Traditie met een kousenband, die wordt gegooid als een boeket van de bruid, is geleend van de westerse cultuur. Deze aangepaste leidt zijn geschiedenis uit Frankrijk, maar het was vooral succesvol in de VS. Niettemin is het onmogelijk om de populariteit van dit soort entertainment en in Europese landen niet op te merken.
Tradities
Volgens de traditie gaan ongehuwde jongeren achter hun rug in de bruidegom, die eerder de kousenband op de rechterbeen van zijn bruid aftrad. Het kan het met de handen doen, maar sommigen geven er de voorkeur aan om "Perchinchi" toe te voegen en toebehoren aan de tanden te tanden.
Trouwens, de garters op de benen van de bruiden zijn niet op dezelfde hoogte. Linkselband is enigszins dichter bij de bovenkant van de heup. Na de bruiloft kan het dienen als een familieland en een souvenir van een medewerker.
Het verwijderingsproces zelf wordt met de hand uitgevoerd, maar sommige geven het er de voorkeur aan om het met tanden te doen. We zullen niet weten wat er gebeurt, is niet altijd soepel en vaak moet de bruid uw uitverkorene helpen.
Zoals ze zeggen, pleiten er niet om smaken, maar geen omgeving kan het met goedkeuring waarnemen. Als de vakantie oudere familieleden heeft, vermijdt Young misschien niet ongemak en ongemakkelijke situaties.
Daarna ziet de jongeman er niet op met een ribbel over zijn hoofd, en probeer ze inactieve mannen haar te vangen.
De betekenis van ritueel
Een bijzonder interessant kenmerk van een dergelijk ritueel is zijn heilige betekenis. Er wordt aangenomen dat de man die de kousenband of een man betrapt, snel zijn liefde zal winnen, en als het bestaat in relaties, de tijd van de pre-bruiloft onrust dichterbij.
In andere gevallen kan zo'n geluksvermogen zo'n succes beschouwen bij vrouwen, zoals ze zeggen dat het gewonnen accessoire is. De gelukkige kan zelfs zijn hand met zo'n ornament verbinden en dus het hele festival door te geven en dan de ribbel terug te brengen naar de bruid of laat je jezelf voor het geheugen.
Hoe ziet het accessoire eruit?
Zo'n souvenir is echter in onze tijd puur decoratief, eerder behoorlijk praktische doeleinden geserveerd. Garters waren bijgevoegd kousen, waardoor ze hun steun niet achterlaten.
Natuurlijk wordt nu de kousenband die door de hand gemaakt, vooral gewaardeerd. Bovendien kan het met de eigen smaak worden ingericht en wordt, waardoor een beetje verbeelding wordt toegevoegd, een echt meesterwerk.
Niet minder interessant zijn de garters die zijn gepasseerd als een relikwie van de ene bruid naar de andere, omdat eens een betrapt accessoire de bruid van een man moest aandoen die ooit het geluk had om haar te vangen.
Maar niet elk meisje kan akkoord gaan met het secundaire gebruik van het ondergoed van iemand anders, dat trouwens een kousenband is, ondanks de borden. Daarom is het nogal moeilijk om dergelijke opties te vinden en deze tradities gaan geleidelijk in de geschiedenis, hoewel ze worden uitgesteld in de dienaren van sommige vrouwen.
Vergeet niet dat zowel de geboorteplaats van dergelijke tradities een meer bevrijder west zijn, en daarom, en we zouden de brede verdeling van deze gewoonte in de post-Sovjet-ruimte niet moeten verwachten.
Over hoe je vrienden kunt spelen op de bruiloft bij het gooien van garters, kijk eraan.