλι πρέπει να είναι ευρύχωρο, επίσης προϋπόθεση για την παρουσία ενός καπακιού. Κατά κανόνα, για έναν εκπρόσωπο αυτής της οικογένειας θα υπάρχει αρκετό ενυδρείο από 100 λίτρα.
- Η παρουσία του εδάφους υπό την ικανότητα αποτελεί υποχρεωτική απαίτηση για το περιεχόμενο των χελιών. Μια καθαρισμένη άμμος θα εμφανιστεί ως μια κατάλληλη επιλογή, η οποία δεν πρέπει να περιέχει αιχμηρά εξαρτήματα. Που διεξάγονται από τα χαρακτηριστικά της ακμής για να σκάψει στο κάτω μέρος ή να το εξερευνήσετε από έναν κορμό.
- Όσον αφορά τη βλάστηση στο ενυδρείο, δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ, εξάλλου, είναι καλύτερο να πάρει δείγματα που δεν έχουν ένα πολύ ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα. Επιτρέπεται να το ριζώσει σε ένα μικρό δοχείο.
- Εκτός από τη βλάστηση, θα υπάρχουν αρκετές πέτρες για την ευκολία της προαπαιτούμενης. Απαιτούνται από τα ψάρια για να αφαιρέσουν τη φυσική βλέννα που συσσωρεύονται στο σώμα. Ωστόσο, πριν από την τοποθέτηση σε μια δεξαμενή με τα ψάρια, πρέπει να είναι προσεκτικά γυαλισμένα για να εξαλείψουν την πιθανότητα τραυματισμού από αιχμηρές άκρες.
- Στην άγρια φύση, οι μακροβατοί ζουν στην παράκτια γραμμή, όπου υπάρχουν διάφορες ρίζες ή κακοποιές. Τέτοια συστατικά μπορούν επίσης να τοποθετηθούν στο ενυδρείο.
- Αξίζει να παρακολουθείται η κατάσταση του νερού στο ενυδρείο, ο καθαρισμός και η αντικατάστασή του πρέπει να εκτελούνται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ανάλογα με την κατάσταση, η φροντίδα μπορεί να είναι πιο συχνή. Το μολυσμένο υγρό μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη παθήσεων από τα ψάρια όταν αρχίζουν τα έλκη στο σώμα. Μόνο η έγκαιρη θεραπεία θα συμβάλει στην αποφυγή του θανάτου του χελιού. Είναι απαραίτητο να ελέγχετε την περιεκτικότητα σε αλάτι στο νερό, εάν είναι απαραίτητο, προσθέστε το.
- Η διήθηση και ο αερισμός δεν είναι λιγότερο σημαντικοί παράγοντες στους οποίους το προσδόκιμο ζωής των χελιών. Η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι σταθερή, οι βέλτιστες μορφές για τα ψάρια θα είναι τιμές στην περιοχή από +21 έως +26 μοίρες. Οι δείκτες οξύτητας πρέπει να είναι στο επίπεδο 7, ενώ η ακαμψία του υγρού δεν είναι μεγαλύτερη από 15.
- Κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι καλύτερο να παράσχετε ένα μακροκροανάτου σε φωτισμό καταπακτών, με την άφιξη της νύχτας για να το μειώσετε ή να απενεργοποιήσετε καθόλου.
Τι και πώς να ταΐσει;
Όταν το περιεχόμενο του Macroganatus, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διατροφή του. Ορισμένοι κτηνοτρόφοι συνιστούν την προσαρμογή της διατροφής υπό τις ατομικές προτιμήσεις συγκεκριμένων ψαριών. Ως πρακτική δείχνει, Η ακμή μπορεί να αποδείξει διαφορετικές γεύσεις που αλλάζουν κάθε μέρα. . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνιστάται να έχετε πολλές επιλογές τροφοδοσίας στο σπίτι.
Ωστόσο, η κύρια βάση του Macroganatus θα αποτελείται από:
- ασπόνδυλα;
- Rainworms;
- μικρά ψάρια;
- προνύμφες κουνουπιών.
- καρκινοειδή;
- Φιλέτο γάδου ή καλαμάρια κρέατος.
Οι κτηνοτρόφοι συνιστούν επίσης τη χρήση προσθέτων βιταμινών σε ξηρά ζωοτροφές, καθώς και κατεψυγμένα προϊόντα.
Αναπαραγωγή
Κατά κανόνα, η ακμή θα είναι έτοιμη να συνεχίσει το γένος όχι νωρίτερα από 3 χρόνια. Για να αποκτήσετε τους απογόνους, ο ενυδανείς πρέπει να παρέχει ιδανικές συνθήκες για το περιεχόμενο των ψαριών, διότι σε αιχμαλωσία δεν είναι τόσο συχνά.
Τυπικά, ο Macroganatus για την απόκτηση των απογόνων διεξάγει ειδικές ενέσεις που θα έχουν διεγερτικό αποτέλεσμα στη διαδικασία γονιμοποίησης.
Σε αυτό το ζήτημα, μπορείτε να ζητήσετε βοήθεια από ειδικούς που θα διεξάγουν τον πρώτο εμβολιασμό, καθώς και να υποδείξουν πιθανές "παγίδες".
Για να αποκτήσετε απογόνους στο σπίτι, θα χρειαστεί να εκτελέσετε τα παρακάτω βήματα:
- Πριν από τη διαδικασία, τα επιλεγμένα άτομα πρέπει να μεταφερθούν στο ενυδρείο με όγκο τουλάχιστον 200-250 λίτρων.
- Στη συνέχεια, ο κτηνοτρόφος πρέπει να παρέχει macroganats με άφθονη εξουσία.
- Ένα εναλλακτικό θηλυκό επιτρέπεται να ικανοποιήσει ένα ή δύο αρσενικά.
- Η ειδική ένεση εισάγεται από τα ψάρια απευθείας στον σπονδυλικό μυ.
- Μετά από αυτό, το ενυδρείο απομονώνεται πλήρως από πηγές φυσικού ή τεχνητού φωτισμού.
Εάν η διαδικασία γονιμοποίησης ήταν επιτυχής, τότε η γυναίκα του χελιού θα αναβάλει τουλάχιστον χίλιες αυγά στο έδαφος.
Ανεξάρτητα πέφτουν στο κάτω μέρος, όπου θα συμβεί η διαδικασία της ανάπτυξής τους. Ως επί το πλείστον, θα υπάρξουν περίπου 3 ημέρες για τους σκοπούς αυτούς. Μετά από αυτή τη φορά, το FRY πρέπει να εκκολαφθεί.
Όταν εμφανίζονται, ο ενυδανείς θα χρειαστεί να αυξήσει τη θερμοκρασία του νερού στους + 27-28 μοίρες, επιπλέον, η μικρότερη γενιά ακμής θα χρειαστεί μικροσκοπικά τρόφιμα. Για τους σκοπούς αυτούς, συνιστάται η χρήση πλαγκτόν ή μικροεφαρμογής.
Μόνο να αναπτυχθεί και να αναπτυχθεί η ακμή θα είναι σε θέση να επιτύχει το μέγεθος τουλάχιστον το ένα τρίτο των γονέων τους, αλλά είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι διαφορές μεταξύ της γυναίκας και του αρσενικού σε αυτό το θέμα.
Όταν τα ψάρια μεγαλώνουν αρκετά, μπορούν να φιλοξενηθούν στη συνολική δεξαμενή με τα υπόλοιπα χέλια και τους εκπροσώπους της θαλάσσιας πανίδας.
Στο επόμενο βίντεο, θα μπορείτε να παρακολουθήσετε το Macroganatus συμπλέκτη κατά την περίοδο αναπαραγωγής.