De natuur bereidde een enorme massa van verrassingen en zelfs geheimen voor. Ja, er is niets mystiek of mysterieus in hen, maar de aantrekkelijkheid van het natuurlijke spruitstuk is niet verzwakt. Veel geheimen verbergt de minerale wereld. Het is nuttig en leerzaam om te leren, bijvoorbeeld, alles over gouden nuggets.
Wat het is?
De onbewogen statistieken geven aan: ten minste 97% van het totale goud gemonteerd op aarde wordt gekozen uit inheemse stortingen. Dit is een stabiele en betrouwbare bron van "verachtelijke" en tegelijkertijd een fantastisch aantrekkelijk metaal. Er heerst gemengd met andere ertsen en een lege minerale rots. Om het meeste goud te krijgen, moet je veel extra manipulaties doorbrengen.
Maar een echt meesterwerk van de geologische wereld is om de Golden Nugget te herkennen . Het native goud wordt vrij zelden gevonden. En daarom wordt hij zeer gewaardeerd door amateur-prospectoren. Onzuiverheden in dergelijke vondsten zijn relatief weinig.
De beste nuggets zijn die die geen vreemde stoffen bevatten of ze opnemen in traceerhoeveelheden.
Het is moeilijk om precies te zeggen hoe Gold Nugget eruit ziet in de natuur. Geometrie, afmetingen en gewicht kunnen heel anders zijn. De grootste waarde zijn kopieën van een massa van 1 tot 100 kg. Ontmoet af en toe zelfs grotere nuggets. Maar dit zijn al echt unieke vondsten, en elk van hen heeft zijn naam.
Hoe worden ze gevormd?
De opkomst van inheemse goud neemt diep in de aardse afdelingen. Dit vereist een zeer lange tijd. Zelfs specialisten kunnen niet duidelijk antwoorden hoe een dergelijk mineraalonderwijs verschijnt. In het verleden geloofden goudminers (zowel in mijnen als prospectoren) die nuggets "in de grond" groeien. De essentie van een dergelijke veronderstelling is dat kleine goudfragmenten, gescheiden van de ertskern, "aantrekken" kleine deeltjes rechtstreeks van de grond en van grondwater verzadigde mineralen.
In de volgende fase groeien dergelijke deeltjes samen met elkaar. Als gevolg hiervan verschijnen zeer grote nuggets, die zo gewaardeerd worden. Maar dit is ongetwijfeld de prachtige versie "niet verslagen" met objectieve feiten. En die bevestigingen die in het verleden goudminers bood, worden deskundigen vandaag weerlegd. Dus het feit dat groot native goud niet in de aderen wordt gedetecteerd, kan niet worden beschouwd als bewijs van het gebrek aan communicatie tussen deze verschijnselen.
Mineralogische studies stelden ons in staat om dat te ontdekken Goud van aard wordt aanvankelijk gevormd in V-vormige formaties. Daarom bleek met de initiële formatie en locatie van het metaal, de rijkste structuren van het voertuig op het oppervlak zelf of zeer ondiep. Geleidelijk is een aanzienlijke hoeveelheid initiële stortingen volledig geërodeerd. Deskundigen zijn van mening dat ongeveer 2/3 van het bovenste deel van elke goudbevattende formatie al lang is vernietigd, en nu zijn slechts enkele overblijfselen gevonden.
Een andere belangrijke omstandigheid is vastgesteld - Grote nuggets worden niet alleen gevormd in ertsaderen, maar ook in kleine laterale aderen, op afstand op verschillende afstanden van het hoofdsorgaan. Dergelijke beschuldigingen blijken natuurlijke filters te zijn die in staat is om minerale oplossingen te grijpen die verzadigd zijn met goud. Wanneer oplossingen door de vleugels gaan, leggen ze gewoon het metaal, dat na enige tijd native structuren vormt.
Experts kwamen er ook achter dat de overweldigende meerderheid van grote nuggets wordt gevormd in kleine strepen die rijk zijn aan edelmetaal en zich dicht bij het oppervlak van de aarde bevinden.
V-theorie heeft veel praktische bevestigingen, en in de XXI eeuw zal geen geoloog zelfs serieus "Rostov Theory" overwegen.
Waar vind je het?
Studeers met ervaring liever op zoek naar native goud in Staritsa en in voormalige rivierrivieren die in de loop van de tijd zijn gedroogd. Maar zo'n benchmark is onvoldoende. De meest waarschijnlijke locaties van ingots komen overeen met dergelijke criteria:
- nabij de gewrichten van tektonische structuren;
- Er waren vulkanen in een bepaalde plaats;
- Eerder ontdekte goudplaten of gouddragende wortel ertsen;
- Binnen een straal van 50-80 km zijn er geen zilveren afzettingen.
Helaas, in het Europese deel van Rusland geschikt voor het zoeken naar gouden ingots zijn er geen plaatsen. Maar in Siberië (meestal in de boszone), zijn de kans op succes vele malen meer. Het is ook de moeite waard om te bezoeken op zoek naar nuggets:
- Yakutia;
- Kolyma River Pool;
- Amur regio;
- Regio Krasnoyarsk;
- Australië;
- Ghana;
- Indonesië;
- Noorwegen;
- Canada (daar in het verleden waren zeer grote ingots).
De grootste nuggets
In de wereld
Vaak hoort u dat de grootste van de officieel gevonden nuggets - Plaat halterman . Hij werd bijna 150 jaar geleden gevonden bij de kwartsmijn in Australië. De totale massa van de steen was 250 kg, en 93 kg was goed voor een schoon precaumataal, de lengte was 1,4 m. Om te zien dat de Slab Halterman al heel lang onmogelijk is geweest. Het werd herinnerd en herwerkt.
Maar als je strikt nadert, kan de Slab Halterman niet worden beschouwd als een nugget.
Mineralogische classificatie verwijst naar hen alleen puur metaal. De vondst van 1872 is een fragment van de aderen, waarvan de gouden delen een kwartsarray combineren. De roem van de kopie is geassocieerd met het feit dat de fotograaf die hem onmiddellijk veel foto's heeft gemaakt, verspreid over de hele wereld.
Een beetje eerder, in 1869, gevonden De nugget "gewenste vreemdeling" met een gewicht van 71 kg.
De "gewenste vreemdeling" lag letterlijk "lag op de weg." De prospectoren struikelden op een blok toen ze probeerden hun vastgelopen kar te trekken. Aangezien er geen passende kracht op de weegschaal was, moest de steen in delen worden verdeeld en wegen ze afwisselend.
De grootste nugget in Californië werd ontdekt bij het graven van graven. Nakhodka werd genoemd ter ere van de begraven - "Oliver Martin", Lubbet met een gewicht van 36 kg verkocht voor $ 22.700.
Als u zich concentreert op betrouwbaar bewaarde kopieën, blijkt de moeilijkste Pepita Canaa. Dit gouden geplaveide werd gevonden in 1983 in de buurt van het Braziliaanse dorp Serra Pelad, dat in een paar is. Nakhodka houdt het museum van de Nationale Centrale Bank. De totale massa is 60,82 kg en gouden vlekken wegen meer dan 52 kg.
Het is vermeldenswaard dat de Nugget in het begin nog steeds hartstochtelijk was, maar het was niet mogelijk om het van de aarde te halen.
Ondanks de uitputting van de gouden koorts, worden alle nieuwe ingots periodiek gevonden. Dus in september 2018 ontdekte Henry Dol nog een staaf op een nikkelveld "Beta Hunt", in West-Australië. Nakhodka is gemaakt in het proces van banaal explosief werk. De grootste plakjes die achterbleven na de explosie "getrokken" ongeveer 90 kilogram, waarvan de opname van goud 65,2 kg was. Ook vond een fragment met een gewicht van 60 kg (binnenin was het 45,3 kg goud). Wat gebeurde er met Nuggets verder, het is niet bekend.
Eerder, In 1980 vond in de buurt van de Australische stad Kingauer een ingots met een gewicht van 27,66 kg. Kevin Hillier kwam hem tegen. De steen kreeg een naam "Handgeloof", Omdat hij eruit ziet als een palm. Het is nieuwsgierig dat dit het hoogste exemplaar van native goud is dat wordt gevonden met behulp van een metaaldetector. De afmetingen zijn 0.09x0.47x0.2 m. "De hand van het geloof" is te zien bij de ingang van een van het Casino van Las Vegas.
Een andere vondst is gemaakt in 1992 in Californië. Gewicht "Juwelen van de kroon" Het is 16,4 kg. Dit is een monster van kristallijn goud, dat in een kwartsmassa was. Fluoride-hydroïdezuur toegepast om kwarts te verwijderen. "Het juweel van de kroon"
In Rusland
Ons land is erg rijk aan gouden afzettingen. Er wordt van mening dat het meer gebruikelijk is om medium en kleine placer te ontmoeten. Het grootste voorbeeld van binnenlandse oorsprong wordt erkend door de Russische kostbare driehoek. De nugget werd gevonden in de Oerales (of eerder, in zijn zuidelijke deel) in de verte 1842.
Het is nieuwsgierig dat in die tijd de mijn, waar het gevonden staaf ongeschikt werd geacht voor verdere mijnbouw.
V 1895 Een andere vondst is gemaakt - Haar massa bereikte 31 kg. Tot nu toe was het voor alle volgende tijd niet mogelijk om gouden nuggets te vinden met een gewicht van 20 kg en meer, maar tientallen kopieën van 5-19,9 kg wegen. EEN In 1881 in het Bodaibo-stroomgebied Gedetecteerd een goudvloeiende steen met een totale massa van 25,9 kg. Over het herlevende kwarts is de monstermassa 16,3 kg. Identificatie van de grootste yakut-ingot (9,6 kg, 0.192x0.153x0.09 m) datums 1945.
Maar niet altijd de glorie van de nugget wordt geassocieerd met zijn recordformaten. Dus, in het diamantfonds wordt tentoongesteld "Mephistopheles" Weegt slechts ongeveer 0,02 kg. Nieuwe bezoekers renden echter de hele tijd naar hem. De steen lijkt op het beeld van Mephistophele, hoe het wordt gebruikt om mensen te waarnemen. Een aantal examens die onweerstaanbaar zijn bewezen dat het onbetwistbaar natuurlijk product is, zonder enige menselijke deelname.
Ongebruikelijk en vorm "Hare Ears", gevonden in de Oeral. De ingots werd begin 1935 gedocumenteerd en trok het op een grote wereld die minstens 110 jaar werkte. Het prospector kwam al de "Hare Ears" tegen in het proces van het voorbereiden van de mijne tot instandhouding. De massa van de Unicum is 3,3 kg, en het lijkt echt op een knaagdierhoofd met langwerpige oren. Het auteurschap van de opening behoort tot Peter Simonov.
Hier zijn nog enkele vondsten:
- "Camel" (Kolyma mijn, 1947, 9,3 kg);
- "HorseP Head" (Ural, 1936, 13,7 kg);
- "Groot holt" (3 kg, gevonden ongeveer 300 jaar geleden - een van de vroegste in ons land).
Waar worden gebruikt?
Alles is vrij duidelijk. Nerbon Gold wordt niet gebruikt in technische en medische doeleinden, het is:
- gaat op sieraden;
- geïntegreerd op gouden munten;
- Gebruikt in tentoonstellingsdoeleinden;
- toegepast op reclame;
- uitgesteld in privécollecties.
Kijk nog interessantere informatie over gouden nuggets in de volgende video.