Muziekinstrumenten worden in een breed bereik gepresenteerd. Een van de grootste snaren is de dubbele bas, die een breed scala aan toepassingen heeft. Zo'n tool wordt gebruikt in Symphony Orchestras, in jazz en moderne muziek. Het is vermeldenswaard dat de tool drie eeuwen geleden en tot op de dag van vandaag relevant is gemaakt, omdat het een rijk en diep geluid geeft waarmee elke compositie uniek wordt. Muzikanten vieren uitgebreide technische en stijlfuncties die deze tool geven. In het artikel geven we een beschrijving van de dubbele bas, de soort, zullen we aanbevelingen geven over het opzetten, evenals vertellen over de geschiedenis van zijn creatie.
Wat het is?
Hulpmiddelen die tot de vioolgroep behoren hebben hun verschillen, maar de dubbele bas is nooit in zijn vorm als standaard beschouwd. Deze snaargereedschap is gemaakt van verweerde houtrotsen, waarvan het ontwerp lijkt op de structuur van een gewone gitaar met een voering. Naast standaard decks en schelpen met gier en handvatten, heeft het resonatorgaten en stands. Een onderscheidend kenmerk van dit product is dat alleen dikke snaren erin worden gebruikt. Vaak zijn ze gemaakt van staal, synthetische materialen of ketgut, maar hebben altijd een vlecht van koper of zilver. De dubbele bas ziet er indrukwekkend uit.
Om het te spelen heeft een boog nodig, die in verschillende maten wordt gepresenteerd, afhankelijk van het type.
Het Duitse ontwerp wordt gekenmerkt door een bepaalde dikte en korte parameters en het Frans is dun en lang, dus het is maneueuvraan.
Moderne artiesten genieten van verschillende soorten bogen, maar er zijn enkele verschillen in de gebruiktechniek. Het Franse product moet bovenop worden gehouden, terwijl de duim onder de wandelstok zou moeten zijn, in tegenstelling tot de Duitser, die de zijde, en de vinger op de grond houdt.
Wat betreft de afmetingen van dubbele bas, zijn ze anders. De hoogte van de grootste bereikt 1,8 m, en het kleine is als een cello. Het is vermeldenswaard dat deze parameter varieert met de speld die wordt gebruikt als een ondersteuning. In de jaren 30 van de twintigste eeuw werden elektronische beltebels gecreëerd, waarvan het gewicht veel minder was, wat vereenvoudigd transport. Gedurende deze tijd is de productie van het muziekinstrument echter verbeterd, dus vandaag worden we vertegenwoordigd door het optimale menzura-aggregaat.
Geschiedenis van herkomst
Het is interessant om vertrouwd te raken met de geschiedenis van het creëren van dit muziekinstrument, dat begon in het tijdperk van de Renaissance. Opgemerkt moet worden dat de eerste verscheen dubbele basviola, die zijn voorloper werd. Vier eeuwen geleden voor de vervaardiging van de gebruikte darmen van dieren, maar het was niet gemakkelijk om ze uit te rekken, dus de meesters hebben het apparaat uitgevonden dat versnellingen en plakjes hadden. De innovatie was de wikkeling van een wig van koper. Dit maakte het mogelijk om snaren meer subtiel te maken, dus de muzikanten waren gemakkelijker om ze te klemmen, daarnaast was de boog gemakkelijker te bewegen.
Aanvankelijk was de vorm van de dubbele bas vrij omslachtig, dus er was nodig om wijzigingen aan te brengen in de parameters zonder het lage geluid te verliezen. Tot op heden is de grootte van het moderne tool ¾ van zijn voorganger. Het probleem van onvoldoende geluidskracht was echter niet opgelost, dus de meesters creëerden een nieuwe eenheid, die als een vioolgroep was.
De maker van het eerste dubbele basinstrument was M. Todini, die de LADA heeft verwijderd, verminderde het aantal snaren naar 4. Daarna werd de verandering in de structuur van de structuur gemaakt door verschillende meesters van bars en roomons.
Dubbele basmodel overleefde veel veranderingen . Aanvankelijk leek ze op cello, maar in de tijd dat de omtrek van de zaak gemengd werd, werd het resultaat van het gereedschap eindelijk bepaald. Moderne fabrikanten veranderen de regels van de stichters-meesters niet. De Duitse makers maakten de aggregaten die "bier bas" werden genoemd, zoals vaak op het instrument gespeeld tijdens landelijke vakanties in verschillende inrichtingen. In elk land is het product op zijn eigen manier geconfigureerd. Italiaanse en Engelse muzikanten deden bijvoorbeeld in kwarts, maar Frans - bij quints.
Het einde van de XVIII eeuw is significant omdat deze muziek uitvinding actief is toegepast door muzikale troepen in heel Europa. Het was toen bij de dubbele bas om solo te verrichten.
Een van de muzikanten werd een vriend van Beethoven Dragonetti, wiens techniek een revolutionaire ontdekking werd genoemd. De virtuoso werd ook beschouwd als een geleider en componist Italië D. Bottezini. Het was hij die nieuwe apparatuurtechnieken heeft geopend en het niveau van het spel heeft opgeheven.
Misschien is de dubbele bas een van de weinige gereedschappen die een ernstige evolutie hebben ondergaan. In de afgelopen eeuw begon het producten te produceren met 4 en 5 snaren, ze snel drukte eerdere hulpmiddelen vanwege een comfortabel ontwerp. Een interessant feit is dat voor de uitvoering van Wagner's werken vijf snaar dubbele bas nodig heeft, en de gereedschappen met 4 snaren zijn geschikt voor jazz, hun vorm is vergelijkbaar met een cello.
Solo-werken worden gereproduceerd op de aggregaten van het peer-achtige type.
Geluid
Ondanks het feit dat de breedte van de dubbele bas significant anders is dan de parameters van andere string-beekgereedschappen, zijn velen ten onrechte geloven dat zijn geluid onbeleefd en luid zou zijn. Om deze geruchten te ontmaskeren, moet worden opgemerkt dat Het timbre van het product is erg mooi, hij heeft een specifieke en unieke kleur. Als u het geluid beschrijft, kunt u epitheeten gebruiken zoals rijk, zacht, dik, fluweelachtig, in sommige werken, het kan een stem herinneren. Van de hele groep snaren, die in het symfonieorkest worden gebruikt, maakt de dubbele bas het laagste geluid - het creëert een zekere basis voor het hele werk.
Het bereik van het muziekinstrument is van toepassing op 4 octaven, niet meer Deze virtuositeit kan echter zelfs hoge geluiden van het extraheren, het is allemaal afhankelijk van de vaardigheid.
Opgemerkt moet worden dat muziek voor contrabas zowel in de bas als in een violette sleutel wordt vastgelegd, maar de eerste lees meer praktischer. Volgens notities moet de muzikant octaaf hieronder spelen, in dit uniekheid.
Opgemerkt moet worden dat het vrij moeilijk is om een dergelijk hulpmiddel te gebruiken vanwege de afmetingen. De handen van de muzikant moeten groot zijn en de vingers zijn goed uitgerekt. Vaak is er een lange afstand tussen de posities, dus snelle passen zijn niet voor iedereen beschikbaar. Echter, echte virtuosos-manieren om al deze tool te persen, het uitvoeren van de bekende "hommelvlucht" of het werk van N. Paganini, die in het snelle tempo verschillen.
Herziening van soorten
Elk muziekinstrument is verdeeld in verschillende variëteiten, de dubbele bas is geen uitzondering. Een bladerdeeghulpmiddel dat de kenmerken van akoestische dubbele bas en elektronische middelen combineert, wordt electrocontrambass genoemd. Hij heeft een klassiek geluid, maar innovatieve moderne technologieën worden erin gebruikt, dankzij het kan worden gebruikt, zelfs in opnamestudio's. Het gereedschap stelt een pick-up vast, wat zorgt voor de overdracht van de oscillatie van de snaren en de behuizing.
Een onderscheidend kenmerk van deze eenheid is de grootte, die enigszins minder klassiek is. Dankzij de elektronische velgen kunt u geluidseffecten krijgen, waardoor iets nieuws is voor de uitvoering. Wat de mechanus van elektrocontrasts betreft, is het anders, afhankelijk van de modellen. Sommige producten zijn 42 inch, die 106 centimeter is, die vergelijkbaar zijn met akoestische instrumenten, andere parameters van slechts 76 centimeter die lijkt op cello of basgitaar.
Master Double Bass is een unieke tool, die werkt om echte professionals te maken . Tegelijkertijd kunnen rekening worden gehouden met persoonlijke vereisten en wensen van de muzikant. De specialist selecteert zorgvuldig het materiaal voor het dek en het raster, evenals accessoires en alle componenten om een unieke eenheid te maken. Dit type gereedschap is veel duurder dan standaard, dus virtuoos en muzikanten met wereldnaam worden gekozen.
En op de markt vindt u een semi-kousty dubbele bas, die is uitgerust met elektronica, terwijl vergelijkbaar met de klassieke tool.
Toepassing en repertoire
Dubbele bas is inbegrepen in een groep verplichte gereedschappen voor kamer- en symfonieorkesten, Zonder het kan het werk niet vol zijn. De reden voor de schepping was de noodzaak om betwijfel bassfeesten te twijfelen, die worden uitgevoerd door cello. Dankzij de dubbele bas wordt een harmonische en duidelijke basis gemaakt, wordt het geluid rijker en ritmisch. Aanvankelijk was slechts één dergelijke tool in orkesten, maar vandaag gebruiken wereldwijde teams maximaal 8 string-moeras.
Is het de moeite waard om te zeggen dat de dubbele bas actief wordt gebruikt in militaire orkesten, relevant in alle genres, het is het blues, land, jazz, rock and roll of zelfs tango, om nog maar te zwijgen van populaire muziek. Concerten van veel cultgroepen kosten niet zonder een orkest waarin de dubbele bas noodzakelijkerwijs aanwezig is.
In grote vraag geniet het gereedschap in de teams met de richting van jazz, ze hebben meestal een kleine compositie, dus de muzikant wordt solo verstrekt om een harmonieuze bas te demonstreren.
Vandaag zijn er veel stijlen verschenen in de wereld van muziek - ziel, funk, fusion, het kost een speciale techniek voor de uitvoering ervan, om alleen dubbele bassisten te bieden.
Geschenk de mogelijkheden van deze tool met Virtuoso-vaardigheid die de eerste uitvoerder D. Dragonetti is, die de Solo-partij in de late XVIII eeuw presenteerde. Na hem begonnen ze dergelijke componisten te maken als A. beren, P. Bottezini, V. Volkov, E. Meyer en vele anderen. Tot op heden vindt u een rijk repertoire voor dit muziekinstrument, dat in zijn werken N. Kapustin, V. Bruns, K. Dittersdorf, I. GOIDN gebruikt.
Accessoires
Voor elk muziekinstrument produceren fabrikanten Een rijke set van verschillende componenten en accessoires die hun taak uitvoeren . U kunt bijvoorbeeld een zaak of geval van dubbele bas vinden voor betrouwbare opslag en succesvol transport. Binnenin kan er een aparte zak zijn voor aantekeningen en componenten, bijvoorbeeld snaren. En ook een integraal onderdeel van een string-pin-tool is de houder en een houten stand, zonder muzikant. Dankzij deze accessoires, het spelen van de dubbele bas mogelijk en aangenaam, en sommige bieden een lange levensduur van het product.
Hoe te spelen?
Voordat u begint met spelen op een tekenreekshulpprogramma, moet deze worden geconfigureerd.Instelling
Zodat de dubbele bas zo nodig klonk en harmonieus gecombineerd met andere instrumenten in het orkest, is het noodzakelijk om te configureren. Velen gebruiken een speciale tuner - Dit is een eenvoudige, maar tegelijkertijd een krachtig apparaat, waarmee u het echt geluid van snaren afzonderlijk kunt luisteren en het correct vervuilt. Het chromatische apparaat heeft verschillende timbres, uitgerust met knoppen die de toolstrings kenmerken. Met een dergelijk apparaat kunt u de instelling vereenvoudigen zonder de dubbele bas los te laten.
Veel muzikanten hebben een perfecte hoorzitting, dus ze kunnen zonder hulpgereedschap configureren, maar dit is verre van iedereen.
Positie van de hand
De locatie van de vingers en handen speelt een belangrijke rol, dus als u uw kennis begint met het instrument, moet u eerst wat er meer over moeten leren. Dus de wijsvinger van de linkerhand in dit geval zal de eerste, respectievelijk het midden - de tweede enzovoort zijn. Voor het spel worden slechts drie vingers gebruikt, omdat we het ongeveer een kwart hebben.
Positie is een aanvraag volgens welke de vingers op een bepaalde toon zijn gebouwd. . Elke reeks heeft zijn aantal posities, meestal 7 van hen, maar is misschien meer. Met druk wordt de lengte van het oscillerende deel van de tekenreeks kleiner, dus de frequentie stijgt, waaruit het hoge geluid volgt.
In het gebruikte orkestrale verdriet 1-4 posities (De eerste, tweede en vierde vinger), in bredere de derde vinger, dekt het extreme het kleine beleid. Snaren die niet zijn vastgeklemd, aangeduid als open, daarom worden ze aangeduid met nul in de toepassing.
Het is mogelijk om het spel op de dubbele bas te bestuderen, maar het kost veel meer tijd en moeite om dit te doen.
Daarom is het beter om toe te passen op een gekwalificeerde technicus met een rijke ervaring, meld je aan voor lessen en ga door kwaliteitstraining die tot uitstekende resultaten zal leiden.
Wat betreft de positie van de rechterhand, houdt ze de boog. Dit kan op twee manieren worden gedaan die hierboven genoemd zijn. Het Duitse systeem betreft het houden van het apparaat aan de zijkant, aangezien de schoen breder is, moet de duim op een wandelstok worden geplaatst. Maar de Franse manier heeft een verschil in de plaatsing van de boeg van bovenaf, die respectievelijk de greep van de cello herinnert, de duim bevindt zich onder de riet.
Het is mogelijk om een boog anders uit te voeren, het hangt allemaal af van het productgenre, het is belangrijk om rekening te houden met het karakter, het timbre van het geluid, de kracht en de uitdrukking. Vaak doen de muzikanten tijdens het spel een string met een vinger, het wordt Pizzicato genoemd, dat relevant is voor solo-feestjes.
Speltechnieken
De dubbele bas van het klassieke type heeft een groot lichaam, dus De locatie van de boog is moeilijk om comfortabel te bellen. Hieruit volgt dat het spel nodig is om inspanningen te leveren. Sommige musici genieten van speciale tribunes, iemand zit op een stoel en zet het instrument vooruit, iemand houdt ervan om te spelen - elke muzikant heeft zijn eigen hoogtepunten uitgevoerd.
Tijdens Tango-muziek is het noodzakelijk om het spelboek en de ontvangst van Pizzicato te wisselen, Maar voor jazz past Blues-producten uitzonderlijk Virtuoso-snaren.
Wat betreft de slagen die in het spel op de dubbele bas worden gebruikt, zijn er nogal wat ze, ze betreden Legato, Stakkato, Ricochet, spikes, draagbare en allerlei technieken die bekend zijn aan elke muzikant.
Interessante feiten
En een beetje interessantere en cognitieve informatie over dit string-pins-muziekinstrument en hoe hij velen verraste. De meeste tegenbetalingen kunnen vrij een elektronische basgitaar van het type spelen, die ook is uitgerust met vier snaren. Dit muziekinstrument heeft een enorme populariteit bij teams in het midden van de vorige eeuw opgedaan.
De beroemde uitvoerder B. Jones toonde Mekalky tijdens zijn toespraak in 1911, toen de boog kapot was. Het gaf de muzikant niet in verlegenheid, en hij bleef zijn feest met zijn vingers uitvoeren, het was toen dat het unieke geluid van Pizzicato voor de eerste keer werd geopend.
Aan het begin van 1600 werd een Poolse muzikant uitgevoerd in een van de Duitse steden, wiens dubbele bas een 4 meter hoog was, dus hij heette Octobas. Goliath is een van de oudste tools die is bewaard aan onze tijd, en vandaag is het bij hem te vinden in het Londense Museum. De hoogte is meer dan 2,5 meter en de breedte is iets meer dan een meter. Met zijn vorm lijkt hij op Viola da Gamba, maar Boca is een beetje meer.
Op sommige Octobas is het onmogelijk om alleen te spelen, zodat er twee nodig zijn, zodat één persoon de snaren drukt, en de andere gebruikte de boog.
Bij een van de tentoonstellingen in Parijs werd drie string Oktobas getoond, die in 1855 een Franse meester maakte. Deze tentoonstelling is te zien in het conservatoriummuseum. Dit is inderdaad een gigantisch exemplaar van een 4 meter hoge controle passeert met behulp van een hefboompedaalsysteem. Natuurlijk is het niet nodig om te spreken over de bruikbaarheid van het gereedschap, dus het is een levendig voorbeeld van de originele eenheid. Maar dit is niet de enige enorme dubbele bas in de wereld, in feite Recordparameters bereiken 5,55 m hoog en 2,13 m breed.
Het is logisch dat je vanwege de grote grootte van zelfs gewone dubbele bas, alleen het spel voor volwassenen kunt bestuderen, maar vandaag zijn er hulpmiddelen die geschikt zijn voor zeven jaar muzikanten. In de tijden van de droge wet in de staten voor de vervaardiging van dubbele bas werd aluminium gebruikt, dergelijke gereedschappen werden gebruikt door militaire orkesten.
Het meest grootschalige evenement, deelname waarin ongeveer 90 dubbele bassisten duurde, werd een concert georganiseerd in Seoul 9 jaar geleden. De muzikanten voerden de symfonie uit waarin de partijen werden gespeld voor cellisten en violisten, maar ze werden gespeeld op de dubbele bas.
Voor teams die vaak rijden, bieden fabrikanten aanpassingen in een compacte grootte uitgerust met een verwijderbare gier. Tegelijkertijd veranderen de geluidskwaliteitsproducten op geen enkele manier, en het is vrij handig voor transport.
De kosten van de duurste dubbele bas bereiken bijna 25 duizend dollar, zoals het is gemaakt van verweerd hout.
Nu weet je veel meer over de dubbele bas, hun kenmerken, de geschiedenis van creatie en variëteiten. Dit is een geweldig muzikaal instrument met een uniek geluid, dat de Geest prikkelt. Samen met andere leden van het Symphony Orchestra kunnen artiesten de wereld aan de verbazingwekkende muziek presenteren.
